Hoofdstuk 12

673 23 34
                                    

Harry PotterArthur en Molly Wemel kwamen ons ophalen voor nieuwjaar

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Harry Potter
Arthur en Molly Wemel kwamen ons ophalen voor nieuwjaar. Hermelien en ik mochten ook mee naar het nest, waar een groot deel van de orde ook kerst en nieuwjaar zou vieren. Ginny en Fred hadden besproken dat ze nog even zouden wachten met vermelden dat ze een persoon ontmoet hadden. Mevrouw Wemel was heel blij me te zien. Ze is altijd vriendelijk voor me en altijd geweest. Ik gaf haar een knuffel en een kerstcadeautje. "Ach, lieverd. Hoeft toch niet" zei ze en maakte het open. "Dat zijn mijn lievelings" zei ze toen ze de doos dropstaven zag. We namen het haardvuur in het kantoor van Perkamentus richting het Nest.

Sirius, Remus en Tops zaten al op ons te wachten. Ik gaf Sirius een knuffel en zei dat hij er veel beter uitzag als de vorige keer dat ik hem zag. Hij vertelde dat het goed ging met Scheurbek en dat hij in een leuke dreuzelbuurt woonde. Sirius en ik hadden een heel gezellig gesprek over hoe het met ons ging.

In de avond had Molly Wemel een heerlijk kerstdiner op tafel gezet. Iedereen had genoten van de kalkoen, aardappelkroketjes, groenten en het zelfgeperste pompoensap, speciaal voor mij. We zaten nu met chocolademelk en dekentjes voor de open haard. Ik wilde bij Ginny gaan liggen, maar dat kon nog niet. De hele familie maakte pakketjes open. Molly had voor iedereen een trui gebreid, ook voor Sirius, Remus en Tops. Ik was heel blij met de kleur. Hij was smaragdgroen met een prachtigzilveren H erop. En hij was lekker warm. Fred stapte naar voren. "Heel fijn kerstfeest allemaal. Mam, pap. Bedankt voor alles, maar ik wil jullie graag iets vertellen" begon hij. "Als je van school gestuurd bent" zei Molly, maar Fred liet haar niet uitpraten. "Ik heb een vriendin" zei Fred. Zijn ouders keken hem verbaasd maar super blij aan. "En ze is hier" zei Fred en pakte de hand van Hermelien. "Aah! Wat super voor je, Fred" zeiden Arthur en Molly in koor. "Hermelien, welkom bij de familie" zei Molly en gaf haar een knuffel.

Ginny was heel nerveus, maar aan de reactie van haar ouders te zien, was het nergens voor nodig. Ginny stond op. "Ik heb een vriendje" zei ze. Molly keek haar aan en keek toen naar mij. "Laat me raden, Harry Potter is eindelijk voor je gevallen" lachte Molly. Ik moest hardop lachen. "Hoezo eindelijk?" Vroeg ik plagend. Ik gaf Molly een knuffel en vroeg of ze het oké vond, dat ik met Ginny was. Molly was heel erg blij voor ons, maar vooral voor Ginny. Ginny had al jaren een crush op me, ook voordat ik haar kende. Ook Sirius gaf Ginny een hand. "Ik ben zo blij voor jullie. Jullie zijn een leuk koppel, samen". Nu konden we samen voor de openhaard liggen. Ginny kwam bij me liggen en ik staarde in de vlammen. Het was zo lekker warm.

Die avond hoorden we buiten een knal. Arthur, George en ik besloten buiten te gaan kijken. Ik nam mijn toverstok mee. "Dooddoeners, Harry! Ga naar binnen!" Riep Arthur me toe. Ik luisterde niet en rende achter de dooddoeners aan. "Harry!" Riep George en rende achter me aan. Ik bleef achter hem aanrennen, ongeacht hoeveel takken ik met mijn gezicht raakte. "Expelliarmus!" Riep ik en de dooddoener verloor zijn toverstok. Hij viel op de grond. "Harry Potter, wat fijn dat ik je zie. We hebben je gemist op het kerkhof vorig jaar" zei Lucius Malfidus, terwijl hij zijn masker afdeed. "HARRY!" Riep George. Hij rende bijna tegen me aan. Lucius floot op zijn vingers en nog 3 dooddoeners verschenen. "Bellatrix, roep de Heer" zei Malfidus en Bellatrix stroopte haar mouw op en zette haar toverstok tegen haar arm. Het duistere teken verscheen. Ik had mijn toverstok vast en had die van Lucius in mijn handen.

"Harry Potter, eindelijk zien we elkaar weer. Alleen nu is er geen ontsnappen aan" hoorde ik de stem van Voldemort zeggen in mijn oor. Ik draaide me om. George was vastgenomen door een dooddoener en Voldemort stond achter me. Mijn hart ging tekeer. "Laat George gaan" zei ik boos. Voldemort ging bij zijn dooddoeners staan. "HARRY, REN!" Riep George. "Avada Kedavra!" Riep Voldemort richting mij. "EXPELLIARMUS!" schreeuwde ik terug. Onze spreuken kruistten elkaar weer. Ik had kracht genoeg om Voldemort even bezig te houden. "Harry, geef op! Je wint dit niet van mij!" Riep Voldemort boos en trok zijn spreuk terug. Hij kwam naar me toe gelopen. Ik stak mijn stok voor me uit. "Ik ben niet bang voor je" zei ik. "Oh nee, Potter?" riep Lucius en pakte zijn toverstok terug. Een dooddoener pakte me vast. Voldemort kwam dichterbij en raakte me met een vinger op mijn litteken aan. Er ging een stekende pijn door mijn hoofd heen en ik schreeuwde het uit van de pijn. Ik schopte met mijn benen, maar hij kwam nog dichterbij staan. Ik kon geen kant meer uit. Ik werd licht in mijn hoofd en alles werd zwart.

George Wemel
"HARRY?" Riep ik en trok me los. Ik hoorde geknisper in de struiken. Fred, Ron en Ginny. "WAT IS ER MET HARRY?" Schreeuwde Ginny en knielde naast hem neer. "Meisje, meisje, meisje. Harry Potter zal sterven" zei Voldemort en hief zijn toverstok. "EXPELLIARMUS!" Riep Fred en ving de toverstok van Voldemort. Iedereen had de toverstokken op Voldemort gericht. "Verlaat nu deze open plek" dreigde ik. Ginny ging met haar handen door zijn haar. "Ik wil Harry Potter. Dan pas ga ik weg" zei hij. "Jij zal nooit overwinnen, je kent geen liefde. Of vriendschap" zei Harry zwakjes. Perkamentus verschijnselde naast Voldemort.

✔Book 1: Terrible ~ Drarry✔Where stories live. Discover now