Chapter 5

93 8 0
                                    


Inagahan ko ang gising kinaumagahan upang maghanda ng breakfast ni aki-sama. Iba't ibang putahe ang inihanda ko para sa agahan.

Iniayos ko ang mesa na kanyang pagkakainan, gumawa din ako ng natural apple juice dahil sabi nila mabuti daw ang apple sa umaga. Inaayos ko pa ang mga table platemat ng nakita kong papalapit na s'ya.

OMG! nakakasilaw ang kagwapuhan nya ngayon lalo na at bagong gising, para syang bata na tinanghali ang gising at magulo pa ang mahabang buhok habang nakapusod ito.

Bumabalik na naman ang pagka slow motion ng mga bagay at nakalimutan ko na ang unang takot na naramdaman ko kahapon. Ni hindi ko namalayang nakaupo na pala sya sa may tabi ko.

"G-gomenasai!! (S-sorry!)" Paghingi ko ng Pasensya habang nakayuko.

"Daijoubu. Suwatte kudasai (its alright, please take a sit) sabi nya sabay turo ng upuan sa tapat nya.

(Karaniwan nang nakasanayan na ang mga maid, buttlers etc. Ay nakatayo sa tabi ng kanilang mga master habang kumakain.)

"Ee? Ore? (What? Me?)." Habang nakaturo ang aking hintuturong daliri sa may tapat ng ilong.

(Sa mga Japanese ang pagtuturo nila sa kanilang sarili ay nakatutok ang kanilang hintuturo sa tapat ng ilong)

"Yes, who else?" Nakangiti nyang sabi.

Oh my goodness, nakakamatay naman tong ngumiti. Bago pako himatayin ay umupo na ako.

"Eat with me, since your here, it's better to have a companion while eating.itadakimasu (thank you for the food) " Sabi nya habang nagsimula nang sumubo ng pagkain.

"E-ee, arigatou gozaimashita (y-yes, thank you very much) itadakimasu (thank you for the food) " Ito ang unang pagkakataon na sasabay akong kumain kay aki-sama sapagkat kahit papano ay nagresearch din ako sa library kung panu ang kultura ng mga Japanese, so para sa akin nakakapanibago ito.

(Ang "itadakimasu" ay sinasabi tuwing bago kumain at "gochisousamadeshita" naman pagkatapos kumain na ang ibig sabihin ay "thank you for the meal")

That was the first time again after too many years that I eat with someone, its not that bad I guess. I've been too lonely before, hitoride depaーto o sanposhimasu, hitoride tabemasu nado. (Shopping on the department store alone, eating alone and so on)

Honestly speaking I really feel sad about yesterday, I really tought that she would leave me. I just don't want to be hurt anymore. So when she said that she will stay by my side, I said to my self that I would be nice to her.

I stayed at the sala and I approached the cassette and played my favorite classic song, while listening I closed my eyes and think that I was dancing with my beloved Esmeralda.

('Now I'm flyin' high, but I've got a feelin' I'm fallin'
Fallin' for nobody else but you
Mama, you caught my eye and I've got a feelin' I'm fallin'
Show me the ring and I'll jump right through

I used to travel single-o; we chanced to mingle-o
Now I'm a-tingle over you
Hey, Mister Parson, stand by, but I've got a feelin' I'm fallin'
Fallin' for nobody else but you ")

      This was a song from year 1930, our love song, I always played it when I miss her. And right now I really missed her so much.

        Narinig ko ang isang pamilyar na musika mula sa kusina. Pamilyar dahil halos araw araw ko itong nadidinig mula nung pumasok ako sa bahay nato. I just made myself curious so I followed the music.

       I saw him dancing alone, alone but I can feel that she's dancing with someone.

      Maya maya ay napansin nyang nakatingin ako. Walang anu anoy nasa harap ko na pala sya.

    
       I saw her standing behind, watching me, so I came to her and immediately hold her hands and waist, I played again the song and start dancing with her. She looks surprise, I can tell. She's so easy to read. She wants to struggle but I hold her tight. Holding her tight so she can't leave me. This is what I will do from now on. I don't want her to leave me. I know it for sure.

       Hindi ko inaasahan ang mga nangyari, nasa harap ko na sya at isinayaw ako. Hindi ako nakagalaw, gusto kong magpumiglas pero hinigpitan nya ang pagkakahawak sa akin.

       Sumayaw kami sa daloy ng musika, nakatingin lang ako sa kanya, bumibilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko pa ito naramdaman noon. Ramdam ko ang pag init ng mga pisngi ko.

      OMG!! Anu ba tong nangyayari sakin??? Kumalma ka Namiii!!! Nakita ko syang nakatitig lang sa akin, nangungusap ang kanyang magagandang mga mata. Shocks!!! Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko, hindi ko namalayang nagsasayaw na pala kami sa ere.

       Sa gulat at takot ko, hindi ko naiwasang pumikit at mapahilig sa dibdib nya. Nadinig ko ang tibok ng puso nya, para itong harmonika sa pandinig ko.

       Maya maya ay naramdaman kong hinaplos haplos nya ang buhok ko pagkatapos ay niyakap ako. Isang yakap na napakahigpit. Hindi ko alam pero nagustuhan ko ito. Ni hindi ko nagawang magpumiglas. Hindi ko na rin namalayan na nakababa na pala kami.
Inalis nya ang pagkakayakap sakin at saka ngumiti.

       My goodness, hihimatayin yata ako.
"Please don't smile like that, you're going to kill me from this plattering" sa isip isip ko.

    "Ikimasyou? (Let's go?)" Sabi nya.

"Doko e aki sama? (Where aki sama?) " Nagtatakang tanong ko.

   "Doko ka (somewhere)" and then he took my hand. Wala nakong nagawa kundi sumunod sa kanya.

        I bring her in my favorite place, actually it's our secret hide out of my beloved esme. It was a lake with too many flowers, I must say that it will not be found on the human world. Its located inside my palace. Yes, we entered a door that leads in this place.

        I can see her being amazed. She even run towards the lake. She looks so happy. It's just like that time that I brought esme here. Shikashi kyou wa chigau mono desu (but today was something different). Watashi wa maeni kore o kanji nakatta (I've never felt this before) yes I love esme, but now I decided that I will let her live in my past. I know she will understand. I love her really, but its the time I need to move on.

      Saying that, I feel something strange in the air. I feel its hugging me. Maybe you don't believe me but I think I heard someone said:

       "I'm happy right now, don't be feel bad about me. It's about time to move on. Now I can leave happily. I love you"

       I always feel this presence, I always think its esme. Now I feel relieve. I smiled and then said into a low voice.

    "Thank you, I love you".

My Master's Secret (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon