My Friend is beside Me

#09-R

Pagdating namin sa school ay ang dami ng tao, may mga iba pa akong nakikitang mga makakalaban ko sa pageant. Katulad ko ay mga nakagown din sila at pabonggahan talaga. May iba pa akong nakikitang kasama nila ang mga magulang nila na tinutulungan silang iangat ang gown nila para hindi madumihan.

Napairap ako. Is it required to always bring your parents in this kind of events? Like, mananalo ka ba kung nandyan sila at pinapanuod ka? Tss.

"Let's go" Aya ni Dixie at pumasok na kami.

Rinig na rinig na namin ang background music mula sa stage.

Hindi nagtagal ay nagsimula na ang pageant. I'm number 5 kaya medyo matagal pa ako. Wala na si Dixie dahil nasa stage na siya katabi ng host.

"Candidate number 5!" Nang tinawag na ang number ko ay taas noo akong lumabas sa stage at rumampa. I keep smiling even I didn't enjoy it.

Matapos kong magpakilala ay kaunti lang ang sumigaw para sa akin. Well I expected that. But I don't care. I don't need to please the crowd. I just need to please the Judges.

Nagpalit kaagad ako para sa swimwear. Nanlaki ang mata ko ng hindi ko mahanap ang blazer ko. What the fuck! That son of bitch Dixie! I knew it, she intentionally leave it.

"Candidate number 4!" Rinig kong tawag ng emcee. What the fuck am i going to do?! Do I just back off? But I remembering Aires? I know he supporting me and he knows that I will win.

"Candidate number 5!"

Shit!

Kahit labag na labag sa loob ko ay taas noo pa rin akong rumampa with a smile flastered on my face. I'm trying hard not to look my smile awkward.

I suddenly hear the audience say "ohh". That's make me feel confident more. They not expecting me this so hot. Well. It's just me.

Mabilis na natapos iyon at sportwear na ang sumunod. Nagpalit ako at binond lang ng isahan ang mahaba kong buhok. I wear my cap. Then get my racket.

The sportwear done smoothly. Nang matapos ang lahat ay bumalik na kami sa backstage.

I smiled. My bestfriend is always besides me. She is also the reason why I'm confident to walk to the stage, because she's always beside me.

Nagbihis na ako para sa talent ko. Nagpractice din ako habang nasa backstage.

Nang tinawag ang pangalan ko ay dinala ko na ang gitara ko at pumwesto sa gitna kung saan may upuan at mic ng nakahanda para sa aking pagkanta.

Huminga ako ng malalim. I roam my eyes to the audience they all keep an eye on me. Silent and waiting for me to start.

I start to strumming my guitar for the intro.

Alam mo ba, na hindi kita magugustuhan
Kung pangit ang ugali mo
Kaya sinta, sana ay wag ka ng magtaka kung ba't napaibig sa'yo

Ikaw ay anghel na napapadpad sa impyerno
Ako ang demonyong gagabay sa'yo
Babalik sa langit, habang tayo ay paakyat
Ako'y napaibig.............
sayo

Isang nakakabinging palakpakan ang nabuo sa buong auditorium. I stood up then bow.

They liked my performance. I smirked.

Sumaglit si Dixie sa backstage kung nasaan ako. "Galingan mo sa Q and A, hah!" Aniya.

"No need to remind me, Dixie, gagalingan ko talaga"

Ang sumunod ay ang mga pumasok sa top five and I'm glad that I'm one of those.

Ilang minuto lang ay Q and A na ang sumunod.

Nakatayo lang kaming apat habang nakasuot ng headphone para hindi marinig ang isang candidate na nasa harap at sumasagot sa tanong.

"If you will be given a chance to choose between friend and love one's, what will you choose between the two?" The judge asked when it's my turn.

Oh. I didn't expect that question.

I get the microphone.

"Thank you for that wonderful question, for me if I've given I chance to choose between friend and love ones, I'll no hesitate choose ofcourse my friend, because we all know that people change, everything change, so our feelings to our love one will also change maybe not now but soon. So I will choose my friend because even my friend also leave me, I'll not leave broken 'cause I know i'll not give all of me to it. That's all thank you"

Isang nakakabinging sigawan at palakpakan ang nabuo sa auditorium. Even the judge amaze on my answered.

Halos lahat ng candidate ay love one's ang pinili kesyo pamilya daw iyon. Tss.

Matapos sumagot ang lahat ng candidate ay humilera na kami sa harap para sa awards. Well I don't care about the small awards I just need the crown and the consolation prize.

"Best gown is candidate number seven!" Nagpalakpakan ang mga tao at nagfastforward ng kaunti ung seven para kunin ang award niya. Sash and flowers. May kaunting picture den.

Halos ung seven ang nakakuha ng maraming award like, best choice award, best in talent, best in sports wear. Pero ako ang nakakuha ng best in swimwear.

"The third runner up is candidate number one!" Lumakad ang babae sa harap at inabot ang sash na may nakalagay ng third runner up then bouquet of flowers.

Dalawa na lang kami ni number seven ang natira. This is it. Isa sa amin ang winner at second runner up.

Naghawak kami ng kamay. I can sense na Nanginginig siya samantalang ako at tahimik lang.

"Finally, this is it, the result!" Sabi ng Emcee. "The first one that we call will be the second runner up and the one that we didn't called is the winner"paliwanag nito.

Halos sinisigaw nila yung pangalan ng babae sa harap ko.

"The second runner up is..........." The drum keeps on drumming.

"Candidate number 7! Ms. Lalaine Cruz!!!" Agad nagsigawan ang mga tao. Hindi ko alam kung dahil natalo ang sinisigaw nila o masaya sila dahil.......ako......Ako ang nanalo!!!

"Our Ms. East Timor is Ms. Dili......." Lumapit sa akin si Dixie at sinuot ang sash na may nakainprentang Ms.East Timor. Sinuot niya rin sa aking ang korona niya. May nag-abot din sa akin ng bouquet of flowers.

Niyakap ako ng mga ibang candidate at cinonggrats.

I can't still believe. I won. I totally won.