...: benim ilk sahibim Dünya'nın en tatlı sahibiydi. Fakat sonra o öldü.
Elizabeth: bekle. Senin sahibin kimdi?
...: İsmi olmayan bir sokak çocuğuydu. Beni onun büyük büyük ninesi yaratmıştı. O zaman ev yoktu. Bitkilerle ve odun parçalarıyla yapılmış bir yerde yaratıldım. Onun ninesi cadıydı.
Elizabeth: yani seni o mu doğurdu.
...: Emmm doğurmak denmez de... Yani bana yeniden yaşam verdi diyelim.
Elizabeth: yani ilk sahibin bir çocuktu. Ama ilk sahibin cadı nine oluyor... Şey...
...: Evet?
Elizabeth: ... Cadı ne?
...: ... Uhhh... Şey demek... Bir tür... Neyse boşver bunu...
....
....
...
..
....
..
...
......
..
..
..
Kate: iyi misin?
Elizabeth: ha?
Elizabeth dün çok geç uyumuştu. Bu yüzden biraz uykulu görünüyordu ki öyleydi de. Arkadaşıyla yan yana oturmuş ve edebiyat dersinin son bulmasını umuyordu! Yazar olmak zordu. Herzaman edebiyat dersleri oluyordu ve yorucuydu. Duvara asılı gümüş kenarlı beyaz saate baktı 1-2 dakika sonra ders biticek ve eve gidebilecekti. Kate sorusunu biraz daha yüksek sesle fısıldayarak sordu.
Kate: iyi misin?
Elizabeth: sadece yorgunum.
...: Hey siz ikiniz! Derste olduğunuzu unutmayın.
Kate: üzgünüm.
Elizabeth: özür dilerim.
.....
...
....
......
...
..
...
.....
...
...
...
.
Greg: son zamanlarda sürekli garip davranıyorsun. Sorun ne elizabeth?
Elizabeth: bilmiyorum. Nedense uyuduğumda bazı şeyler görüyorum.
Kate: kabus mu?
Elizabeth: hayır. Evet. Sanırım. Onları benim anım hatırlamadığım çocukluğum. bir adam yada bir oğlan çocuğu ile konuşuyorum. Ama kim bilmiyom. Çocukken hiç arkadaşım yoktu diye hatırlıyorum.
Zen: belkide zihnin sana eski anılarını hatırlatmaya ve gerçek ailenin nasıl öldüğünü anlatmaya çalışıyordur.
Mark: bu ürkütücü.
Kate: saçmalamayın! Bak elizabeth bende bazen anılarımı görürüm. Ve anılarında olmayan ve hiç yaşamadığım maceralar olur. Bu normal.
Greg: ... Olabilir. Hadi kapatalım bu tatsız konuyu.
Zen:evet. Gelelim hayatın acı gerçeklerine. Yarın çizim sınavı var.
Elizabeth: offfff. Bizimde matematik En nefret ettiğim ders! Ayrıca daha bitirmem gereken bir kitap var. Final istediğim gibi olmuyor! Ve okurlarımdan devamlı "final bölümü ne zaman" diye mesajlar alıyorum.
Kate: şu yazarlık kariyerinden vazgeçsen olmaz mı?
Elizabeth: ama neden?
Kate: çünkü bu yazarlık işi seni çok yoruyor. O kadar çok katil kitapları yazdın ki en sonunda kafayı yedin. Greg kafede olan olayı anlattı. hadi ama! Gözü olmayan bir çocuk mu?
Elizabeth Greg’e öfke dolu bakışlar attı. Sonra kendi kendine kızdı. Keşke onu diğerlerine o günkü olayları söylememesi için uyarsaydı.
Elizabeth: o... Bakın bunun hikayeler'le hiçbir alakası yok. Ben yazar olmak istiyorum!
🎵🎶🎶🎵🎶🎶🎵🎵🎶🎵🎶🎵
ESTÁS LEYENDO
LAUGHİNG JACK 🖤🤡(Tamamlandı)
Fanfic(gerçek hikayesi değil) Elizabeth: sence bu nasıl? diye sorar. Jack Elizabeth'in çizmiş olduğu resme bakar. 6 yaşındaki bir çocuğun çizeceği resimlerden daha ayrıntılı ve güzel diye düşünür. Elizabeth'in gözlerinin içine bakar ve sivri dişlerini or...
