⚠️Smut warning⚠️
Harry Potter gaat voor zijn vijfde lesjaar terug naar Zweinstein en er is een hoop veranderd. Harry wordt verliefd op Ginny en zij vindt hem ook heel erg leuk. Als de twee eindelijk verkering hebben gebeuren er ongelukken met Zwerkb...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
<~~~~1 week later~~~~>
Harry Potter Ik werd wakker in een lichte zaal, een vreemd bed. Ik lag niet op mijn eigen kussen in mijn slaapzaal. Ik lag in de ziekenzaal. Wat is er gebeurd? Ik ging rechtop zitten. Mijn hoofd... het bonkt zo hard. Ik voelde aan mijn neus. Hij was ingewikkeld in verband. Ik had zoveel pijn in mijn hoofd. Ga ik dood? Hebben we de wedstrijd gewonnen? Is Ginny oké? Zoveel vragen spookten door mijn hoofd. Madame Plijster kwam naar me toe. "Lig je hier toch weer. Ze zouden die sport moeten afschaffen. Veel te gevaarlijk" zei ze meelevend. Ze streek kort over mijn hoofd. "Professor? Wat is er gebeurd?" Vroeg ik en mijn stem kraakte. Ik klonk zo zwak.
"De drijvers van Huffelpuff hebben twee beukers op je in laten beuken, zodat je zou verliezen. De beukers waren behekst. Zelfs toen je bewusteloos was, bleven ze op je inbeuken. Totdat je goede vriendin Hermelien de beukers vernietigde" vertelde madame Plijster. Ze gaf me pillen en een glas water. Ik merkte nu pas dat mijn been in het gips zat. De beukers hadden mijn knie en scheenbeen gebroken. Ik siste van de pijn toen madame Plijster begon te buigen aan mijn been. "Professor?" Vroeg ik. "Ja meneer Potter?". Ze keek me aan en was bezig met mijn been. "Is Ginny oké? En hebben we gewonnen?" Vroeg ik. "Griffoendor heeft gewonnen en Huffelpuff is heel veel punten kwijtgeraakt door hun actie van de beukers. Ze zijn dit jaar gediskwalificeerd voor de Zwerkbalcup" zei madame Plijster.
De rest van de dag lag ik in bed. Ron was langsgekomen, als enige. Ik mocht niet veel bezoek ontvangen. Hij gaf me een update over alles. Het was bekend welke Zwadderaars bij ons zouden komen, zolang de kerkers dicht waren. "Park, Zabini, Bullemans en Malfidus, uit jaar 5" zei Ron walgend. Draco Malfidus. Hij kwam bij Griffoendor slapen. Ik ga hem zovaak zien. Dit is niet goed. "Ik voel me ziek" zei ik. "Je ziet groen" zei Ron en gaf me een emmer. Ik moest kotsen en ik kotste veel. Madame Plijster stuurde Ron weg en gaf mij een slaapmiddel. Ik viel direct in slaap.
Hermelien Griffel Harry gaat het echt niet leuk vinden dat Draco op zijn slaapzaal gaat slapen. Ik vind het een slecht idee. Ron kwam terug van de ziekenzaal. "Het gaat echt niet goed met Harry" zei hij zacht en ging naast me zitten. Fred kwam ook bij ons zitten en sloeg een arm om me heen. "Hey, lief. Wat is er?" Vroeg hij. Ron vertelde wat er gebeurde op de ziekenzaal. "Harry was lijkbleek, had nog net niet al zijn botten gebroken en heeft moeten kotsen. Ik dacht even dat hij zijn ingewanden eruit ging spugen" zei Ron. Ik werd zelf ook een beetje groen en begroef mijn gezicht in de sweater van Fred. Hij hield me zachtjes vast. "Het komt vast goed met Harry" zei hij hoopvol. Ron haalde zijn schouders op. "Ik hoop dat hij snel weer de oude is. Ik mis mijn beste vriend" zei Ron en vertrok naar zijn slaapzaal.
"Zou Harry er echt zo slecht aan toe zijn als Ron het beschrijft?" Vroeg Fred aan me. Ik haalde mijn schouders op. "Ik hoop dat hij oke is. Hij is zo alleen daar" zei ik. Fred trok me op zijn schoot. "Perkamentus heeft wachten ingesteld. Iedere 4 uur komt er een nieuwe professor die op hem let" zei hij en legde zijn hoofd op mijn hoofd. "Ook Sneep?" Vroeg ik. Fred knikte. "Ja, maar die krijgt fittie met Perkamentus als er iets met Harry gebeurd tijdens zijn wacht" zei Fred. Ik moest lachen om zijn woordkeuze. "Kun je weer een beetje lachen?" Vroeg hij en prikte in mijn zij. "Niet kietelen" giechelde ik.
Hij bleef doorgaan met prikken en kietelen. Ik moest alleen maar lachen. "Als je wilt dat ik stop moet je het magische woord zeggen" zei Fred. "Wat is het magische woord?" Vroeg ik lachend. "Fred Wemel is de leukste jongen van de school en ik ben trots om zijn vriendin te zijn" zei Fred en keek trots naar zichzelf. "Magische woorden. Ik wist niet dat het zo makkelijk was" zei ik en zei de woorden, die hij wilde dat ik zei. Hij was zo dichtbij mijn gezicht. Ik voelde zijn warme adem over mijn gezicht en lippen strijken. Mijn adem trilde. "Kus me dan" fluisterde ik en hij deed precies wat ik vroeg. Zijn kussen zijn zo warm en zo lief. Deze jongen was gek op me, dat merkte ik aan alles. De manier waarop hij me vasthield, de manier waarop hij tegen en over me praatte, de manier waarop hij me zoent en de manier waarop hij zich goed gedraagt als ik in de buurt ben.
"Jakkes, moet dat hier?" Vroeg een chagrijnige Malfidus, die met Park, Zabini en Bullemans binnenkwam. Fred stond op. "Nu ben je niks zonder Korzeltje en Kwastje, he Malfidus. Dit is onze leerlingenkamer en als ik mijn vriendin wil zoenen, zoen ik mijn vriendin" zei Fred dreigend tegen Malfidus. "Zij is een modderbloedje" zei Malfidus en lachte gemeen. Ik kreeg een flashback naar het tweede jaar, waarin hij dat ook tegen me zei. "Al was ze de hofnar van de koning van Verwegistan. Haar achtergrond kan me niks schelen, bleekscheet. Het gaat me om haar karakter" zei Fred woest. Hij kwam voor me op, de tranen liepen over mijn wangen. "En als jij haar ooit nog eens Modderbloedje noemt, is het gedaan met je". Fred was echt heel erg boos, hij zag er heel knap uit als hij boos was.
