Sa Tuwing Umuulan

labingwalo

[WARNING: SEXUAL/RAPE TRIGGERS AHEAD. SKIP THIS PART IF YOU FEEL UNCOMFORTABLE. THANK YOU]

["Bakit nanginginig boses mo?"]

Bakit 'yan pa tinanong mo, lintek ka!

Agad niyang narinig na binaba ni Vico ang tawag. Naki-creepy-han na siya sa boses na naririnig niya sa labas ng kaniyang kwarto.

"Lubayan mo na ako.."

Mas lalo siyang nanginig nang nakita niyang gumagalaw ang doorknob, para bang pilit niyang binubuksan ang pintuan.

Bumaba siya sa kaniyang higaan at pumunta sa ilalim nito habang hawak-hawak ang kutsilyo. "Tama na.."

"Oh, Amihan! Bakit ka natatakot sa akin? Parang dati lang ay malapit tayong magkaibigan," pagkanta niya pa na mas lalo niya pang kinatakot.

Sige na, umalis ka na!

Biglang bumukas ang pintuan, napaatras siya at 'di niya na mapigilang umiyak ng umiyak. Bakit? Bakit siya pa ang gustong pag-trip-an ng taong 'to?

"Nasa'n ka na ba? Sabik na sabik na akong tikman ka," huminto siya sa tapat ng higaan. Napatakip ng bunganga si Amihan at pinipigilan niya pa ring umiyak ng malakas.

Tama na!

Sa isang iglap, nabitawan niya ang kutsilyo na kaniyang hawak. Nahila na pala siya ng lalaki at pinipilit niyang pumiglas. Sinuntok siya sa kaniyang tiyan at agad nilagay sa higaan.

Napabaluktot siya sa sobrang sakit, ilang beses siyang umubo at sinusubukan niyang buksan ang bintana para makatakas. Pero hindi niya nagawa dahil hinila na naman ang kaniyang paa pabalik sa higaan.

Napapikit siya ng kaniyang mata ng biglang bumukas ang ilaw ng kaniyang kwarto. Nahihilo na siya, pero kailangan niyang lumaban para makatakas.

Her vision was blurry because of her tears, makailang beses niya iyon pinunasan para lang makita kung sino ang walang puso ang gumawa nito sa kaniya.

She gasped nang makita niya kung sino ang nag-tresspass sa bahay, "napakawalanghiya mo, Jerome!" Pinagsusuntok niya ang dibdib ng binata pero agad siyang hiniga sa kama.

Nandidiri siya sa pinaggagagawa sa kaniya. Makailang beses pinaghahalik-halikan ang kaniyang leeg pati ang kaniyang labi. Ang tanging nagagawa niya lamang ay pumiglas.

Hindi pa roon natatapos ang ginawa ni Jerome, kung hindi ay tinanggal niya pa ang kaniyang shorts at salawal pati na rin ang suot ni Amihan. "Hayop ka! Wala kang puso!"

He pinned Amihan's arms so she couldn't fight, "Gusto ka 'yan, Amihan. Palaban."

Napapikit ang dalaga nang biglang ipinasok ni Jerome ang kaniyang pagkalalaki, every thrust he makes him want to own her.

Tanging pag-iyak na lang ang tugon ni Amihan, dinuraan niya pa si Jerome para matigil na siya sa kahibangan niya. Lalong nagalit ang binata at pinagsasamapl ng malakas si Amihan.

"Itigil mo na 'tong kahibangan mo, dahil kahit kailan hindi mo ako maaangkin," nanghihinang sambit ni Amihan habang nakatingin sa mga mata ni Jerome.

Nagumpisa na namang umambon, kasabay no'n ay ang pagdomina ng mga ilaw na kulay asul at pula sa madilim na paligid ng kanto nila.

Pinulot ni Jerome ang kutsilyo na hawak-hawak lamang ni Amihan kanina.

Kung ito ang aking katapusan, lubusan ko na tatanggapin.

Pumikit siya at huminga nang malalim, pero wala siyang naramdaman na matulis na dumapo sa kaniya. Isang malakas na putok ng baril lamang ang narinig niya.