Strangers Got Married

Chapter 1

Chapter 1

Run away again

15 years had passed..

Sinamaan ko ng tingin ang mga lalaking inutusan ni Dad para kunin na naman ako. Takteng buhay 'to! You always pissed me off, Dad.

Nasa gilid kami ng kalsada at pinagtitinginan ng mga taong dumadaan sa gilid namin. Paano ako natunton? Medyo malayo na nga ako eh.

Patalikod akong naglakad at dahan-dahang hinakbang ang mga paa habang inililibot ang paningin, bakit ba wala pang dumadaan na taxi dito?

"I'm tired, leave me alone." Madiin kong saad sa kanila. Pawang ang iba sa kanila ay lumilingon sa paligid habang nakapamulsa, ang iba ay nakatingin sakin.

"Miss, come on. You don't have to run if you'll come with us. Don't worry, we'll not hurt you." Saad ng lalaking nangunguna sa pagkuha sakin. Seryoso ba 'to sa sinabi niya?

Napahinga ako ng malalim nang walang epekto ang sinabi ko sa kanila.

Napairap ako at tumigil sa paglalakad. I want to be alone..

"Gosh, are you kidding me? Ofcourse i know that but i won't come with you."

Sabay takbo papalapit sa taxi na namataan ko kanina lang at sumakay. Sigurado naman akong ganito pa din ang mangyayari, paulit-ulit.

"Let's go."

Tinignan kong muli ang mga lalaking yon at napakunot ang noo nang tinignan lang nila ang sasakyang sinasakyan kong papaalis na. Hindi ba nila ako susundan?

"Keep the change."

Bumaba na 'ko at hindi na nilingon ang taxi na papaalis. Hindi man lang ako sinundan ng mga lalaking 'yon, kung hindi naman pala nila ako susundan eh di sana hindi nalang ako nag-taxi at naglakad na lang.

In-inform nila sana ako, di ba?

Nilibot ko ang paningin ko kung nasaan ako. Ang konti na ng tao dito sa Park kapag gabi, bilang na lang yata ang mga taong nandito. Wala na yata sa bente.

Napaisip ako kung ilang bansa na ba ang napuntahan ko para lang makapagtago kay Dad at ngayon lang ako namataan.. hindi ko na mabilang.

Huminga ako ng malalim habang dinadama ang medyo malakas na hangin. Bakit ba ayaw mo pa 'kong hayaan, Dad? I'm not a kid anymore, i already know what i have to do.

Umupo na muna ako sa bench na namataan ko nang sumakit ang ulo ko. Hay.. nakakapagod.

"Saan ako tutuloy?" Bulong ko.

Tinapik-tapik ko ng mahina ang inuupuan kong bench habang lumilingon baka sakaling may makitang kakilala.

Ngayon na lang ulit ako bumalik dito sa U.S magmula nang umalis ako 2 years ago sa bahay namin. Medyo malayo-layo yata ang bahay namin mula dito sa park na pinuntahan ko kaya ayos lang at malayo-layo din ang lokasyon ko kanina mula sa bahay pero natunton pa din ako. Oo nga naman, sa ibang bansa nakakapagpadala nga siya ng mga tauhan niya, dito pa kaya sa malapit na lugar lang mula sa bahay namin?

"Shit.." Meron nga akong nakilala.. mga lalaki pero alam kong inutusan ni Dad 'to. Hindi nga ako hinabol kanina ng mga lalaking 'yon pero ngayon may nakakita na naman sakin. Ano 'yon? Medyo kakaunti sila.

Tumayo ako at pinatunog ang mga daliri ko. Habol ng habol.

"Oh, come on. You shits!" Sinamaan ko ito ng tingin pero hindi sila nagpatinag.

If my Dad knows someone and he's/she's with me no matter what happen, and if he/she let me to do what i want.. maybe i can talk to my Dad and make a deal.