A rugged road[Vkook]

•°•°•pt28•°•°•

هوا کم کم تاریک شده بود و اون دو بعد پوشیدن لباس هاشون سمت خونه جنگلی به راه افتادن تا بعد کلی فعالیت بالاخره یکم استراحت کنن

بعد از بیست تا بیست و پنج دقیقه پیاده روی همراه با غرغرای کوکی بالاخره به خونه رسیدن اما چیزی که باهاش مواجه شدن اصلا مورد انتظار تهیونگ نبود

خونه چوبی از هم پاشیده بود و فرو ریخته بود
کوکی کلافه و شکه خودشو رو زمین پرت کرد
چند لحظه برگشت و رو به اسمون دراز کشید

کوک:دقیقا چند وقته که اینجا نیومدی؟:/

تهیونگ بعد کمی مکث جوابش رو داد:اممم......فکر کنم ده سالی بشه؟!

کوکی:اوه خدای من،باورم نمیشه ده سال کپفتی ایتجا نیومدی و بدون اینکه یه سری بزنی منو اوردی اینجا،خسته شدم از بس راه رفتم

حرف اخرش و گفت و نشست و درحالی که لبشو اویزون کرذه بود پاهاشو گرفت و کمی جلو عقب شد

تهیونگذپیشنهاد داد تا به ماشین بر گردن ولی خیلی از ماشین دور شده بودن و کوکی هم حسابی خسته بود

کوکی اهی کشید:دیگه بدتر از این نمیشه!

حرفش مصادف شد با غرش اسمون و شروع بارش بارون

تهیونگ چشمهاش رو بست:فعلا که شده!

سریع سمت خونه دوید و چوب های شکسته رو کنار زد تا ویز بدرد بخوری پیدا کنه
حتما طوفان شدیدی اومده بوده که خونه رو اینطور داغون کرده

بعد یکی دو دیقه گشتن بالاخره بارونی های قدیمیشون رو پیدا کرد و برشون داشت و یکی رو به کوکی داد و یمی رو هم تن خودش کرد

کوکی:حالا چی تهیونگ؟

تهیونگ جلوی کوکی خم شد و اون رو رو کولش بلند کرد

تهیونگ:برمیگردیم ابشار...
.
.
.
.
.
.
کوکی کنجکاو بود که چراباید کنار اب بر گردن که تهیونگ اون رو پایین گذاشت و سمت ابشار کشیدش
اروم از بین اب ها رد شدن،پشت اون ابشار یه غار بود
تهیونگ انگار که از قبل از وجودش اگاه باشه سریع رفت و پیکنیک و فندک اورد تا کمی گرم بشن

از سرما میلرزیدن و هرچی باشه بازم لباساشون خیس بود
تهیونگ سریع سمت انتهای غار دوید و بعد شنیده شدن صدا های عجیب و غریب با دو دست لباس گرم برگشت

کوکی کنجکاو بود که اونارو از کجا اورده و البته که تهیونگ از کنجکاوی اون اگاه بود پس ساده توضیح

داد:اینا لباسای پدرمه،اینجا مخفیگاه پچگی هامه و خب فکر نمیکردم همچیز سرجاش و سالم باشه

وقتی با پدر،سولی،جکسون یا هرکس دیگه ای بحثم میشد میومدم اینجا و طبیعتا برای رفاه خودم یه چند تا چیز کش رفته بودم