[[Completed]]ကောင်းကင်ဘုံသို့ ကြွလှမ်းစံမြန်းနေသည်၊ မနှောင့်ယှက်ရ။ ADND

အခန်း (၁၀၄) နေရာမှားနေသည် အခန္း (၁၀၄) ေနရာမွားေနသည္

[Unicode]

"ဆရာ၊ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ" ကုန်းဟုံက ရယ်လိုက်သည်။ "ဟွမ်ကျုံးက လျှိုကွမ်းဂိုဏ်းကတောင်သခင်တစ်ယောက်လေ။ သူသာ သမီးတို့ဂိုဏ်းကို အားကိုးအားထားပြုလိုက်မယ်ဆိုရင် ကျင့်ကြံခြင်းလောကကြီးက ဘယ်လိုမျိုးရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်မှုတွေလုပ်လာကြမယ်ဆိုတာ သမီးတော့ မသိတော့ဘူး"

ဤသို့ကြားလိုက်ရသည့်အခါ ဝမ့်တုန်းက ဝက်ဝက်ကွဲရယ်မောလိုက်လေတော့သည်။ ထို့နောက် လောလောလတ်လတ်အတွင်း သူစုမိဆောင်းမိထားခဲ့သည့် ကောင်းရာမွန်ရာလေးများအားလုံးကို ကုန်းဟုံအားပေးလိုက်လေ၏။ "ကျုံ့ရှီက ယွင်ဟွာဂိုဏ်းကို တကယ်ကြီးဝင်လာချင်ပါတယ်ဆိုရင်တောင်မှ ယွင်ဟွာဂိုဏ်းက သူ့ကိုအလောသုံးဆယ်လက်ခံပစ်လိုက်မှာမဟုတ်ပါဘူးကွ။ ကျုံ့ရှီလိုမျိုးကျင့်ကြံခြင်းပါရမီရှင်တစ်ယောက်က လျှိုကွမ်းဂိုဏ်းနဲ့ပဲသင့်တော်တာ။ ယွင်ဟွာဂိုဏ်းအတွက်အကောင်းဆုံးသောရွေးချယ်မှုကတော့ သူနဲ့ဆက်ဆံရေးကောင်းလေးတစ်ခုရှိထားဖို့ပေါ့"

"ဆရာ၊ ဆရာဦးလေးချင်းယွမ်ကို စိတ်တိုအောင်သွားလုပ်ပြန်ပြီလား" ကုန်းဟုံက ဆေးလုံးပုလင်းပေါင်းများစွာကို တွေ့သွားသည်။ ဆရာဦးလေးချင်းယွမ်နှင့် ဆရာဦးလေးရှူကျိုတို့မှလွဲလျှင် ဂိုဏ်းထဲရှိမည်သူမျှ ထိုဆေးမျိုးကိုမဖော်စပ်နိုင်ပေ။ ဆရာက ပုံမှန်ဆိုလျှင် ပေါ့ပေါ့တန်တန်ရှိလှသည့်လူတစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း အကြီးများရှေ့တွင်မူ အလွန်ရို့ရို့ကျိုးကျိုးရှိတတ်ပါသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအရာများကား ဆရာဦးလေးချင်းယွမ်ဆီကသာ ဖြစ်နိုင်ပေသည်။

"ဟုတ်ပါ့။ ဒီဆေးလုံးတွေက ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမရှိဘဲ ခန္ဓာကိုယ်အတွက်ကောင်းတဲ့ဆေးတွေလေ။ မင်းကျင့်ကြံအားထုတ်တဲ့အခါကျရင် အဲ့ဒါတွေလိုမယ့်ဟာ။ ငါကဘာလို့ပိုပြီးမခိုးနိုင်ရမှာလဲ" ဝမ့်တုန်းက စိတ်မချမ်းမသာဆိုလာသည်။ "အတော်လေးကြာခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းက သူက ငါလုပ်ထားပြီးပြီးချင်းအဆောင်ပစ္စည်းတချို့ကို ခိုးသွားခဲ့တယ်လေ။ ငါက ဒီကိစ္စကိုလွှတ်ပေးလိုက်လို့မရပါဘူး"