CHAPTER 34

895 43 2
                                    

CHAPTE 34

"What are you doing here? Sino ka?" hindi ko malaman ang nararamdaman ko nang mga oras na ito dahil sa kaba, she slowly walked on my bed, at dahil may kalakihan nga ang tiyan ay hindi ako kaagad agad na nakakatayo, she sighed and helped me out dahilan para magtaka ako sa mga kinikilos nito

"I am here to explain everything" aniya atsaka kumuha ng isang pabilog na monobloc at inilagay iyon sa tabi ng kama ko

"You are Julia, right?" anito na nakangiti pa, nagtataka niya itong tinitigan at napatingin sa paligid

"Can you hear Lucians explanation?" aniya na nakangiti parin, napatigil ako sa paglingon dahil doon at napatitig sa kaniya, how is she related to Luccerus?

"Sino ka ba?" matapang kong tanong na ikinangiti lamang niya at tila tuwang tuwa pa sa pagiging matapang ko

"I am Heidi Lujares" napatigil agad ako sa pagtingin sa kaniya, a sudden anger surge on me at masama siyang tinitigan, I felt betrayed knowing that he's still married yet he was promising me things.

"Kung sasabihin mo sakin na iwasan siya well get the fuck out dahil hindi na ako makikielam sa inyo" muling ngumisi ang babae at halos mapatawa pa ito ng malakas sa sinabi ko na akala mo isang malaking joke ang sinabi ko sa kaniya

"I am still a MS and not a MRS kung iyon ang concern mo, japeyk yung mga nakita mong papel na yon" aniya at nag dekwatrong upo pa na akala mo isa kaming magkaibigan na sobrang komportable pa siya sa pagupo

"Get out" aniya at napailing iling na lamang na tinititigan ito, saglit na nanahimik ang babae at napalunok na lamang siya nang bigla na lamang mag seryoso ang mukha nito, she looks scary now, yung tipong mukhang hindi mo mabibiro

"You don't trust Luccerus?" aniya sa malamig na boses at mataman lamang na nakatitig saakin, she wasn't showing any reactions anymore hindi gaya kanina na she was full of funny kinks

"What are you saying?"

"You don't trust him enough, I know you love him yet you are so fucking in denial, You are so selfish. "

I was taken aback of what she said, shes too serious now na everything she is saying is striking me right through my heart, I felt a sudden pinch on my chest, namumuo ang tila mabigat na pakiramdam

"You didn't hear him out, You are so locked up in the past na kapag may ginawa siyang mali patuloy mong ididiiin sa kaniya ang kasalanan niya dahil nirape ka niya, is that it Miss Levisque? You didn't even acknowledge him, you didn't even know what he did to keep his sane yet you are pushing him to be doomed." Napalunok na lamang ako at halos hindi makapagsalita sa mga salitang sinasabi nito, she sighed but she never left my eye yet I was always looking away

She shook her head but then again talks more.

"He's ill, mentally ill when he raped you" napaawang ang labi ko sa sinabi nito, tears got out of my eye and flowed non stop

"He lost it dahil patuloy kang binabantaan ng putangina niyang ina, he always wants to do it his fucking ways, but he lost it the day his craziness triggered, you never know his mental disability diba? Kasi ang alam mo lang ay yung pinagdaanan mo, yung sakit na dinulot niya, pero ni minsan tinanong mo ba siya? Did you ever ask him if he is fine? Hindi diba, kasi selfish ka" She spat poisons that all I ever felt were pain,

Is he?...

"S-stop" aniya ngunit mukhang desidido itong sabihin sa kaniya lahat ng gusto nitong sabihin at nagpatuloy lamang

"He's crazy, a total freak, lunatic, and you know what hurts the most? Yun yung kino control siya ng putanginang ina niya, she's using his mental illness to control him, tapos siya ang sinisisi mo sa lahat? You are a selfish bitch Julia" tuluyan na siyang humagulgol dahil roon, she she is stopping herself but she cant, its too sudden to be in a situation like this, ang bilis bilis ng mga panyayari,

"Now you tell me, Sino ka para magalit nang hindi alam ang dahilan ng lahat? Sino ka" she stopped talking and she looked at me, bumalik ang dati niyang masiyahing tingin at ngumisi saakin

"Well, I gottta go, wala ka rin namang kwentang kausap putangina mo" iyon ang huli niyang sinabi bago tumayo, ngumiti muna siya saakin bago lumabas ng kwarto, I was left there crying, wala ako halos ginawa kundi ang umiyak until my sisters came with Mamang

"Hulya!" nagaalalang ani ni ate Juana at mabilis akoong nilapitan, Mamang came in my side at mabilis niyang pinahiran ang aking pisngi at mabilis akong niyakap

"Mang" humikbi na lamang ako at hinayaan nila akong umiyak, they are all silent while I am crying out loud, Mamang is just tapping my back,

"Bakit ka naiyak nak?" bulong ni mamang, I sighed and tried to compose my self, she smiled at me at pinahidan muli ang luha sa aking pisngi,

"I want to go home"

HER POSSESSIVE LOVER (COMPLETED)Where stories live. Discover now