The Boys of Barangay Santolan

CHAPTER ONE

"Bakla. Nasaan ang Tita Rosa mo?" Napalingon ako kay Tito Hermes na nasa likuran ko lamang. Kasalukuyan itong nasa harapan ng ref at umiinom ng tubig.

Saglit ko lamang siyang nilingon at nagpatuloy na sa paghuhugas ng plato. "Nasa palengke po." Sagot ko. Medyo nilandian ko ang pagsagot sa kanya.

Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni Tito Hermes dahil dumampi sa likuran ko ang naninigas na nitong burat. Mas lalo niyang dinikit ang kargada niya sa likuran ko kaya ang tiyan ko ay naipit na sa semento ng lababo. Binaba nito ang baso sa lababo at nagkatitigan kami ni Tito Hermes. Nginisian ako nito.

"Alam mo na ang gagawin, Jinuel. Luhuran mo na ako." Utos nito.

Alam ko na ang ibig sabihin ni Tito Hermes. Tuwing umaga ay ritwal na namin ang ganitong tagpo.

Kapag wala si Tita Rosa ay siya namang ipapachupa sa akin ni Tito Hermes ang kanyang nasa walong pulgadang burat.

Nakasanayan ko na ang gawaing ito. Mula nang mamatay ang Nanay ko dahil sa sakit na breast cancer noong sampung taong gulang ako, si Tita Rosa na siyang nakakatandang kapatid ni Nanay ang siyang kumupkop sa akin. Dahil wala namang ibang pag-iiwanan sa akin si Nanay dahil musmos pa ako nang mamatay siya, si Tita Rosa ang umako ng obligasyon na iyon. Tinuring ako nitong parang tunay niyang anak dahil wala naman silang anak ni Tito Hermes.

Kaya mula nang lumipat ako sa bahay nila, sa murang edad ko pa lamang ay natutunan ko nang magpaligaya ng lalaki. At si Tito Hermes ang siyang naging guro ko sa ganoong bagay.

"T-tito, baka po kasi biglang dumating si Tit–"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil bigla ako nitong binatukan. "Tangina! Kung sinisimulan mo na, edi hindi niya tayo maaabutan. Bilis."

Napayuko na lang ako dahil sa pagkabatok nito sa akin. Pinunasan ko muna ang kamay ko na puno ng tubig.

Mas matanda si Tito Hermes kay Tita Rosa. Sa pagkakaalam ko ay nasa edad kwarenta'y singko na ito. Pero kahit na may katandaan na si Tito Hermes, makikita pa rin sa pangagatawan nito ang kakisigan. Banat kasi ito sa trabaho niyang construction. Gwapo rin si Tito Hermes. Para siyang si Romnick Sarmenta dahil may pagka-moreno rin ito gawa ng kanyang trabaho.

"Ano? Yuyuko ka na lang diyan?" Bulyaw nito sa akin.

Agad kong binaba ang suot nitong basketball shorts at bikini brief. Tumambad sa mga mata ko ang matigas nitong kargada at napapalibutan ng makakapal na bulbol.

Kahit ilang beses ko na iyong nakita ay hindi ko maiwasang mamangha sa angking laki at taba nito.

Nasa walong pulgada ang haba nito, at ang taba nama'y parang sa lata ng sardinas. Kayumanggi ang kulay ng kanyang burat na pumapantay sa kulay ng kanyang balat.

"Subo mo na, bakla! Tagal, e." Naiinip na utos nito. Tumingin muna ako kay Tito Hermes. Bakas sa mukha nito na libog na libog na siya. Siguro'y hindi na naman siya pinagbigyan ni Tita Rosa.

Dalawang kamay kong hinawakan ang dambuhalang burat ni Tito. Maski sa kamay ko'y hindi ko ito mapagkasya. Kaya kataka-kataka kung paano ko itong napagkakasya sa bibig ko. Siguro'y nabanat na dahil sa palagian kong pagchupa rito. Hehe.

"T-ito, ang laki talaga ng burat mo." Manghang sabi ko rito.

"Tangina mo! Ang libog mo talagang bakla ka. Dali na. Chupain mo na." Muli akong binatukan ni Tito Hermes.

Kaya naman sinunggaban ko na agad ang kanyang burat. Dinilaan ko muna ang paunang katas na lumalabas sa butas ng kanyang burat.

Ang sarap talaga ng lasa ng precum ni Tito. Matamis na maalat alat. Hindi kasi ito mabisyo. Tanging sugal lang ang kanyang kinakaadikan. Pero kung minsa'y nag-iinom siya kapag naaaya ng kanyang mga barkada't kumpare dito sa Barangay Santolan.