Save me From the Billionaire

Chapter 4

"ui buksan mo to dali" humh.. manigas ka jan sa labas kala mo pag bubuksan kita? Nek nek mo!, at naglakad na nga ako papasok ng bahay.

Hanggang sa nakapasok na ako ay rinig ko parin ang pag katok niya hanggang sa di nag tagal ay nawala nalang. Nag sawa na yata at umalis na.

--

1 week later-

Pag pasok ko ng classroom ay agad na lumapit si gerald para kumustahin ang trabaho ko.

Sinabi ko na okay naman at kayang kaya ko naman, at hindi ako hinahayaan ng mga katrabaho ko sa mga mahihirap na bagay kaya magaan lang ang trabaho. Nag kwentuhan pa kami tungkol sa ibang bagay at nahinto lamang ng pumasok na ang profesor namin for the first subject.

After school ay dumiretso na ako sa restaurant at naabutan kong seryosong nag uusap si chef at ang parents ni gerald sa kitchen.

Halatang kakarating lang din nila dahil naka sukbit pa ang bag ni Ms. Amado sa kanyang balikat at tila masyadong urgent ang kanilang pinag uusapan.

Ng makapag bihis na ako ng uniform at inumpisahan na ang trabaho ay narinig ko kung ano ang pinag uusapan nila ng mag lagay ako ng mga  untensils sa lababo.

"Hindi pwedeng mawala ang investor na iyon!, malaking pilay iyon sa restaurant natin!, jojo ano ang gagawin natin?" pag aalala ni ma'am margarette.

"Hindi ko din alam!!" fustrated na sagot ni sir jojo, si chef naman ay hindi din malaman ang gagawin. Napapa sapo nalang ng ulo si ma'am margarette.

Naawa ako sa sitwasyon nila, gusto ko mang tumulong pero wala naman akong kayang gawin at solusyon para sa krisis na pinag dadaanan ng restaurant.

Alas onse ng gabi na ako naka uwi dahil late ngayon nag sara ang resto dahil nag hahabol ng sales para maka bawi sa loss dahil sa pag alis ng isang investor, habang nag iintay ng jeep sa daan pauwi ay may magarang kotse na huminto sa tapat ko, hindi naman ito kay Alexander dahil hindi naman ganito yung kotse niya, and then the window opened, and to my shock my eyes widened for a while.

"Halikana ihahatid na kita" si Alexander. " Hindi mo ako nakilala ano? Madami kasi akong collection ng limited edition ng kotse kaya wag ka ng mag tataka kungvpaiba iba ang gamit ko." mauabang niyang paliwanag.

"Leave me alone, kaya kong umuwi mag isa!" firm kong sagot.

"Halika na kasi, wala ka ng masasakyan late na oh" pansin ko nga, wala ng nadaan na sasakyan kaya napilitan nalang akong sumakay.

"ayan..... Sasakay naman pala nag mamatigas pa" pang aalaska nito.

"Excuse me, wala lang akong choice!" masungit kong sagot.

"Okay, you say so. So, have you decided about my offer?" tanong niya habang binabagtas namin ang daan pauwi.

"i told you!, i don't need your offer!"

"Oh, okay so i guess your company  is doing good." bigla akong kinabahan sa  winika niya, no it can't be him. "here's my calling card, i think you will need this tomorrow" he said.

Uncociously i receive the card with my left hand since were both sitting on the front seat.

Hindi na ako naka imik hanggang sa maka tapat na kami sa bahay sa sobra kong pag iisip.

He opened the door for me so i can get out of the car, may pagka gentlemen naman pala itong manyakis na ito. But he've taken my virginity anyway and its too late for him.

Sinusian ko na ang gate para maka pasok na at makapag pahinga. "Do you want some coffee before you go?"  i don't know where it came from pero huli na dahil nasabi ko na, Kitang kita ko kung gaano kabilis gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi maging ang kanyang mga mata. "O'of course i am" binigyan ko siya ng daan para maka pasok.

Ng maka pasok kami sa bahay ay agad siyang umupo sa lamesa, lilinga linga sa paligid tsaka saakin na parang bata na hindi mawala wala ang ngiti.

"Here's your coffee, sorry din medyo magulo ang bahay, ako nalang kasi mag isa dito eh." wika ko.

