Captivated

Chapter 32

Maaga pa napagpasiyahan naming pumunta sa Airport para makauwi agad sa Pilipinas. Puro iyak si Reese kagabi dahil sa nangyari sakanyang Daddy at Kuya kaya nanglalalim ang mata nito dahil sa walang tigil na iyak.

Nilapitan ko si Reese at hinawakan ang kamay niya. Kaya di niya paring mapigilang umiyak.

"Gagaling din sila. Magtiwala kalang" pampalakas loob ko sakanya at niyakap. Pasakay na kami sa eroplano. Narinig kong may tumikhim sa likuran ko. And it was Percy again. What the fuck is she doing here? Are she following us? How desperate of her?.

Nakangiti siya ng nakakaloka. Iniwasan ko nalang siya. And guess what, nasa unahan lang kami rin nakaupo. Naiinis ako. Damn!

"Are you okay?" Rid asked. Nakaupo na siya  sa gilid ko.

"No" I said. He looked worried. "Is Percy following us?" I whispered to him.

He laughed. So he wanted this?. Like damn! Nagawa niya pang tumawa.

"Are you jealous? Aren't yo---?" He asked me.

"Yes I am!" sabi ko. Naiinis talaga ako. Bakit ba kasi dikit siya ng dikit?. Tang*na kahapon pa siya. Damn. I want to pull her hair.

"You always have me. So why are you so bothered? She won't tear us apart" sabi niya at hinalikan ako sa pisngi. Nakangiti ako ng palihim knowing na hindi siya pareho sa mga lalaki na basta-basta nagtitiwala. Napapapraning na siguro ako nito.

Kaya hindi na ako umimik pa. Natulog muna ako para makapaghinga. I leaned my head on his shoulder to rest for a minute.

.
.
.
.

"Were here" he whispered. Bumaba na kami sa eroplano. Sinalubong kami ng driver nila, si Mang Roming. Dumiretso kami sa ospital kung saan naroon ang Daddy at Kuya ni Rid.

Pagkapasok namin sa loob ng kwarto ay yumakap agad ang Mommy ni Rid at umiiyak.

"Is dad okay? About Kuya?" Rid asked his mother. Pero hindi ito makasagot dahil iyak ng iyak. Niyakap  nalang ni Rid ang ina hanggang sa mahismasan.

"Your father wrote a letter before he collapsed. Your brother was driving his way home but a group of men tailed his car. They shot the car of your brother until it crashed on the road" kwento ng Mommy niya.

Nakita ko kung paano nanginig si Rid sa galit. Hinawakan ko siya para kumalma pero hindi siya natinag. "Who are they? May nakuha ba silang esbidensya?" Reese asked her Mom.

Umiling ito. "No one knows who is behind your brother's accident but I want to pay them for what happened to your brother"

I felt bad for what happened to Rid's brother and father. Kung may maitutulong lang ako. I was about to talk to Rid when my phone rings. It was my father. Lumabas muna ako para sagutin ito.

"[Hello]" I answer the call.

"[Are you here already? Come back home. We have to discuss some important things]". Ano naman kaya? I'm curious. Bakit hindi nalang ngayon sabihin? Rid need me more.

"[Okay Dad. I'll go home]"

"[Pinapunta ko na diyan si Manong Gary to pick you]". Pagka patay ko sa tawag ni Dad ay pumasok ako para magpaalam muna kay Rid.

"Rid!" He eventually look at me. "I need to go home. Dad wants to talk some important things. You don't need to send me home, Dad already told Mang Gary to pick me"

"Are you sure? Masyadong delikado, Ate. Baka idamay ka nila knowing na asawa ka ng isang Monterreal" sabat ni Reese. She has point though. Pero hindi ba ako magtitiwala muna sa mga magulang ko.

"Rid send her home for her safety" utos ng Mommy ni Rid. I refused but I have no choice.

Papasok na sana kami sa sasakyan ni Rid ng hinarangan kami ng mga lalaki na nakablack. Tantiya ko nasa dalawangpu't pito ito.

Hinawakan ako ng dalawang lalaki kaya nanglaban na si Rid. Ngayon ko lang nakita na ganito pala manlaban ang isang Monterreal. He amazed me. The way he moved, he's reflexes is fast.

May sampu pang natitira. "Leave my wife alone" malamig niyang Saad.

"What if I don't?" Matagal ko ng di naririnig ang boses niya pero sure ako na si Zane ang nasa likuran ko. Nakita ko ang nanlilisik na mata ni Rid.

"I want to see the fall of Monterreal" nakangising sabi ni Zane na nasa tabi ko na.

"Zane, tama na" sabi ko sakanya. He laughed and hold my chin.

"I won't stop until you won't come back to my place" he said. Nababaliw na ba siya?. I guess I'm right. He's crazy.

"You won't see the fall of Monterreal. Dadaan ka muna sa akin bago mo saktan ang pamilya ko" galit na sabi ni Rid.

"Hindi ba napuruhan yung Kuya mo? Sayang. Sana marami akong kinuha na mga tao para mapatay si---" Di na naituloy ni Zane ang sasabihin niya dahil sinipa ko siya pero napadaing ako dahil sinikmuraan niya ako.

"WHAT THE F*CK! ASSHOLE!" galit na mura ni Rid.

Halos gusto ko ng matulog dahil sa sakit ng pagsipa niya sa tiyan ko. But my world stop when I saw a blood on my feet from my stomach.

"Sh*t! Dammit!" sabi ni Rid. Nakita ko na may kasama siyang limang lalaki.

Napatingin ulit ako sa dugong dumadaloy sa binti ko. Am I pregnant again?. Napaluha ako. Nanginginig ako.

"Ano na Monterreal?!" rinig kong sambit ni JM kay Rid.

"Go!" Saad ni Rid. Sumugod sila sa kinaroonan namin. Binuhat ako ni Rid at sinakay agad sa kotse.

"R--id" sambit ko.

"We are going to save the baby. Don't worry. I'll handle it" sabi niya at mabilis na pinaharurot ang sasakyan. Pero sinusundan parin kami ni Zane.

"Damn you! Devort!" he cursed again. Ilang beses namin na niligaw si Zane pero natutunton niya parin kami. "I will f*cking kill you"

Lumingon si Rid para tingnan kung wala na si Zane at wala na siya

Napatingin ako sa truck na papalapit sa kotse namin. Niliko ni Rid ang sasakyan ngunit nabangga kami sa isang puno. Rid jumped to my seat and cover me from falling pieces of an broken glass.

And everything went blank....