"ကိုကို...."
"ဗ်ာ..ဗ်..ေျပာေလ.ဖန္ေလး."
"ဖုန္းလာေနတယ္ သြားကိုင္ေပးပါလား ဖန္ေလး ဒီမွာ ဟင္းခ်က္ေနတုန္းမို႔ မအားဘူး"
"lu သေဘာပါပဲ "
ခ်စ္ရသူက ခိုင္းေနၿပီမို႔ ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္ေနရကေန ထလာရသည္ ကိုယ္က သူဟင္းခ်က္ေနတာေလးကို ၾကည့္ၿပီး သေရယိုေနတဲ့ဟာကို
"Hello .."
"sehun ေလးလား"
"omma.လား."
"ဟုတ္တယ္ luhan ေလးေရာ ရိွလား"
"ရိွတယ္ omma ဘာလို႔လဲ "
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ညီအကို ႏွစ္ေယာက္ omma တို႔ အေဝးေရာက္ေနတုန္း ရန္ျဖစ္ၾကေသးလား"
"မျဖစ္ပါဘူး omma ရယ္ ဘာကိစၥ ရိွလို႔လဲ ဟင္ ဖုန္းဆက္တာ"
"အမယ့္ေလး oh sehun ရယ္ ကိုယ့္သားစီကို ဖုန္းဆက္တာ ကိစၥရိွမွ ဆက္ရမွာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး omma ရယ္ အရင္က မဆက္ဘဲ အခုမွ ဆက္လာလို႔ ေမးၾကည့္တာပါ"
"ေျပာလိုက္ရင္ ဆင္ေျခေတြနဲ႔ ဖန္ေလးေရာ "
"ထမင္းခ်က္ေနတယ္ "
"ေခၚလိုက္ ကေလးကိုေရာ"
"ဟုတ္ lu ေရ !! lu လာပါဦး"
"ဘာလို႔လဲ ကိုကို!! "
"omma တို႔စီက ဖုန္းလာတာ omma က lu နဲ႔ ဖုန္းေျပာခ်င္လို႔တဲ့ "
"ဟင္ မားမား ? လာၿပီ "
ကေလးငယ္ဟာ မီးဖိုထဲက ေျပးထြက္လာပါသည္
"ေပး မားမား ေျပာေလ"
"lu ေလး ကိုကိုက အႏိုင္က်င့္ေသးလား"
"က်င့္တာေပါ့ မားရယ္ ဖန္ေလးမွာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အိပ္ယာက မထႏိုင္ဘူး"
"lu ! " အံႀကိတ္ကာေခၚမိေတာ့
သူက ႏႈတ္ခမ္းထက္ လက္ညိဳွးေလး ကပ္ကာ
YOU ARE READING
ကိုကို သိလား ? 🍀Completed🍀
Fanfictionက်ေနာ္ အရမ္း မဆိုးပါဘူး ကိုကို မခ်စ္ေတာ့မွာ ဆိုးလို႔ က်ေနာ္ စိတ္လည္း အရမ္းမေကာက္ရဲပါဘူး ကိုကို မေခ်ာ့ေတာ့မွာ ဆိုးလို႔ က်ေနာ္ ကိုကို မႀကိဳက္တာလည္း မလုပ္ရဲပါဘူး ကိုကို က်ေနာ့္ကို မေခၚေတာ့မွာေၾကာက္လို႔ က်ေနာ္ ကိုကို႔ကို မမုန္...
