Daiyte

Daiyte XLII

Chapter 42

"So ganyan ka? Mangunguna ka na naman at di mo ako iintayin? Mads naman! Mang-iiwan ka talaga!" Di pa ba siya nasanay na kapag I'm done with my business at wapakels na ako, exit na ako bigla. May problema ba doon?

GOSH SHE'S GETTING INTO MY NERVES... MAY GANUN BA?

Naglalakad lang ako sa pasilyo ng aming school. Nag muni muni lang hanggang sa maubos ang oras at pag nagklase na, edi pasok na sa loob! Ka boring e kaya wag akong sisihin.

Siya naman, hinahabol niya ako and trying to catch up. Ganon ba ako kabilis nang magwalk out ako or daanan lang siya at ito siya parang dinaig pa ang nahuli sa biyahe kung maghabol?

"Ikaw kaya ang nangunang iwasan siya. Drama mo gurl. Bilis mong magsalita pero ang bagal mong maglakad." Boom burn! Ako na ang nagsabi! Lakas makairitable nito pero siya naman itong may ginawa rin. Binaliwala ko na lang ito at patuloy pa rin sa aking ginagawa.

I should just ignore her right pero nagawa ko pa ring magsalita despite na ang anggulo ng sitwasyon niya na nadiscover ko na naayos rin naman on her own.

Pero weird lang kase nagawa pa niyang ilabas ang emosyon niya sa mismong publiko pa. But anyways, atleast di ba nakaalam ako ng balita coming from her?

Mga kaganapan ngayon ay kaygulo di ba? Ewan ko rin kung bakit but I think yun talaga ang nakalaan sa pangyayaring ito o sa araw na nagaganap ngayon.

"Aba! Ako pa ang sinabihan! For your information, FYI you pass through me! Kaya wag mo akong reklamuhan diyan ano!" 

Wew. Mamangha na dapat ako sa english niya kaso may pa acronym pa e. Inulit mo lang girl in a different way? At saka? Tama ba yung sinabi niya? Kaloka talaga ito!

Minsan nakakabobo ang kasama mo kung pag may pinaguusapan siyang more stupid than ever.

"Tsk, nagdrama... naging okey na... ngayon nagpakabrat pa! Hayss naman..." Napa-iling na lang ako in frustration.

Kung di ko lang ito kaibigan, baka tarayan ko pa ito nang todo todo or maybe kung bida bida ito, aba mas malala ang masusubukan niya!

Nagulat na lang ako nang hawakan niya ang balikat ko nang madiin kaya natigil ako sa kinatatayuan ko.

Pero di ko alam na bigla itong lalapit sa aking tenga at may ibinulong na nagpainit ng aking ulo...

IBANG KLASE NGA NAMAN ANG GAGANG ITO?!

"Anong sabi mo? I heard that... Bitch!"

Sino ba namang di masho-shock kung sabihan ka ng ganun? Yes I know I'm a bitch pero yung pagkakasabi, ang lutong e! Para bang lahat ng sama ng loob mo inilabas mo sa pamamagitan ng salitang iyon?

Napalingon na lang ako sa kanya at hinarap siya. Nakatingin lang siya sa akin na may halong ngisi. So nakapanghiganti na siya niyan?

"Antapang mo ha! But wait, napakinggan mo na pala e! Kailangan ko pa bang ulitin? Gurl di ka bingi okay? At di naman ako sirang plaka!" Tinaasan ko lang Ito ng kilay pagkatapos kong sabihin iyon.

Pero aba! Nakipagsukatan pa ng tingin! Labanan ba ito? Well...I know na mananalo ako kase kaya ko siya mwahahaha!

And wow! Challenge ba ito? Matira matibay? Don't me girl! Don't me dahil di ako nitong kakayanin.

So ito siya! Looking at me with a serious look samantala ako...parang natutuwa pa sa nagagawa nito. Unbelievable...

"Are you gonna stop? Mauubos lang ang ilang minuto para dito?" She's just losing my patience and my time for the sheez. Ano? Nakatayo lang kami at gagawa ng staring battle?