"I know, its okay" sagot niya saka humigop sa baso ng kape.

"Paano mo nalaman?" pagtatakang tanong ko.

"i told you, i'm super rich at walang imposible saakin." aroganteng wika niya.

"puffff.... Psycho stalker.. Bilisan mo nang ubusin yang kape mo at umuwi ka na." inis kong wika sa kanya.

Tinitigan ko siya ng masama dahil parang sinasadya niyang tagalan ang pag ubos ng kape at bumibigat na ang talukap ng mata ko pero ngumiti lang siya.

"Akyat lang ako para makapag bihis dapat pag balik ko ubos mo na yan ah!"  padabog akong umakyat sa second floor para makapag bihis at iniwan siya sa sala.

Pumasok na ako ng kwarto para makapag bihis mg pang bahay, binuksan san cabinet para maka pili ng damit na sosuotin. Hinubad ko na ang damit at pantalon ko ng marinig kong nag lock ang pinto ng kwarto.

There i saw Alexander standing in front of the closed door, wearing a demonic smile towards me.

"A-alexander a'anong ginagawa mo di'dito?"  dali dali kong itinakip ang mga damit na hindi ko pa nasosuot sa katawan kong white underwear lang ang saplot.

Hindi siya sumagot bagkos ay dahan dahan siyang lumapit mula sa kinaroroonan ko.

"wa-wagg kang l-lalapit" sobrang kaba na ng aking nararamdaman, baka gawin nanaman niya saakin ang pansasamantala na ginawa niya saakin noon. Bago pa man ako maka sigaw at humingi ng tulong ay dali dali niyang tinakpan ang aking bibig at ni lock ang aking katawan sa pader.

Hindi ako maka kilos, sobrang lakas niya, kahit anong gawin kong iyak at pag mamaka awa ay tila hindi niya ako naririnig bagkos ay lalo pa niyang ginagawa ang pambababoy sa aking katawan.

Tila para siyang batang uhaw sa gatas kung sipsipin ang aking dibdib at pigain ito, para siyang hayop na hayok na hayok sa laman.

Nagkaroon ako ng pagkakataon para padyan siya sa kanyang ari kaya hindi siya magka mayaw sa pag sapo nito dahil sa sakit at sinamantala ko iyon para tumakbo palabas ngunit nahawakan niya ang aking paa.

hinila niya ang aking paa dahilan para madapa ako sa sahid mula sa aking pagkaka tayo.

Sapo parin niya ang kanyang alaga at dahan dahang lumapit saakin.

Nanghina ang katawan ko sa pagkakabagsak ko sa sahig, gamit ang buong lakas ko ay gumapang ako papalayo pero naabutan ako ni alexander at sinambunutan ang aking buhok.

Habol ko ang aking hininga habang naka tingin kami sa isat isa.

"P-Please.. l-let me goo... Maawa ka sakin, wag mo ng g-gawin sakin to..parang awa mo na" pag mamaka awa ko.

"WHY DON'T YOU JUST ACCEPT MY OFFER SO THAT EVERYTHING WILL BE EASIER AT WALANG KAYLANGANG MASASAKTAN!!!" wika niya sa dominanteng tono habang nakapaibabaw parin saakin at pinipigilan akong maka kilos.

Sinubukan ko paring kumawala sa kanya at nagawa kong kagatin ang kanang braso niya na pinang lock niya sa balikat ko, pero napaka bilis ng kamao niya na tumama sa sikmura ko.. Tila naubos lahat ng lakas ko dahil doon dahilan para mamaluktot ako dahil sa sakit.

Tila nabigla rin siya sa kanyang ginawa dahil napa atras siya at tumayo mula sa pagkaka dagan saakin at natigilan habang nanlalaki ang mga mata.

Pakiramdam ko ay mababawian ako ng malay tao dahil nag sisimula ng manlabo nlang aking paningin wala narin akong sapat na lakas upang manlaban, hinayaan ko nalang na tumulo ang luha sa aking mga mata habang naka handusay parin ang aking munting katawan sa sahig.

______________________________________

Thank you for reading guys, don't forget to click the vote button and leave your comments below of your thoughts about tge story.

#AntonNation14