"You're from another realm called Himithea, a realm where magic is used for living. A realm where nature gifted people with magic, a place where anything impossible you can imagine can happen."
Ano daw?
Nanatiling nakukunot ang noo ko at naguguluhan pa rin ako sa sinabi ni Mama.
Ang alam ko na lamang na sunod na nangyari ay hinila niya papalapit sa kaniya ang libro. Binuksan niya 'yon sa unang pahina.
She closed her eyes gently.
I was astounded when the pages of the book automatically flipped vigorously. Golden specks of dust from the flipping pages also exit as if it was trapped there for a long time. Bakit naman nung binuksan ko 'to kanina, wala namang glitters?
Napatingin ako sa paligid ngunit hindi naman bukas ang electic fan at sarado ang pinakamalapit sa bintana. Isa pa ay ilang segundo na ang lumipas ay nagliliparan pa rin ang mga pahina ng libro.
Napakurap pa ako sa pag-iisip na namamalikmata ngunit hindi.
Ano ba talagang nangyayari?
Dahan-dahang tumigil lamang sa paglipad ang mga pahina ng libro nang dahan-dahang nagmulat ng kaniyang mata si Mama.
Nadako ang aking paningin sa libro sa lamesa.
Nakabukas ang kahuli-hulihang pahina na kahit ang kabilang tabi nung matigas na bahagi ng libro ay may nakasulat pa rin. Naka-centered ang style na para bang isang tula pero dahil iba nga ang writing system, hindi ko ito maintindihan.
Naiintindihan kaya ito nina Mama at Tito?
Nagpabalik-balik muli ang tingin ko sa kanilang dalawa at sa libro, naguguluhan.
The next thing I knew, Mama slid the tip of her fingers on the text written, tracing each letter or something perhaps.
As her fingers run through each writing, golden dust was produced as if those were coming from the tips of her finger.
Sa bawat daan rin doon ng kaniyang mga daliri ay nagbabago ang mga nakasulat. Dahil nakaharap ito sa'kin, I finally can identify some letters from the English alphabet.
Pero teka nga. . .
Does Mama have magical powers?
She looked at me and formed a closed smile.
"I'm half-Himethean. I can manipulate magic," she said. Nababasa niya ba ang nilalaman ng isipan ko?
Now I'm mindblown.
All these times, akala ko ay mga kathang isip lamang ang mga ikinukuwento niya sa'kin pero totoo pala.
Napukaw ang atensyon ko sa nakasulat dun sa minagic ni Mama kanina.
"An apocalyptic war will arrive
The chaos will revive
The Dark Heir will avenge
The Savior must take the edge
Each will strive for victory
Will free the realm's chains of misery?" I read out loud with a tone of interrogation at the end.
As soon as I finished the poem, the letters are written in black ink slowly flew up to the air one by one, starting from the top to bottom.
My eyes widened as I'm staring at that page until it became blank. Sa hangin, sa taas ng libro ay naroroon ang mga gulo-gulo at wala sa ayos na letra, nakalutang!
YOU ARE READING
The Heirs of Eclipse (Heir Series #1)
FantasyEleanor Hope Cruz-a simple-goofy seventeen-year- old girl from the Earth realm-was living her life fine until she found a book she wished she never opened. Because of that book, she was brought into a portal to another realm where magic exists, Himi...