Rogue and Prowess

CHAPTER 7

Father

"Target shot." Narinig ko ang pagdiriwang ng mga kasamahan ko sa kabilang linya. Tiningnan ko si Pierre na naglalakad na patungo sa akin.

"Did he touch you?" Sinalubong ko ang pamilyar n'yang mga mata. Nang masumpangan ito ay parang napawi ang takot at galit kong naramdaman kanina lang. Marahan akong umiling bilang tugon. Itinutok n'ya ang baril sa target namin. Isang putok ang pinakawalan n'ya.

"What was that for?" Kunot noong tanong ko ngunit nagkibit balikat lamang s'ya. He removes his jacket and place it on my shoulders. I couldn’t help but remember our first encounter in Urd.

"All cleared." Balita ni Pierre sa linya habang matamang tinitingnan ang walang buhay na katawan ng target. Nasundan naman ito ng isa pang magandang balita nang sabihin ni Cayenne na nailigtas na rin nila ang mga biktima ng sindikato.

Another mission accomplished for Tieria Dominions.

Binalot ko ang sarili sa itim na jacket ni Pierre nang maramdaman ang lamig sa headquarters namin. Nakabalik na kaming lahat at kan'ya-kan'ya na kami ng upo. Wala namang nasaktan sa amin nang seryoso dahil naging madali na lang ang trabaho nila sa bar.

Lodon syndicate is successfully eradicated by Tieria Dominions.

I decided to stay in the headquarters since we it can house its members. Karamihan ng mga miyembro ay dito na tumutuloy, iilan lamang ang piniling panatilihin ang estado at buhay nila sa labas; kasama na kaming pito roon. We are the primary team, the pride of whole organization, their ace. Let's say my life as a doctor and director of Le Fereshte is now a disguise. Bukod sa hindi ko pwedeng pabayaan iyon ay malaking tulong din ito sa akin, isa pa ay hindi rin biro ang estado ng mga Grace na iniwan sa akin. Their name is huge in the medical field, the reason why we are in Astraea.

"Commander?" Nagulat ako nang makasalubong s'ya sa hallway. Kagaya ko ay may sariling buhay din s'ya sa labas. Malaki ang business ng mga Eiveldan na may kaugnayan sa technology development and innovation. Hindi ko inaasahang makikita s'ya rito dahil akala ko ay ako lamang ang hindi umuwi.

His eyebrows furrowed tila nahihiwagaan sa naging reaksyon ko. Lalagpasan ko na sana s'ya nang bigla s'yang nagsalita.

"I need your company later, Sia." Hindi na ako nakapagtanong pa dahil mabilis din n'ya akong tinalikuran. Ano na naman kaya ang gagawin namin na walang kasiguraduhan kung makababalik pa kami nang buhay?

I eat my breakfast at nagpasyang bumalik sa cabin ko. Nagsabi na rin ako sa opisina na hindi ako papasok ngayon. As if I am required to report tho, hawak ko ang oras ko. I spend my hours lying on bed reading current news. Habang tumatagal ay mas lalong lumalakas ang kapangyarihan ng AUP sa buong bansa. Hindi ko alam kung aware ba ang Prime Minister o hawak na s'ya sa leeg ng mga ito.

Autonomous Union for Peace deploys their best figher pilots in Erdavistan, strengthening their treaty.

Napahawak ako nang mahigpit sa glass tab kung saan ako nagbabasa ng news. Best fighter pilots, huh? Are they threatened now?

AUP is known for sheltering great soldiers because if you're weak, you'll die. Erdavistan also has great military defense to protect itself pero parang tuta silang sunud-sunuran ngayon sa AUP. I wonder what is keeping their tails off? Power? I doubt that. Parehas lang naman silang sakim sa kapangyarihan. Hindi na ako magugulat kung isang araw ay magbabanggan na ang AUP at ang Prime Minister at kapag nangyari iyon paniguradong ang mga mamamayan na naman ang mahihirapan.

"Arggh!" I shouted out of irritation. Padabog kong binagsak ang glass tab sa gilid ko. Kahit anong isip ko sa kasalukuyang nangyayari, it always ends up into war. Hindi ba pwedeng mabuhay na lang nang matiwasay?