Mbreti i Arratisur ✓

x

''A mund ta dij perse dreqin the ashtu?'' Levizte stilolapsin qe mbante ne dore duke e rrotulluar duke shtuar keshtu me shume stresin te Endrju, i cili qendronte i ulur si mbi gjemba.

''Mos bej keshtu tani! Nuk eshte se do te falemintoj kompanine.'' Ngriti njeren vetull ne drejtim te tij, por shikimi i tij e beri te dorezohej shpejt. 

''Endrju e kupton cfare bere? ''Pyeti perseri. ''Mos mjaftonte qe i solle te dyja, por tani e ke vendosur edhe veten si ortak ketu, me asistente.'' La stilolapsin rendshem mbi tavoline duke shkaktuar keshtu edhe zhrume nga kontakti i metalikte dhe tavolinen e drunjte.

''Degjo shoku, ti s'i shok i mire qe je nuk do i thuash gje.'' Kerkoi me shprese drejt tij.

''Cfare mos t'i them? Endrjua nuk eshte fare pjese e kesaj kompanie, ishte thjesht sepse atij iu tek qe Nina te behej asistentja e tij, ai zot e di arsyen perse. ''Ironizoi fjalet teksa ndryshonte edhe mimiken e fytyres kur fliste.

''Ervier! '' Beri si i ofenduar.

''Cfare?'' Pyeti kesaj rradhe duke u ngritur .

''Degjo. Ti e di qe edhe une do te vihem ne krye te kompanise time nje dite, mendoje keshtu, mendoje sikur po bej prove. '' Buzeqeshi duke menduar se kishte gjetur zgjidhjen perfekte.

''Endrju! Mos te duket gje kompania ime si prove? Mire, mund te qendrosh, por mos kerko asgje nga une, thjesht bej rolin. '' Lejoi, e tjetri u gezua.

''Kur them une se je shoku im me i mire!'' Tundte koken.

''Une jam shoku yt i vetem. '' Ia ktheu qete.

''Mire mire! Ku eshte zyra ime?'' Kerkoi.

''Zgjidh nje ke te duash. '' U ul perseri ne vendin e tij dhe mori disa nga dosjet qe ndodheshin aty prane, duke shfletuar fletat qe ndodheshin aty. 

''Duhet te pergatisni raportet e dites, cdo dite. '' Shpjegonte, ku ironia dallohej qarte ne intonacionin e saj te zerit, teksa qendronte e ulur mbi tavoline me kembet e kryqezuara, ku paturpesisht mund te dalloheshin pjeset e trupit.

''E dime, ndonje gje tjeter?'' Ana duke mos e duruar me ate dhe qendrimin e saj, ia ktheu po me te njejten ironi e duke ngritur zerin.

''Degjo ketu ti! Mos m'u drejtoi mua ne ate menyre. E di ti se kush jam une?'' Zbriti nga tavolina, pa u shqetesuar se fustani i ishte ngritur shume u drejtu kercenueshem drejt Anes. Tjetra buzeqeshi djallezisht.

'' S'kam nevoje qe ta dij. Ndersa per mua, mendoj se per momentin duhet te dish qe jam vetem nje asistente.  '' Filloi ta sfidonte, duke e bere tjeren te trufullonte nga inati.

''Me degjo ketu ti! Une do te behesha asistente, por gjeje cfare ndodhi, erdhe ti dhe ma more. '' Drejtonte gishtin drejtues drejt saj, sikur e kercenonte.

''Bukur! A nuk te tregon kjo rendesine qe une kam?.'' Vazhdonte mbante buzeqeshjen djallezore, duke shkaktuar inate e urrejtje tek tjetra.

''Ai me premtoi ne rregull? Me tha qe do te behesha une asistentja e tij. '' Nenkuptonte Ervierin.

''Ashtu? '' Bente te habituren Ana, ndersa Nina mbante lojen e saj.

''Po. Ai me premtoi...'' Uli pak zerin teksa ktheu koken te shikonte deren e mbyllur te zyres se tij.

'' Dhe cfare bere ti per te merituar kete prentim?'' Nina kesaj here pyeti duke e pare tere nerveri vajzen perballe.''Cfare pyetjeje bej edhe une! Me siguri i ka hyre ne krevat vetem per nje vend pune. '' Mori nje te gjuajtur lehte ne krah nga Ana dhe tundi koken ne shenje pyetese.

''Mbylle! Mos m'u drejto mua ne ate menyre! '' Iu drejtua kesaj here Nines.

''Ta mbaje kujt t'i djege.'' Kryqezoi krahet tjetra. 

''Do pendoheni vajza!'' Beri duart grusht dhe shkundi koken rendshem duke bere qe disa fije floku t'i ngelnin te ngjitura pas fytyres nga grimi i shume i perdorur. Largoi fijet e flokut rendshem dhe u drejtua nga zyra e Ervierit duke trokitur.

''Sa idjote!'' Komentoi Nina dhe u ul ne karrige. 

''A mund te ma shpejgosh perse more ate te perdalen si asistente? '' Mbylli deren dhe iu drejtua me nje ton te larte atij, i cili la rendshem letrat mbi tavoline.

''Kujdes se si i drejtohesh asaj!'' Foli kercenueshem drejt saj. ''Une vendos ke te dua si asistenten time.'' 

''Ervier si mund te ma besh kete? '' Beri te lenduaren, nga menyra se si iu drejtua asaj.

''Per ty Zoti Ervier. ''Ia beri te qarte. 

''Cfare te ka bere ajo bushtra? '' Zhduku lotet teksa fytyra i mori nje mimike acaruese.

Ervieri e kapi rendshem prej krahu, duke e trembur ate, dhe filloi t'ia shtrengonte krahun.

''Te thash trego kujdes nga menyra se si i drejtohesh.'' E leshoi rendshem, ndersa ajo vendosi doren ne krah duke e ferkuar lehte. I hodhi nje shikim dhe u larguar pa i thene gje.

Doli nga dera duke u perballur disa metra me tutje me ate e cila qendronte e ulur qetesisht. E pa tere urrejtje.

''Do te te bej te ma paguash Ana, sidoqofte qe e ke mbiemrin!'' I hodhi edhe nje shikim urrejtje dhe u largua prej aty.

Vazhdon...