end game

4

Rose

Na een heftige nacht van een feestje sta ik op en wrijf in m'n ogen. Ik heb een game gesloten met Martijn, sommige mensen vertellen me nu pas dat hij de grootste macho is van de omgeving, zijn wereld lijkt alleen maar om muziek en meisjes te draaien. Tss sukkel. Ik maak een ontbijtje klaar en maak me klaar voor college. Ik zucht en ik zie Damian de keuken inlopen. "Hey gaat het?" Vraag ik en hij schud z'n hoofd. "Je wilt niet weten wat er the fuck is gebeurd gister," mompelt hij en ik trek een wenkbrauw op. "Sarah," mompelt hij versteld en ik krijg meteen dat gevoel bij de bar terug. Sarah was echt verschrikkelijk flirterig tegen Martijn die het ook accepteerde.

"Wat gebeurde er?" Vraag ik. Hij kijkt me aan en schud z'n hoofd. "Mag het wel van God?" Vraagt hij en kijkt me geïrriteerd. "Iets seksueels?" Vraag ik en hij knikt. Hij gaat op de bank zitten en ik geef m'n bakje yoghurt aan hem en hij glimlacht dankbaar. "Je hebt een blauw oog," zeg ik en hij zucht. "Ja duh ik heb met Martijn zitten vechten," mompelt hij als het doodnormaal is. "Wat?!" Roep ik uit en hij kijkt me aan waarna hij z'n schouders ophaalt. "Wat is er nou gebeurd?" Vraag ik nieuwsgierig. Ik wil ook wel weten hoe Martijn in elkaar steekt. "Hij zei dat jij geen seks wou," begint hij en zucht. "Hij was aardig chagrijnig en zei dat hij een soort game tegen jou had. Naja we hebben nog even doorgespeeld en ik was heel even weg, echt heel even. Drinken halen voor mij en Sarah. Ik kwam terug en ik zag Sarah nergens. Menno lacht en zie. "Ja ik heb Sarah de opdracht geven en ze ging samen met Martijn. Een goeie beurt had tie jongen nodig'. Ik voelde allemaal woede door m'n lichaam," vertelt hij en ik zie hoeveel pijn het hem doet. "Ik heb letterlijk alle deuren geopend die ik tegen kwam. Alle verdiepingen en ik kwam bij een deur, ik deed hem open en ik zag Martijn op Sarah liggen," mompelt hij emotieloos. Ik leg m'n hand op m'n mond en hij zucht trillerig. "Ze hadden gewoon seks en ik heb Martijn van Saar afgeduwd en Saar zie nog 'what the fuck Deem' echt heel boos. Ik heb hem Martijn een klap in z'n gezicht gegeven en hij mij terug. Z'n vrienden hebben ons uit elkaar moeten halen en ik ben meteen naar huis gegaan. Ik heb Sarah daar achtergelaten kan ze lekker met Martijn nog verder neuken," roept hij dat laatste boos. Hij is echt boos. "Ik kan het niet geloven dat een vriend van me m'n meisje deed. Ze- ik moet er gewoon van kotsen als ik eraan terug denk," roept hij en ik leg een hand op z'n schouder.

"Rust goed uit, ik moet naar college maar het komt goed," zeg ik en hij zucht vermoeid. "Vast ja," mompelt hij en ik pak m'n tas. Ik zwaai en hij zwaait terug. Ik vindt het zo sneu voor Damian, hij verdient het niet. Ik loop de gangen over richting de uitgang en ik pak m'n ov pas eruit, ik moet echt naar het centrum. Naar de hotelschool Amsterdam. Ik stap in de trein en ik maak een beter staart in m'n haar. Ik zie een meisje tegenover me zitten en ik glimlach kort.

