(Zawgyi)
☟︎︎︎☟︎︎︎☟︎︎︎☟︎︎︎☟︎︎︎☟︎︎︎☟︎︎︎
"တို့ နဲ့ခနလောက်တွေ့ရအောင်Taehyung...."
"တို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါ အစကပြန်စကြမယ်လေ..."
"ကျေးဇူးပြုပြီးစာပြန်ပါtaehyung...."
ဆက်တိုက်ပို့နေတဲ့စာတွေက taehyungကို အတော်စိတ်ရှုပ်လာစေတာကြောင့်ဖုန်းကိုစက်ပိတ်ပြီး စားပွဲပေါ်တင်ထားလိုက်တယ်။ကိုယ့်ကိုကိုယ်ရအောင်ချော့သိပ်ရင်း taehyungတစ်ယောက်အပျော်တွေပျောက်နေတော့သည်။
Jungkookကိုတော့အိပ်နေတဲ့ taehyungကိုကြည့်လိုက်အလုပ်လုပ်လိုက်နဲ့ ဘာမှမသိဘူးပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ ညနေ 6နာရီကျော်တော့ taehyungလဲပြန်နိုးလာခဲ့တယ်။မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ခြင်း jungkookကိုအရင်ဆုံးလှမ်းကြည့်မိသည်။
"ကလေး နိုးပြီလား...."
"အွန်း....."
မျက်လုံးကိုပွတ်ရင်းပြန်ဖြေတဲ့taehyungကြောင့်jungkookပြုံးမိသည်။
"ဗိုက်ဆာနေပြီလား ကလေး......"
"မဆာသေးဘူး...."
"ဒါဆို ကိုနောက်မိနစ်၂၀လောက်အလုပ်ဆက်လုပ်လိုက်မယ်နော်....."
"အင်း လုပ်လုပ်...."
မအိပ်ခင်က ကိစ္စကိုပြန်စဉ်းစားရင်း အိမ်မက်လိုလို တကယ်ဖြစ်သလိုလိုနဲ့ ဇဝေဇ၀ါ ဖြစ်တာကြောင့်ဖုန်းစက်ပြန်ဖွင့်လိုက်တယ်။
Taehyung's pov
"ဒီမိန်းမ သူ့ဟာသူပျောက်သွားပါစေ....ထပ်မနှောက်ယှက်ပါစေနဲ့...."
ဖုန်းပွင့်လာတာနဲ့တွေ့လိုက်ရတဲ့messagesတွေနဲ့missed callsတွေမှအများကြီး။taehyungလဲအပြတ်ပြောမယ်အကြံနဲ့ ဖုန်းပြောဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
"ဦး....ကလေး toiletသွားလိုက်ဦးမယ်....."
"သွားလေ ကလေး...."
Jungkookရဲ့ခွင့်ပြုချက်အဆုံးမှာ taehyungဖုန်းယူပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။
YOU ARE READING
𝑯𝒆𝒂𝒓𝒕 𝑯𝒖𝒏𝒕𝒆𝒓♡(Z+U)Completed♡︎
Romance"ခင်ဗျားကိုသေအောင်မုန်းသွားပြီ ထင်ပါရဲ့ အဲ့ဒါကြောင့်ပေါ်မလာပါနဲ့" -Kim Taehyung- "ငါလိုက်လျောပေးခဲ့တာတွေကချစ်လို့ မင်းအမိန့်ကိုတော့နာခံခဲ့တာမဟုတ်ဖူး" -Jeon Jungkook- "ခင္ဗ်ားကိုေသေအာင္မုန္းသြားၿပီ ထင္ပါရဲ႕ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေပၚမလာ...