Thunder and Miss Private Nurse

Chapter Four

Maagang nagising si Bella.She was not even excited at that morning and feeling lazy too.Paano kasi ay halos mag-damagan din siyang hindi nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip ng tungkol sa inaalok sa kanyang trabaho.Kulang nalang ay bangungutin na siya.Kahit na tamad na tamad siya ay nakapag-timpla pa rin naman siya ng kape.She crosses her long legs when she sat in the sofa.She put her coffe in the table near her.Muli niyang dinampot ang kontrata at nais niya muli itong pasadahan ng tingin.

She was hopingly na masa-satisfied na siya this time.Napasimangot siya sa sarili.Bakit ba masyado siyang apektado sa huling rules na nakalagay sa kontrata nila?She must be very happy with that rules.She must admit that's what she wanted anyway.Pero bakit tila nanghihinayang din siya. Oh my gosh! Pakiramdam niya ay nasisiran na siya ng bait.Ibinaba niya ang kontrata at kinuha ang ipinatong na kape sa lamesita.Sumipsip siya at napabuga ng hangin.Sa wakas ay gumanda ang mood niya at nagising na rin ang kaniyang diwa.She need to be practical this time.Pera na ang pinag-uusapan.For sure, they will pay her in good terms.

Mayamaya ay may nag-door bell sa kaniyang pintuan ng kaniyang apartment.She didn't expect any visitors at this early morning.And only Candy and Krissa knows her apartment number.Kung si Candy ang nasa labas ay imposible naman dahil kahapon lang sila mag-kasama nito.At hindi ito pupunta sa apartment niya ng ganoong kaaga.Kung si Krissa naman,posible naman.Dadaanan siya nito bago pumasok sa trabaho.

Bago pa siya makatayo ay muli itong tumunog.Sa taranta ay agad niyang pinagbuksan ang sinumang nanggagambala sa kaniya ng ganoong kaaga.Laking gulat niya ng isang lalaking naka-wheelchair ang naroon.Napanganga siya at kulang nalang ay malaglag ang bra niya sa sahig.Speaking of bra ay wala pala siyang suot na bra dahil bagong gising lang niya.Napakunot-noo siyang napatingin sa guwapong lalaki na naka-upo sa wheelchair.How this guy knows where she's living?

"Can I come in?" tanong nito.Nag-alanganman ay niluwagan niya ang pagkaka-bukas ng pintuan ng apartment niya.

"Y-yeah, sure..." nauutal niyang sagot.Halos umurong ang dila niya pagkakita kay Thunder.
Nang-makapasok na ang wheelchair ni Thunder sa loob ay sinarado naman na niya ang pintuan.Wala kasi siyang nakitang kasama ng binata.Maybe his driver ngunit nag-pasiya nalang siguro itong hintayin siya sa may sasakyan nito. "Coffee?" alok niya sa kaniyang bisita

"No, thanks," ani Thunder.Wala man lang siyang makitang bakas ng tuwa sa mukha nito.He was so damn serious looking guy.Parang isinumpa sa kaniya ang pag-ngiti.At anong ginagawa nito sa apartment niya ng ganoong sobrang aga? Paano nito nalaman ang kinaroonan niya? How could this guy knows where she live?

"What can I do for you, Sir?" ani Bella.Diniinan ang salitang 'sir' sa may dulo.Expecting na maasar niya ang guwapong lalaki.Gusto rin sana niyang idugtong kong paano nito nalaman kung saan siya nakatira.At kung paano nito natungtong ang kinaroroonan niya ngunit baka hindi magustuhan ni Thunder ang katanungan niya at mamasamain niya ito kapag pinangunahan niya.

"Ikaw ba ang kinuha ng mga kapatid ko bilang nurse at theraphist ko? How could you so sure that I can walk again by your help?" seryosong tanong ni Thunder.
Wala man lang itong paligoy-ligoy sa katanungan nito kay Bella.

Muli siyang napakunot-noo sa inasal ng binata.Bumuntong-hininga muna si Bella bago nagsalita. "Are you asking me how confident I' am? How one hundrend percent I can help you to walk?" aniya. "Are you joking with me, Sir?" ani Bella at tinaasan niya ito ng kilay.

Tumawa naman ng pagak si Thunder bilang pang-asar sakaniya.Hindi niya inaasahan na tatawanan lang siya nito.Kung 'di lang siguro ito naka-upo sa wheelchair ay baka ginamitan na niya ito ng karate o 'di naman kaya ay teakwando.But still, she was a professional.Hindi niya ito ginagamit sa kani-kanino lang at basta-basta lang.She uses it for self defense.
Pinigilan niya ang pang-gigil.Sanay naman na siya sa mga iba't-ibang ugali ng kaniyang mga pasyente.At iisipin niyang isa na doon ang kaniyang bisita sa umagang ito.

"Don't think to much highly to yourself, lady." Thunder said.Feeling not satisfied sa kaniyang kakayahan.

"I respect your opinion, Sir," aniya. At hindi mo ako kailangang pag-sabihan ng ganyan. At kung ano man ang sadya mo sa akin, sabihin mo na," ani Bella.

"Are you rushing to push me out of your house? Hindi ba dapat hinahabaan mo ang pasensiya mo?"  ani Thunder sa kaniya. "Specially sa mga pasyente mo?" anito.

"Alam mo, Sir. Ang aga-aga, eh?" ani Bella.Hindi na siya makatiis. "Hindi ko alam kung sinadya mo ba talaga akong puntahan dito para asarin or para sirain ang araw ko? If that's your intention, then I won't tolerate that! I'm a busy person. I have many things to do. And I don't want to waste my time arguing with you."

"I came here just to make sure na kaya mo akong alagaan at kaya mo akong palakarin muli," ani Thunder. "But it's seems that it turned out that your being annoyed by me. Paano mo kakayanin ang buwan na mag-kasama tayo kung ganyan ang ugali mo? Mukhang hindi mo kayang mag-tagal sa pangangalaga sa akin."

"Of course? Sino ba namang hindi maasar saiyo!" ani Bella.Pinadilatan niya ito ng mata.Muling tumawa si Thunder sa inasal at kasagutan niya.Naiinis na talaga siya dito.

Umiling si Thunder. Nagseryoso ang mukha nito habang tinitigan na tila pinag-aaralan siya. "Pumunta ako dito para paalalahanan lang kita. Once, you become my private nurse. Your time will only evolve at me. You'll be spending 24hours at my side. And we will argue all the time. And I'm hundred percent sure you will regret it. So, before you decide. Think carefully." ani Thunder. "Alam kong hindi mo matatagalan ang ugali ko at susuko ka nalang bago pa matapos ang kontrata mo. I read the contract and it says, you can't quit once you sign it, right?" anito.

Napalunok si Bella.Iyon nga ang magiging consequences niya kapag pumasok siya bilang nurse ni Thunder.But this guy infront of him was so damn perfect patient.Gusto niya itong alagaan na animo isang fragile na mamahaling jar.He consider him as a million cost.
Nginitian niya si Thunder.Hindi siya susuko this time.It was a new challenge for her.

"I won't quit," ani Bella kay Thunder. "Let's have a deal?" aniya.

"What deal?" naguguluhang tanong naman ni Thunder.

"I can make you walk again in one month but in one condition," ani Bella.

"What condition?" ani Thunder sa dalaga.

"Pay my car balance," ani Bella dito.

Muli na namang sumilay ang mapuputing ngipin ni Thunder ng nginitian lang siya nito.Akala siguro ng binata ay nakikipag-biruan lang siya.Sinimangutan niya ito.Actually ay wala iyon sa kontrata nila.Gusto lang niyang makipag-kompitensiya kay Thunder.Titignan niya kung kakagat ito sa kondisyon niya.

"Iyon lang ba?" tanong ni Thunder sakaniya.

Tumango siya bilang kasagutan.
Napakababaw ng kondisyon niya kay Thunder pero malaking katulungan na iyon sa kaniya kapag nabawasan na ang kaniyang mga bayarin gaya ng kaniyang apartment at sasakyan.
Makaka-ipon na siya para sa kaniyang travel goal na pinapangarap.Kaya kapag bayad na ang bahay at kotse niya wala na siyang pro-problemahin pa.

"I will think of it," ani Thunder. "Sa ngayon ay trabaho muna."

Nagpaalam na si Thunder sa kaniya.Naiwan naman siyang nakatulala hanggang sa makalabas ito ng bahay hanggang sa mawala sa paningin niya.Kinurot niya ang sarili para malaman kung nanaginip lang siya pero hindi.Totoo ang lahat.
Pinuntahan siya ni Thunder at nakipag-negotiate ito sa kaniya. Ano bang nakain ng lalaking iyon at pinuntahan siya nito? Naninigurado ba ito? Or he was trying to stop her from being his nurse? Why?