Ik scroll een beetje door m'n telefoon en ik hoor iets vallen. "Oh shit," zegt ze en ik kijk op. "Wat?" Vraag ik en ze haalt haar schouders op. "Naja mn oorbel is zojuist gevallen," zegt ze met een zwak glimlachje. Ik leg m'n telefoon weg en zoek mee. "Dat hoeft echt niet," lacht ze en ik glimlach vriendelijk. Ik grinnik en ik zie iets glimp van iets en ik pak het op. "Is dit oorbel?" Vraag ik en ze kijkt me blij aan. "Oh my god dankje," zegt ze en doet haar andere oorbel uit. Ze doet ze in der tas en kijkt me glimlachend aan. "Hoe heet je eindelijk?" Vraagt ze en ik grinnik. "Rose," zeg ik en ze knikt. "Ik ben Laura," zegt ze en geeft me een hand. "Waar kom je vandaan?" Vraag ik. "Amstelveen, echt heel dichtbij. Ik ga naar de Hogeschool," zegt ze met een glimlach. "Wauw ik ook," zeg ik en haar gezicht kleurt op. "Jij?" Vraagt ze. "Ik woonde eerst in England, Noorwegen, België en toen in Nederland, in Hilversum. M'n vader had een groot bedrijf dus in drie landen maar dat liep mis. Hij ging failliet en hij heeft z'n diploma voor arts afgemaakt en ik merk dat hij veel gelukkiger is nu," vertel ik en ze knikt geïnteresseerd. "Wel vet," zegt ze en ik glimlach.

We komen uit bij de school, vanaf station zuid naar de Hogeschool. "Ik moet echt zo vaak met de bus, verschrikkelijk," lacht ze en ik grinnik. "Kom girl," lacht ze en haakt haar arm door de mijne. Ik voel het, we worden beste vriendinnen. Iemand die me nit gebruikt voor het geld maar puur voor de gezelligheid.

We komen aan bij de school en het ziet er zo tof uit. "Wacht ik moet even m'n broer appen," lacht ze en ik knik. Ze pakt der tellie en appt intussen met haar broer. "Ik woon nog thuis maar m'n broer niet. Hij is echt lucky," zegt ze en legt haar hoofd op m'n schouder. Ze zucht en ik grinnik. "Waar woont hij dan?" Vraag ik. "Zuidas," zegt ze en ik kijk haar aan. Ik trek een wenkbrauw op en ik schud m'n hoofd. "Wat?" Vraagt ze verbaasd. "Nee niks," zeg ik en duw het weg, ik dacht heel even dat Martijn misschien haar broer was maar dat kan niet.

Iedereen loopt Kris kras door elkaar net als het verkeer in Parijs. Mensen uit Frankrijk kunnen niet rijden. "Ugh," mompelt ze. "Wat?" Vraag ik. "M'n broer heeft weer een domme fout gemaakt. Moet ik vanmiddag weer langs hem voordat tie gaat," zucht ze. "Waar gaat je broer dan heen?" Vraag ik. "Ik denk Amerika? Ik heb geen idee. Ik hoe het niet bij. Maar over een maandje dan ga ik naar Bali samen met m'n ouders. M'n broer neemt ons mee," zegt ze met een glimlach. "Ben je daar ook geweest?" Vraagt ze enthousiast. "Uh nee," lach ik en ze grinnikt. "Misschien kan ik je mee vragen! OH MY GOD! Jaaa dat is een goed idee niet?" Vraagt ze en ik begin een beetje te haperen. "Uh Uhm ja," stotter ik. "Oké gewledig, je moet wel je gegevens doorgeven aan mij want dan kan m'n broer een ticket voor je betalen," zegt ze. "Hoeft niet, ik kan het makkelijk zelf," zeg ik en ze knikt. "Oké, is goed. Ik zeg het wel tegen hem," zegt ze en ik knik. Ze begint weer te appen en ik zucht kort.

"Jaa hij vindt het goed," gilt Laura en ik grinnik. "Ik heb nog nooit een vriendin meegenomen en jij bent de eerste oh my gosh!" Roept ze. "Ik ben gelovig, wil je niet zoveel schelden?" Vraag ik en ze knikt. "Ik zal het proberen, ik kan het niet garanderen," zegt ze en we beginnen te lachen. Laten we nu beginnen met een nieuwe leven.