3 Boys in a Love Triangle ||JoKenTin Series

CHAPTER 11

[JUSTIN'S POV]

"JOSH?!" Sigaw ko nang makita si Josh na nakatayo sa labas ng pintuan ng condo ko at lasing na lasing.

"Teka nga... anong nangyari sayo? Halika pumasok ka dito!" Saad ko sabay alalay sa kanya papasok nang condo at sinapa ko ang pinto oara masara.

Iniupo ko si Josh sa Sofa at kinuha ng mainit na tubig.

"D-dito po ba na-nakatira si Justin de Dios?" He said trying to completw his sentence hardly.

"Josh... ako toh... si Jah." Sagot ko naman.

"J-jah? Ikaw b-ba yan? You change a-a lot..." saad niya sabay yakap sa akin.

"Sana okay ka lang... miss na miss na kita Jahhh" he continued talking even if it's hard for him.

"Please... listen to me... I know wala ako sa kondisyon para sabihin toh, but Jah? I missed you.... I missed you so much, kung alam mo lang kung gaano ko tiniis na hindi ka makita or makasama for one month... pero, wala... hindi ko kaya, kaya pumunta ko sa bahay niyo. Pumunta ko sa office ng kuya mo, to ask him where are you, but the moment he gave me your address, pinanghinaan lang ako lalo ng loob. Kasi... alam ko naman na wala, wala akong pag-asa sayo, na masaya ka na, na kahit kelan best friend lang ang tingin mo sakin... alam mo ba? Si Kyline? Hindi ko talaga siya minahal, akala ko kasi I would be happy if makitang may kasama kang iba at meron din ako.... pero hindi! Kasi I still find you the best thing I could ever have, nami-miss ko kung pano mo ko alagan everytime na may sakit ako... namiss ko kung paano mo ko, akbayan habang naglalakad tayo, namiss ko kung pano tayo magasaran simula nung bata pa tayo, jah, miss na miss kita! Pero wala akong magawa... wala eh, tanga ko ehh, I fallen in love with you..." sandaling huminto si Josg sa salita niya at umiyak.

Ako naman nagulat sa mga sinabi niya. Totoo ba toh? Tama ba tong naririnig ko? Si Josh ba talaga toh?

"Jahhh... sorry kasi tanga ko, sorry kung ngayon ko lang sinabi toh, but i'm in love with you Jah! Since High School pa, pero nung malaman kong kayo na ni Ken It really broke my heart. Pero nung nalaman kong all of those were fake? At nung araw nayun palang kayo naging official talaga? Lalong ang sakit ng naramdaman ko... hindi ko alam kung bakit, hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo! Pero mahal na mahal kita jah... pero sa ngayon? Ayokong makagulo sa inyo ni Ken... sorry Jah, hindi na ko manggugulo pa." Saad ni Josh sabay alis sa pagkakayakap sa akin at tumayo paounta sa pinto.

Agad ko naman siyang hinila nang makalabas na siyang ng pinto at hinalikan.

I kissed him and waited for his reply, but at first he didn't that's when I told him the truth...

"I Love You too Josh, Ken knew, and we already broke up, kasi the past weeks na wala ka? Lagi kong inaakala na ikaw siya, and I hurted him for that, sorry din Josh I needed to do that..." I explained and hugged him while crying.

He then, kissed me on my cheeks and on my lips pulling me closer to him, kaya dahan-dahan kong sinipa ang pinto para masara.

(SORRY GUYS, INOSENTE MODE MUNA AKO, KAYO NA MAG-IMAGINE NG MGA SUMUNOD NA NANGYARI HEHE)

[Kinabukasan]

"Josh?" Saad ko habang ginigising si Josh sa pagkakahimbing niya sa kama.

"Hmmm??" Saad naman nito.

"Breakfast is ready!" Saad ko naman sa kanya.

Napatayo naman ito at nagulat sa akin. Wala siguro siyang naalala sa mga nangyari kagabi...

"Jah?! Pa-pano ko? Na-napunta dito?" Tanong naman niya.

"You don't.... remember?" Saad ko naman.

"Kelan?"

"Kagabi?" Sagot ko awkwardly.

"Huh? Si Ken?! Nagalit ba siya?!" Tanong niya na alalang-alala.

"Shhh, shhh." Saad ko naman at inakap siya.

"Jah?"

"It's okay.... nasabi mo na lahat kagabi..."

"Ha-ha?"

"Nasabi mo na lahat sa akin kagabi, and I already explainex it to you right? Wala na kami ni Ken... kasi..."

"Naalala ko na..." sagot naman niya.

Umalis naman ako sa pagkakayakap sa kanya...

"Oh, yun naman pala eh, sige, tara na nagready na ko ng breakfast." Saad ko sabay alis.

Pero nang pabukas na ko ng pinto ay nagsalita siya bigla.

"Ahh, jah? Bat ganyan ka maglakad?" Tanong niya.

Sh*t pano ko toh ieexplain? Ahhhh! Jahhhhhh! Pano na?!

"Ahhh, ano a-ano kasi eh..."

"Don't tell me.... WEH?!" Biglang sigaw naman ni Josh.

"Hayysstttt.... oo na" sagot ko na mukhang hiyang hiya sa sarili ko.

"Hayyy, bat ba kasi ako naginom eh! Sorry jah, teka... bat ganyan lakad mo?" Tanong naman niya.

"Niloloko mo ba ko? Ikaw kaya umilalim?!" Sigaw ko naman at nahiya sa sinabi ko.

"Hayyy! Bwiset kasi ehh, tara na nga!" Sigaw ko nalang sabay labas.

Naramdaman ko naman siyang sumunod sa akin at inakay ako.

"Sorry na jah... peomise di na ko iinom"

"Promise?"

"Oo nga... kaya lang naman ako uminom kasi, malungkot ako nun ehhh" paliwanag niya sabay pagpapaupo sakin sa sofa.

"Ikaw nagluto nito?" Tanong niya nang kuhanin niya yung pagkain at dinala sa harap namin.

"Ahhh, oo, kaso di ko sure if masarap" sagot ko naman.

"Okay lang yan--" naputol ang salita niya ng biglang bumukas ang pinto....

"SURPRISE!!!!" Rinig namin ng biglang dumating sila Stell, Sejun at Ken.