Part(27)

66 5 0
                                    

Zawgyi

မိုးျမတ္ေျပာတဲ့Ficတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုစိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားၿပီျဖစ္တယ္......ထို႔ေနာက္ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့သူ႔ထံမွဘာမက္ေဆ့ခ်္မွလည္းေရာက္မလာသလိုဖုန္းေခၚဆိုမႈလည္းမ႐ွိေသး...လူကၾကာလာေတာ့အခုခ်က္ခ်င္းပဲဝမ္းနည္းလာသလိုပဲ...႐ွင္းျပေပးေလ...ဒါမွမဟုတ္အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုခုေလာက္ေပါ့...အနည္းဆံုးေတာ့က်ေတာ္ကခင္ဗ်ားႀကီးေျပာသမ်ွကိုယံုေပးမွာပါ...႐ွင္းျပသင့္တယ္မဟုတ္လား...ခ်စ္ခဲ့ၿပီးသြားၾကမွအခုလိုႀကီးအေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိဘဲႏႈတ္ဆက္သြားမွာမဟုတ္ဘူးမလား......

ညစားစားဖို႔ေအာက္သို႔ဆင္းအလာ.....

အေမ"လင္းေရာင္ျခည္..ေပၚလာေသးတယ္ေနာ္...ထမင္းစားဖို႔ေခၚယူရအုန္းမလားလို႔...မေျပာခ်င္ဘူး...ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္တည္းကအခန္းထဲမွာခ်ည္းပဲအေမကိုနည္းနည္းပါးပါးဝိုင္းမကူဘူး..."

အဖြား"ကဲ..ဒီသားအမိေတြဆိုသည္မွာလည္းတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုစကားမ်ားလိုက္ရမွ..ေတာ္ၿပီ..ည ည္းလည္းမေျပာနဲ႔ေတာ့..လာေျမးလာ..ဒီမွာေျမးႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ေပးထားတယ္"

အလင္း"အိုက္ယား..အဖြားကအေကာင္းဆံုးပဲ.."

အေမ"ေအာ္..ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့သားေလးပါလား"

ထမင္းစားၿပီးေတာ့အိမ္ေ႐ွ႕မွာထြက္ထိုင္ေနတယ္..လူကတစ္ေနကုန္ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္းမသိနဲ႔..သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔ပက္သက္တာစဥ္းစားလိုက္ရင္လည္းလူကအလိုလိုအထီးက်န္လာ...ေတာ္ၿပီကြာစိတ္႐ူပ္တာပဲအဖတ္တင္တယ္...ဒီအတိုင္းဘာမွမေတြးပဲေနမယ္..အင္း..အဲ့တာအေကာင္းဆံုးပဲ...မနက္က်မွသူ႔ကိုေသခ်ာေမးၾကည့္ရမယ္..ငါ့လိုခ်င္တဲ့အေျဖတစ္ခုေတာ့ထြက္လာမွာပါ.....

ေလေျပေလးေတြတိုက္ခတ္ေနတယ္..က်ေတာ္ရဲ႕စိတ္ကလည္းေလေျပေလးေတြနဲ႔အတူခဏတာေမ်ာပါေနတယ္...လြတ္လပ္မႈ႐ွိသလိုခံစားရတယ္...အပူအပင္ကင္းလိုက္တာ..သူတို႔ေလးေတြက...က်ေတာ္လည္းေလဆိုင္တစ္ခုလိုလြင့္ေမ်ာေနခ်င္တယ္....အိပ္ခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ...ထို႔ေနာက္အိပ္ခန္းဆီသို႔...လေရာင္ေတြလင္းထိန္ေတြသေလာက္...လင္းေရာင္ျခည္မွာမူအရင္လိုလင္းလက္ေတာက္ပႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေသး...

Accident(Completed){Season 1}Where stories live. Discover now