Zawgyi
အိမ္ကထြက္လာခါစတုန္းကသည္းႀကီးမည္းႀကီးရြာေနတဲ့မိုးကအခုေတာ့လည္းသူမဟုတ္ေတာ့သလိုပင္။ဘတ္စ္ကားဂိတ္
မွာေစာင့္ေနရင္း ျပန္မလိပ္ရေသးတဲ့ထီးရဲ႕ထိပ္ကအခြၽန္နဲ႔ ေျခ
ေထာက္နားက ေရအိုင္အေသးေလးေတြကိုထိခတ္ေဆာ့ေနမိ
သည္။"အိမ္ထိလာမေခၚပဲနဲ႔ကားဂိတ္မွာလာေစာင့္ခိုင္းတယ္ ဟြန္း"
အခ်ိန္ပိုင္းမသြားခင္ ညေနပိုင္းအားလပ္ခ်ိန္ေလးေတြသူ႔ကိုေပးေနရတာ ဘယ္ႏွရက္႐ွိေနၿပီလဲ။အလုပ္မ႐ွိ အကိုင္မ႐ွိ
သူေဌးသားလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔ အခ်ိန္ေတြအဲ့ေလာက္ပိုေနရသ
လား။honk^ honk^
ကိုယ့္ေ႐ွ႕နားမွာခပ္က်ယ္က်ယ္တီးလာတဲ့ဟြန္းသံေၾကာင့္
အလ်င္အျမန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။"ျမန္ျမန္တက္..အေနာက္မွာကားပါလာတယ္!!!"
"ဟုတ္~"
အရင္လိုဆိုဘုဆတ္ဆတ္ျပန္ေျပာမိမွာျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္
လည္းအေနာက္မွာဘတ္စ္ကားပါလာသည္မို႔ အထြန္႔တက္မေနပဲတစ္ဖက္သို႔အျမန္ေျပးသြားကာ ကားထဲသို႔ဝင္လိုက္သည္။"ခါးပတ္ေသခ်ာပတ္!"
"သိတယ္!!ကားမစီးဖူးတာမွမဟုတ္ပဲနဲ႔ကို ဘာလို႔လာတိုင္းအဲ့
တာပဲေျပာေနတာလဲ??"ဘာလို႔မွန္းမသိေပမဲ့ သူ႔ဆီကၾကားလိုက္ရတဲ့စကားတိုင္းကို
တံု႔ျပန္ဖို႔အတြက္ ဦးေႏွာက္ကကန္႔လန္႔တိုက္တဲ့စကားေတြကိုပဲျပန္ထုတ္ေပးသည္။"ဘာလို႔လာေအာ္ေနလဲ!! မွားတာလည္းတစ္ခုမွမပါပဲနဲ႔"
ကားထဲမွာအသံေတြကခပ္က်ယ္က်ယ္ျဖစ္လာၿပီမို႔ ကန္႔လန္႔
တိုက္ေျပာမိတဲ့ကိုယ္ကပဲ အလုိုက္သိစြာစိတ္ေလ်ာ့ၿပီးၿငိမ္ေန
လိုက္ေတာ့သည္။"ဒီေန႔ မာမီကမင္းကိုေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုလို႔~"
"အင္း....က်မကဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ??"
"ငါနဲ႔အလိုက္အထိုက္ေနေပးေနာ္ မာမီ့ေ႐ွ႕ေရာက္မွအူေၾကာင္
ေၾကာင္မလုပ္နဲ႔..""႐ွင္ေနာ္!!"
မဟုတ္ဘူး။ငါက ကန္႔လန္႔တိုက္ၿပီးေျပာေနတာမဟုတ္ပဲ သူစ
ေျပာတဲ့စကားေတြကိုက ငါ့ေဒါသကိုလာစြေပးေနတာ။