1

30 1 0
                                    

"Tulala ka na naman" sabi ni Jacob na ikinagulat ko, maybe masyado na naman ako pre occupied kaya hindi ko na pansin ang paglapit nya.

Tiningnan ko lang sya at dumukdok na lang ako sa table para di nya ako guluhin but knowing him hindi nya ako titigilan.

Naramdaman ko ang upo nya sa tabi ko at hindi ko na lang pinansin.

"Anne aning!" He kept on calling me but still ignoring him. When he will stop calling me Anne aning?!

For Pete sake! My name is Rachel Anne Dela Fuentes not Anne aning!!!

Ipinikit ko na lang ang mata ko at inisip na wala sya sa tabi ko but he was so irritating, his now chanting the "anne aning ning ninh ning~" ughh! kailan nya ba balak tumigil!!  He is so annoying!

He just stopped when he saw me glaring at him. Tsss mukha naman nakukuha sya sa tingin and I'm wrong dahil tumawa lang sya ng napakalakas na parang isang achievement na naasar nya ako. Damn you Jacob!

Walang emosyon na nakatingin lang ako sa kanya at aakmang tatayo na ako na bigla nya ako pigilan and he is now grinning na parang pinipigalan ang sarili nya na tumawa ng malakas

"Fine. Shut up na nga ako"sabi nya na hindi ko na lang pinansin

Dudukdok na sana ako nung bigla nya ako tinawag "Rachel.."

I didn't respond sa halip ay sinamaan ko lang sya ng tingin at mayamaya ay may kinuha sya sa bag nya "this is for you. I know na hindi ka pupunta sa canteen kasi madaming tao so I bought a food for you." Bago pa ako mag salita at ibalik sa kanya yung pagkain ay mabilis na sya umalis. 

He is Jacob Marcos Mendez, a happy-go-lucky person and charming. He is my classmate since elementary and up until now na senior high school na kami pero ngayon lang nya ata ako na pansin since kami na lang dalawa ang naging magkaklase dahil magkakaiba kami lahat ng strand ng dati naming kaklase at sa kamalas malasan naman talaga na punta pa ako sa isang section na kasama sya.

Hindi ako pumupunta sa canteen kapag sobrang daming tao, it suffocates me whenever I'm in a crowded place or when I'm surrounded by a lot of people and thanks to Jacob dahil binilhan nya ako ng pagkain dahil kanina pa ako gutom.

After breaktime ay nag start na ang sunod sunod na klase kaya hindi na ako kinulit ng Hakob na yun.

I'm busy on taking notes nung biglang tumayo yung katabi ko at pumalit si Jacob sa inuupuan nya, gusto ko sana tawagin yung seatmate ko kaso hindi ko alam ang pangalan at bigla na rin humarap samin si Ms.-- Ms..... ugh! Whatever her name is basta yung teacher namin.

Kainis!

The whole period of time ay nakasimangot lang ako dahil katabi ko yung hakob na 'to na walang ibang ginawa kundi sirain ang araw ko at bwisitin ako. Hindi ba sya napapagod sa pangungulit?!

If It's legal to kill someone maybe I can kill him right now.

⏳⏳⏳


After matapos ng klase ni Ms. Whateverhernameis, ay nagmadali na ako lumabas para makaiwas sa pang bwibwisit ni hakob pero di pa ako nakakalabas ng tuluyan ay hindi ko napansin na bigla nya iniharang yung paa nya para matalisod ako.

I don't know if I will be thankful or not na nasa harap ko si Daniel na nakahawak ngayon sa bewang ko at ang mga kamay ko ay nasa braso nya, so I will not fall on the ground.

Sobrang bilis ng heartbeat ko nung magkatitigan kami sa mata at doon ko lang na realize na kailangan ko na bumitaw.

Fvck you hakob! This is really embarrassing!!

"Uhmm t--tha--thank you and I'm sorry" I was stuttering when I say those words.

I saw him smiling "It's ok. You should be careful next time." he said at lumabas na ng room

Hinanap ng mata ko si Hakob and I'll make sure that I will kill that jerk right now.

I found him staring at me with a question mark on his head maybe he saw that scene with Daniel earlier and it is his fault after all.

Walang emosyon na lumapit ako kay hakob, I'll make sure that this will be his last day on earth. How many times that I torture him on my mind at ang hakob na 'to nakaligtas pa rin!

Suminghot pa ang hakob na parang may inaamoy "I smell something huh"

"as if I care" bulong ko

"Crush mo si Daniel 'no" na gulat ako sa sinabi nya but I remain my composure.

"No" mabilis kong sagot

"Really?" and now he is grinning. How I hate him when he is grinning like that

"Stop that kind of smile. Mukha kang aso hakob" hindi nya inaasahan na sasabihin ko yun kaya natulala pa sya

"Lagpas 3 words na yung sinabi mo." Hindi makapaniwala na sabi nya "ibig sabihin ba nun close na tayo?" Tanong pa nya

"Hell no" sagot ko at akmang lalabas na ng room nung may naalala ako

I punch him hard direct to his tummy and I heard him cussed.

"What was that for?" He asked while his hands are on his tummy

Hindi ko na lang sya sinagot at tuluyan na lumabas ng room pero bago pa ako makalayo sa classroom narinig ko pa sya na sumigaw na ikinangiti ko at the same time ikinairap ko.

"AMAZONA!!!!"

His Last WordsWhere stories live. Discover now