end game

79

Martijn

Ik heb het mesje bij mn arm en ik kijk Louis aan. Hij staat daar nog steeds verbaasd en confused. "Stop nu meteen Martijn! Doe even normaal!" Roept hij boos en ik schud mn hoofd. Ik leg het voorzichtig op mn huid en Louis pakt het uit mn handen. "Kappen," zegt hij en staat voor me. "Hoeveel?" Vraagt hij en kijkt me serieus aan, bijna boos. Ik denk dat hij teleurgesteld en boos is dat ik zoiets doe. Dat ik in zoiets tot staat ben. Ik draai me om naar de spiegel waar ik bloedvegen op mn gezicht zie zitten. Ik zucht en ik veeg mn tranen weg. "Zes," zeg ik en ik zie hem via de spiegel hoofdschuddend nee rondlopen.

"Hoe the fuck kun je zoiets doen! Je hebt een vrouw! JE KRIJGT VERDOMME EEN KIND!" roept hij boos en ik zie Watse en RJ achter hem staan. "Sorry," zeg ik en ik zucht trillerig. "Lou rustig," zegt RJ en hou hem tegen. Ik draai me om en kijk Louis aan. "Heb jij een zieke vader? Nee," zeg ik en hij kijkt me aan. "Jouw vader kan opa zijn. Jouw vader kan oppassen en kan Thijs zoveel dingen leren over auto's en weet ik veel. Maar mn vader heeft de kans gehad bij Laura maar niet bij mij. Niet voor mn kind. Heb je enig idee hoe ik me voel? Je weet niks, dus hou je fcking kop dicht," zeg ik en draai me weer om.

Het blijft even stil en ik probeer het bloeden te stoppen wat moeilijk gaat. "Kom hier," zegt Watse en helpt me met afdekken. "Sorry," hoor ik Louis zeggen en ik reageer er niet op. "Ik had niet boos moeten reageren. Ik weet het dat dit klote voor je moet zijn. Maar dat je tot dit in staat bent, is wel schokkend," zegt hij en ik knik zachtjes. "Je moet het rosé vertellen," zegt Watse en ik schud mn hoofd. "Nee, nee als ik het vertel dan wordt ze gek. Het is beter als ik mn mond erover hou," zeg ik en Watse schud zn hoofd. "Je gaat het haar zeggen en wel vandaag nog," zegt hij en ik zucht diep.

Watse wikkelt verband erover heen en ik zucht. "Dit moet je niet nogmaals gaan doen, als ik erachter kom of iemand anders ga je een kliniek voor jezelf snijden," zegt Watse streng en ik knik. "Ik snap het. Het was eenmalig," zeg ik en hij knikt. "Ik vertrouw je he," zegt hij en ik knik. We lopen mn kamer uit en mn show blijkt gecanceld, ik voel me ook niet blij dus kan ik ook niet blij gaan doen.

RJ komt aanlopen met pizza en ik glimlach klein. "Goed eten," zegt RJ en gaat naast me zitten. Hij legt zn hand op mn schouder en ik glimlach klein. "Zie je! Hij glimlacht weer," zegt hij en ik grinnik kort.

Na het eten en even relaxen en zit ik gespannen voor mn telefoon. "Kom op. Ze is bezorgd om je," zegt Louis en ik knik. Ik zoek der op en ik haal een hand door mn haar.

"Hey hallo? Tijn!" Vraagt Rose.

"Lieverd," zeg ik.

"Tijn! Omg hoe gaat het met je? Ben je oké? Waar was je? Waarom reageerde je niet?" Roept ze in paniek.

"Lieverd rustig, ik kom naar huis morgen en dan blijf ik bij je," zeg ik.

"Maar waarom? Je zou toch nog shows doen?" Vraagt ze niet begrijpend.

"Ik heb zonder dat-t ik het door had," fluister ik en ik veeg een traan weg. Ik wil haar geen pijn doen.

"Wat Tijn?" Vraagt ze.

"Ik heb mezelf gesneden omdat ik-k papa niet kwijt wil," fluister ik.

"Lief, nee. Heb je dat echt gedaan?" Vraagt ze, ik heb het gevoel dar ze teleurgesteld is, niet boos en verdrietig maar meer teleurgesteld.

"Ja, zes keer," zeg ik zacht.

Ik hoor haar ademhaling en ik voel me schuldig, ik ben veelte zwak.

"Ik snap het dat je boos bent en dat ik idioot ben," zeg ik zacht.

"Lieverd, ik ben niet boos. Ik vind alleen dat je hulp had moeten vragen aan mij of watse of weet ik veel!" Zegt ze en ik knik. Ze heeft gelijk.

"Ik kom naar je toe," zeg ik.

"Goedzo, ik wil je helpen lief. Echt," zegt ze en ik glimlach.

"I love you," zeg ik en ik voel een brok in mn keel.

"Nogmaals sorry," zeg ik.

"Stop met sorry zeggen. Het is goed. Ik ben blij dat je het verteld," zegt ze en ik glimlach, "and I love you too. See u tomorrow."

-

Zuchtend kom ik met mn koffer achter me de hal inlopen. Ik zucht kort en ik hoor mn naam. "Martijn!" Roept Rose en ik kijk op. Ze glimlacht naar me en ik begin nu ook breder te glimlachen. Ik laat mn koffer vallen en Rose komt langzaam naar me toelopen. Haar buik is zo groot al en ik glimlach. Ik geef haar een knuffel en ze lacht. "Hey lief," fluistert ze en gaat zachtjes door mn haar. "I love you," zeg ik en ze glimlacht. "Zullen we naar huis, ik ben echt kapot," zegt ze serieus en ik glimlach. "Is goed," zeg ik en ik wrijf over haar wang. "Ik ben blij dat je thuis bent. Mn buik wordt echt groter en ik kan sommige dingen gewoon niet of heel moeilijk," zegt ze en ik glimlach. "Dit meisje wordt echt heel knap net als haar mama," zeg ik en rosé kijkt me hoofdschuddend aan. "Niet doen," zegt ze zacht blozend en ik druk een kus op haar wang. "Je bent mooi," zeg ik en ze grinnikt.

Ik ga in de auto zitten en ze wrijft over mn rechter arm. Ik kijk naast me en zie mn vrouw een klein kindje baren van ons twee. Ik begin te rijden en ik zie haar genieten van de winterse weer in Amsterdam. Ik leg mn rechterhand op haar buik en ze kijkt me aan. Ik voel haar schoppen en ik glimlach breed. "Ze schopt," zegt ze en ik knik. "Ze schopt, geweldig," zeg ik zacht en ze glimlacht. "Ze weet dat haar papa er weer is," zegt rosé en ik glimlach.

Ik hou zoveel van naar. We komen thuis en ik help haar de auto uit. "Dankje liefste husband," zegt ze en ik glimlach. We gaan zitten op de bank en ze glimlacht. Ik ga naar haar zitten en ik ga haar buik knuffelen. "Omg!" Lacht ze en ik glimlach naar haar. Ik druk kleine kusjes op de blote buik en ze gaat door mn haar. "Mag ik je arm zien?" Vraagt ze en ik knik kort. Ik doe mn trui mouw omhoog en ze ziet de sneden. "Sorry," zeg ik en er rolt een traan over mn wangen. "Babe, je hoeft geen sorry te zeggen," zegt ze en wrijft zachtjes over de sneden die opgedroogd zijn en nu littekens worden. "I love you," zeg ik en ze glimlacht. "Love you too," zegt ze en drukt een kus op mn lippen.