တောင်တောရယ်သာ

အပိုင္း ၂

"ေရွ႕နားဆိုရင္ ေတာင္ေတြျဖတ္ရမယ္၊ ရႈခင္းသိပ္လွတယ္"

ေလတိုးေသာေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနသာ ျဖဴ႕ စကားသံကို သဲ့သဲ့သာ ၾကားရသည္။ ေတာငွက္ေပ်ာပင္မ်ားကို ေနရာတိုင္းမွာ ေတြ႕ေနရသည္။ စြင့္ကားေသာ ရြက္ဖားမ်ားသည္ စိမ္းစိမ္းစိုေနသည္။ သစ္ပင္ျမင့္ႀကီးမ်ားသည္လည္း မရွားပါ။ ေတာႏွင့္ေတာင္သည္ ပနံရစြာ လွေနသည္။

ကတၱရာခင္းလမ္းေလးသည္ ေကြ႕ရင္း ေကာက္ရင္းပင္ ျမင့္သထက္ ျမင့္လာသည္။ လယ္ကြင္းမ်ား၊ ရႈခင္းမ်ား၊ သစ္ပင္စုမ်ားၾကားမွ အိမ္ငယ္ေလးမ်ားသည္ ေသးငယ္လာၿပီ။ ဟိုးအ‌ေ၀းေတာင္ေျခရွိ စိမ္းစိုေနေသာ စပါးခင္းမ်ားသည္ အစိမ္းေရာင္ပင္လယ္ျပင္သို႔ အသြင္ေျပာင္းသည္။ ေနာက္ခံေတာင္ျပာတန္းႏွင့္ ျဖဴလြလြတိမ္စိုင္မ်ားႏွင့္ အဆုံးသတ္သည့္ သဘာ၀ရႈခင္းတစ္ခု။

"ေဆာင္း.."

"ဗ်ာ.."

"ဟိုမွာ.."

ျဖဴက ေမးေငါ့႐ုံ ညာဘက္ျခမ္းသို႔ ညႊန္ျပသည္။

ဒဏၰာရီထဲမွ ေရနဂါးတို႔ ေပ်ာ္ရာေျမ

အင္းေတာ္ႀကီးေရျပင္

ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပ ၅၀၀ ေက်ာ္ အျမင့္တြင္ရွိေသာ ကန္ေရျပင္ႀကီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္ေပၚပင္လယ္ေလးဟု တင္စားေခၚရသည့္ေနရာ။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္သာမက အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ပါ အႀကီးဆုံးစာရင္း၀င္ ကုန္းတြင္းေရခ်ိဳကန္ႀကီး။ ထူးျခားရွားပါးေသာ ရမ္ဆာေရ၀ပ္ေဒသ မွတ္တမ္း၀င္။ အာဆီယံ အေမြအႏွစ္ ဥယ်ာဥ္။ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ ဇီ၀အ၀န္းနယ္ေၿမ အစရွိသျဖင့္ ဘြဲ႕ထူး ဂုဏ္ထူးမ်ားစြာပိုင္ဆိုင္ထားေသာ အင္းေတာ္ႀကီးကန္ႀကီးႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ေဒသမ်ားသည္ မ်က္စိေရွ႕မွာ။

"ျဖဴ.."

"ရွင့္.."

"ဟို.. ခဏ ရပ္ေပးလို႔ ရမလား"

ဆိုင္ကယ္ေလးသည္ လမ္းေဘးတစ္ေနရာတြင္ ထိုးရပ္သည္။

ေတာင္ေပၚေတာ၏ စိုထိုင္းမႈကို ခံစားရသည္။ တပ္မဟာႀကီးတစ္ခုအလား မ်ားျပားလွေသာ ပုစဥ္းေကာင္ေလးမ်ားသည္ ပ်ံ၀ဲေနသည္။ ဒီေလာက္မ်ားျပားလွေသာ ပုစဥ္းေကာင္မ်ားကို တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးခဲ့။ ပုစဥ္းေကာင္မ်ားၾကားမွာ ငွက္ငယ္မ်ားသည္ တေပ်ာ္တပါး ပြဲေတာ္ခံေနသည္။