Love leads me to Sadness

Chapter 17

Oh my God! Tuturuan niya daw ako?!

"Paturo ka na kay Kuya Luke! Magaling yang lumangoy kaya matututo ka kaagad!" Sigaw ni Ria.

'Hala?? Seryoso?'

"A-Ahh ehh..Ang eyeglass ko.."

"Ayy Oo nga pala.." Ani Luke.

"Malinaw lang ba ang paningin mo kapag walang eyeglass?" Tanong ni Luke.

"Ewan..Susbukam ko.." I said at dahan dahang kinuha ang Eyeglass ko.

Okay lang naman ang paningin ko, malinaw lang naman..Okay lang naman ata?

"Okay lang ang paningin mo Abigail??" Tanong ni Luke.

Tumango ako.

"Sure ka??"

"Y-Yes..I'm sure.." Tugon ko.

"Hali na kayo!!" Malakas na sigaw ni Ria na nasa Dagat pa ren.

Papunta na ako pero hinawakan nanamang ulit ni Luke ang kamay ko at inalalayan ako papuntang dagat.

'Wth did I feel in my tummy?'

At ayun, tinuruan ako ni Luke lumangoy. I feel so awkward be heck, I have to deal with this.

"Your a good fast learner, Abigail!" Paghanga ni Luke.

"Oo nga! Ang dali mong matuto!" Si Ria.

Marunong na kasi kaagad akong lumangoy pero baric lag naman.

"Thank you" I said sincerely.

"No wonder, matalino ka Abby kaya natuto ka kaagad lumangoy, Your the best! Really!" Dagdag pa ni Riana.

"Thank you Ria"

At pinag-patuloy na namin ang paglangoy.

Ng makaramdam ako ng pagod ay pumunta muna ako sa dalampasigan at sinoot na ang eyeglass ko at umupo sa tabi ni Leah na busyng busy sa paggawa ng isang sand castle.

"Hello Leah!"

"Hello Ate Abigail! Is my sand castle awesome??" Tanong ni Leah at tinuro pa ang sand castle na gawa nya.

Para lang siyang bundok na nilagyan ng shell sa tutok. Pero masyadong sensitive ang mga bata kaya-

"It is so awesome Leah!" Paghanga ko.

"Thank you ate!" Leah said and she hugged me.

Hinug ko din siya pabalik.

"Let's make a new one ate!" Yaya niya.

Wala akong magawa kaya..

"Sige" Tugon ko.

At ayun, gunawa kami ng panibagong sand castle.