[✭ 4 ✭]

2K 187 74
                                    

✭ Birkaç Gün Sonra ✭
✭ UA Lisesi / 1-A Sınıfı / Son Ders ✭

Midoriya, Uraraka ile konuşuyordu. Ben ise saf gibi onları izliyordum. Çok salağım. Midoriya'ya söylediğim şeyden sonra, hiç konuşmadık. Sadece arada bir göz göze geliyorduk. Bana gülümsemiyordu bile. Canım acıyordu. Onun, benden uzaklaşmasını istemiyordum. Rüyalarımdaki gibi davranmasını istemiyordum. Ve açıkcası...korkuyordum. O benim için değerli. Onu kaybetmek, yapacağım son şeydi. Fakat şimdiden ellerimden kayıp gitmişti.

Ders bitiminde herkes çantalarını toplamaya başladı, Midoriya hariç. Sınıftan çıkmadan önce son bir defa Midoriya'ya baktım. Cama dönüktü. Yüzünü göremiyordum. Sadece camdan yansıması vardı. O da tam belirgin değildi. Bu nedenle sınıf kapısında beklemeye karar verdim. Beni göremeyeceği bir pozisyondaydı. Bu benim için avantajdı.

Sınıfta sadece Midoriya kalmıştı. Hâlâ camdan dışarıyı seyrediyordu. Bir gariplik vardı. Sınıfa girdim. Yavaş adımlarla Midoriya'nın yanına geldim. Bana bakmadan konuştu. Sesi sert ama bir o kadar da kırgın gibiydi.

"Git...yalnız bırak beni."

Bir elini yüzüne götürdü. Çamdaki yansımasından, gözlerinden akan yaşları sildiğini anladım. Aynı rüyalarımdaki gibiydi. Mutsuzdu, ağlıyordu. Benim yüzümden böyleydi. Sınıfın kapısına kadar gittim. Son bir kez Midoriya'ya baktım.

"Özür dilerim."

✔ [✭ Link ✭] / TododekuOnde histórias criam vida. Descubra agora