ដើមឡើយខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សបែបនេះនោះទេ , តែចាប់តាំងពីរថ្ងៃដែលប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំស្លាប់ អ្វីៗក៏ប្រែប្រួលអស់ ខ្ញុំស្រឡាញ់នាងដូចជាកែវភ្នែក គេបែជាមកបំបែកបំបាក់នាងចេញពីរខ្ញុំ ការឈឺចាប់មួយនេះគេត្រូវតែសងខ្ញំុវិញ
" ឯងចង់ធ្វើស្អី.?? " Yibo កឹលថយក្រោយរបស់ខ្ទប់និងជញ្ជាំង
" សាកថ្នាំ.. " Zhan យកថ្នាំមួយម្ជុលចេញមកដើរទៅជិត Yibo
" ឌឹប~~អឹក... " Yibo ស្ទុះងើបបម្រុងនិងរត់តែក៏ត្រូវរាងតូចលេងមួយជង្គង់ចំពោះឲ្យដួលទៅលើដីម្ដងទៀត
" ខឹ..ខឹ " រាងក្រាសឱបពោះខំព្រឹងក្រោកឡើងតែក៏ត្រូវរាងតូចទាត់មួយជើងថែមទៀត
" អា៎... " Yiboស្រែកឡើងនៅពេលដែល Zhan ជាន់ដៃរបស់គេជាប់
" ឈាមរបស់ឯងក្រហមល្អណាស់ យកវាមកធ្វើជាទឹកពណ៌របស់យើងប្រាកដជាស្អាតណាស់ហើយ " Zhan យកដៃវាសឈាមដែលហូរចេញពីរមាត់របស់រាងក្រាស
" អ៎ាស... " Yibo ស្រែកឡើងម្ដងទៀតនៅពេលដែលម្ជុលមួយដើមចាក់ចូលត្រង់កររបស់គេ
" បន្តិចទៀតនៅពេលដែលថ្នាំជ្រាប់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ឯង ឯងនិងឈឺដូចជាដង្កូវរុកពេញទាំងខ្លួនរបស់ឯង " Zhan
" ហឹក...អឹក. " រាងក្រាសចាប់ផ្ដើមកន្រាក់ខ្លួនបន្តិចម្ដង ដៃខ្ញាំការ៉ូស្ទើរតែរបើកនៅពេលដែលថ្នាំធ្វើទុក
" អ៎ាាាស~~~ហឹក ៗ " Yibo ប្រកាច់យកតែម្ដង សរសេរឈាមរបស់គេស្ទើរតែដាច់ តែគេព្យាយាមសម្រួលអារម្មណ៍ឡើងវិញ
" ឯង...ធ្វើបែបនេះ.. ថ្ងៃណាមួយ និងទទួលកម្មពាមិនខាន " Yibo និយាយទាំងដង្ហក់
" កម្មពាហ៎េ.?? គឺកម្មពាដូចដែលឯងទទួលជំនួសឪពុករបស់ឯងនៅពេលនេះតើមែនទេ..?? " Zhan សួរទាំងញញឹមតិចៗ គេដូចជាមិនខ្លាចកម្មពានោះទេ
" បើកម្មពាមានពិតមែនហេតុអីមនុស្សដែលធ្វើបាបប្អូនស្រីរបស់យើងនៅមិនទាន់ស្លាប់ទៀត " រាងតូចចាប់បោចសក់របស់Yibo ងើយឡើង
" អឹក... " yibo
" ឪពុករបស់ឯងធ្វើបែបណាចំពោះប្អូនស្រីរបស់យើង យើងនិងធ្វើដាក់ឯងបែបនោះវិញដូចគ្នា " Zhan និយាយទាំងកំហឹងពេលខ្លួនហើយក៏បោកក្បាលរបស់រាងក្រាសអុកនឹកឥដ្ឋមួយទំហឹង
