end game

2

Rose

Ik heb m'n kleding aan en ik hoor een klop. "Hey ik ben Sarah," zegt ze en geeft m'n hand. "Is dit je outfit?" Vraagt ze en ik kijk haar aan. Ik heb een leuke lange jurk aan. "Wat is hier mee?" Vraag ik en ze kijkt me aan. "Het is een beetje oud bollig," zegt ze en ik kijk haar aan. "Ik heb dit altijd aan als ik naar een feestje ga," zeg ik. "Ja een bingo feestje ja," zegt ze. "Deen kom eens babe," zegt Sarah. Damian komt tevoorschijn en zit iets met z'n haar te doen. "Wat vind je van deze jurk schat?" Vraagt ze en Damian haalt z'n schouder op. "Schatje ze moet doen wat ze wil," zegt hij en loopt m'n kamer uit. "Ik ga je helpen, hier trek iets van mij aan," zegt ze en haalt een kort jurkje eruit. "Al die jongens gaan naar je kijken," lacht ze en ik glimlach vriendelijk maar schud m'n hoofd. "Oh okay," zegt ze en laat het zitten. Ik ben mezelf en niemand kan dat veranderen.

"We zijn klaar toch?" Vraagt Damian en kijkt naar mij. Hij steekt z'n duim op en ik glimlach, hij loopt arm in arm met Sarah, ik voel me nu echt het derde wiel. We lopen door het gebouw richting de hele andere kant van het gebouw. "Hey Jan!" Lacht Damian en hij zwaait. Ik geef hem een vriendelijke knikje en we stappen de lift in.

De liftdeuren gaan open en Damian en Sarah zijn wel schattig samen. Ik voel meerdere spanning komen en ik kijk rond. Damian klopt aan en het duurt even een tijdje voordat er iemand open doet. De deur gaat langzaam open. "Hey Menno!" Roept Damian vrolijk. "Dit is Sarah zeker?" Lacht hij en Damian knikt. "Lekker bezig gozer," lacht hij en kijkt dan heel bedenkelijk. "Wie is dat?" Vraagt hij en wijst naar mij. "Dit is m'n nieuwe huisgenoot, Rosé," zegt Damian en Menno knikt. "Oké," mompelt hij.

Hij laat ons binnen en ik hoor al muziek. Ik glimlach en Menno kijkt me grijzend aan. "Hallo," lacht hij en doet de deur dicht, Damian loopt meteen weg en Sarah maakt ook haar weg. "Saar?" Vraag ik en ze kijkt op. "Kan ik met je mee?" Vraag ik en ze knikt. Ik loop samen met haar naar boven en ik  zie een zwembad, wat? "Is hier het feest?" Vraag ik. "Bijna alle feestje zijn hier, we hebben ook boot feestjes in de zomer. Echt zo leuk," lacht ze en gaat achter een bar staan. "Een shotje om er in te komen," lacht ze en ik schud m'n hoofd. "Drink je niet?" Vraagt ze zacht en ik knik. "Oh wauw," lacht ze hardop en ik wijs naar de cola. "Oke," zegt ze en schenkt een colaatje voor me in en voor zichzelf een shotje. "Hey Sarah," lacht een jongen met bruin haar en kleine krulletjes, qua haar lijkt hij en Damian echt veel op elkaar. "Oh hey," lacht ze en hij pak haar shotje af. "Geef me!" Roept ze en hij schud z'n hoofd. "Je wordt zat lieve schat. Dat is niet echt leuk voor Deem," zegt hij en ze zucht. "Man ga es met meisjes neuken," mompelt ze en ik schrik kort. Oké dat heb ik niet gehoord.

"Ach joh. Je moet es normaal doen. Je breekt Damian nog es met je flirt praktijken," lacht hij en knijpt in haar neus. Hun lijken ook best close. "Hou op Martijn," mompelt ze en pakt haar shotje waarna het in één teug opdrinkt. "Je bent niet zo knap als deem," lacht ze en hij schud z'n hoofd. "Voor jou geen alcohol," lacht hij en geef haar een klopje op der schouder. Hij draait zich om en ziet mij zitten. Hij kijkt me aan en trekt een wenkbrauw op. Ik zie z'n blauwe groene ogen in m'n ogen vastzitten. Hij heeft echt een heel simpele outfit aan, een zwart shirt waardoor zijn spieren goed te zien zijn. Hij zet z'n gespierde armen op de bar en leunt daarop. "En wie is dit? Sinds wanneer heb je een oma als vriendin Saar," lacht hij en schud z'n hoofd. "Ik ben geen oma," verdedig ik mezelf. "Heb je ooit in de spiegel gekeken, kijk wat je aan hebt," lacht hij en schud z'n hoofd. "Wat maakt het uit?" Roep ik en hij lacht nog harder. "Oké oké, je bent te grappig," lacht hij en pakt een drankje voor zichzelf. "Ik zie je wel Saar," lacht hij en Sarah grinnikt.

Ik kijk haar aan en ze blijft hem nakijken. Sorry hoor maar volgens mij zit ze echt over Martijn te dromen, dit verdient Damian niet. Hij moet het weten en na een kwartiertje komen er steeds meer mensen binnen stromen.

Ik haal een hand door m'n haar en ik zucht kort. Ik wil dit niet, waarom heb ik überhaupt ja gezegd. Dit is gewoon niet iets voor mij, maar ik wil ook dingen ontdekken. Maar wel met de juiste persoon. Ik kijk voor me en zie meerdere mensen met alcohol rondlopen. Weetje ik ga naar het balkon, kijken naar het uitzicht. Misschien helpt dat wel en maakt het me rustig zoals het altijd doet. Ik wurm me tussen de mensen door en ik kom uiteindelijk bij de buitendeur. Ik glimlach en ik maak hem open. Een fris windje voel ik om me heen en ik glimlach meteen. Ik loop richting de kant en ik glimlach, wauw dit is het uitzicht van heel Amsterdam. Martijn woont hier zo ontiegelijk mooi. Het is ongelooflijk, volgens mij heeft hij niet door hoe mooi hij woont. Ik haal een hand door m'n haar maar door de wind gaat het helemaal door de war. Dit heeft geen nut lol. Ik pak m'n telefoon erbij en ik maak een foto van het uitzicht. De zon maakt z'n weg om ons te verlaten en ik leg m'n hoofd op de rand. Wauw ik geniet hier zo van. De mooie aesthetic kleuren die tevoorschijn komen en weer gaan. Dit is zo relaxend.

"Wat doe je hier?" Vraagt iemand en van schrik slaak ik een gil en draai me om. Ik zie Martijn staan met z'n handen in z'n zakken. "Gewoon," zeg ik en hij grinnikt. "Dit is mooi niet?" Vraagt hij en komt naast me staan. "Ja," zeg ik zacht en hij legt z'n gespierde armen op de rand. "Daarom Cheb ik ook voor dit huis gekozen. Uitzicht," zegt hij en ik hou me stil. "Kom naar binnen. Het wordt snel koud," zegt hij en ik knik. "Kom eraan," zeg ik en hij steekt z'n duim op. Hij kan best aardig zijn of heb ik het nu mis?