SYTE E DETIT 🌸

VETEM E IMJA 😈☠

Kur ty te ngulin thika ne ate zemer te pervuajtur, ti ngrihesh perseri, por kesaj here,je ndryshe...
Tashme ti si beson as vetes tende, e jo me nje ndjenje te thurur nga hici..

Edhe pse ti si beson me kesaj ndjenje, diku large teje eshte dikush qe do ta zgjoje perseri kete ndjenje, qe vet ai ta mori.
Ai ta mori, te beri te vuaje, por pa e ditur se kush ishte pas asaj erresire te pamat.
Zemra e tij eshte lakmitare, ndaj e do vetem per vete dashurine tende, kur kjo dashuri i jep shprese dikujt tjeter, ai e shkaterron qe me themel.

Tek e fundit,ku ndryshon nje djall, nga nje demon, ata jetojne ne ferrin e jetes dhe te dy vrasin per te arritur qellimet e tyre...

Tani ti je ky qellim,ndaj beje kujdes..

" Ajo eshte e imja deri ne pafundesi, dhe pervec meje, s'meriton ta kete asnjeri".

"Ti mund te jesh avokati i ferrit, por une jam vet ferri, ndaj mos i ndiz flaket e tij, se do digjesh dhe vete...baba i dashur 👿"

Me keto fjale nisi historia e nje zemre ,e cila ushqehet me flaket e ferrit, dhe lakmon per dashurine e saj...

Gjithe naten nuk vura gjume ne sy dhe as Argiti nuk erdhi ne dhome.
Fal zotit Dajani doli nga spitali, ndaj sot do te kthehemi perseri ne shtepi.

U ngrita heret dhe bera gati valixhet.
Zbrita posht dhe te gjithe po me prisnin,neper makina.

- Hej Amisa eja se vajti von!- me therriti Dajani nga karroca me rrota.

-Mire, mire erdha, por dhe ti ende s'ke hipur ne makine!- e qortova une.

- Po, por djemte po merren me valixhet e vajzave se nuk i nxe as makina. - tha Dajani duke qeshur.

- Aq shume kane blere keto!- e pyeta une e habitur.

- Epo ti i njeh ato...s'lene gje pa marr. - u hodhe Leni i cili sapo erdhi.

- Hee re pijanec, mbaruat me valixhet, eja tani me hipni  ne makine se do me lidhi doktori me litar po leviza vet.- i berrtiti Dajani Lenit, sepse  nuk e duronte dot karrigen me rrota.

- Wow, po ti kishe Amisen ketu, pse si the te ngrinte ajo ne krahe, se heren e fundit te mori ne pozicjon princeshe.- po tallej Leni teksa imitonte me duar.

- Eja,princesh pijanece, pa te shohim sa peshon !- i thash Lenit me tallje dhe kur ai se kishte mendjen, e ngrita ne krahe.

- Hej Amisa, ulem posht, se po me pane cunat, e hengra.-po me lutej Leni, kurse Dajani po qeshte me te madhe.

- Oo Lenush, vetem fustani dhe velloja te mungon!- tha Mirko, Ido dhe Djago ne nje kohe.

- Te puthca ato krahet, o Ami!- me thane vajzat ne nje kohe dhe filluan te qeshnin me te madhe.

-E mire, mjafte qeshet, por hipni ne makina secili.- foli ashper Argiti dhe te gjithe hipem ne makina.

Une hipa ne makine me Dajanin, Zhulin dhe Djagon,pasi nuk mund te qendroja me pran Argitit.
Nuk kaloje shume kohe dhe u nisem nga vendi ne te cilin u thye ne njemije copa buzeqeshja dhe ndjenjat e lindura nga kjo ndjenje...

Itali, ne organizaten e avokatit te ferrit...😈

- Zoti Argos, babai juaj, ju kerkon ne zyre dhe mu duke shume i nxehur!- u degjua zeri i Xhozefit.

- Qetesohu Xhozef, Amisa eshte me e rendesishme se letra, dhe tani jam ne rruge te drejt per te marr gruan time!- foli qetesishte nje djale rreth 22vjec, me trup te mirformuar, sy te shkruar ngjyre hene dhe floke te gjata te zinj.
Nuk i mungonte pa permendur dhe lekura esmere, e cila shkonte shume me ata sy te rralle.