BLINDED BY THE RAINBOW (Montellano Series #1)

Chapter 3

***
Chapter 3

Comfortable

I don't know what gotten into that guy's mind..saying those things to me. It sent shivers to my spine and my heart beats rapidly, too.

Hindi ko alam kung anong ginawa sa akin ng lalakeng iyon at ganun na lamang ang naging reaksyon ng katawan ko. Siguro ay nagayuma ako ng mga mata niya. He keeps on staring at me.

Nagulat ako ng ipinaghila niya ako ng upuan. Should I call them kuya. Dash is 3 years older than me but he wants me to call him by his name.

"Salamat po kuya," ngumiti naman ako sa kanya at umupo na. Kumunot naman ang noo niya at nagulat ang iba pa naming kasama. Muntik pang maibuga nung si Xavier ang kaniyang iniinom.

"Burned!" ani ni Miguelle ata ang pangalan noon. Saka sabay-sabay silang natawa.. Hindi ko alam kung bakit ganun nalang ang naging reaksyon nila.

"F*ck!" pagmumura ni kuya Elias.

"What's wrong Dash?" mahinang tanong ko kay Dash na natawa din.

Narinig kong may binubulong bulong pa iyong si kuya Elias.

"Nothing.. Here, eat this." Tinulak niya naman ang pinggan na may cake at isang inumin.

"Thank you." Nagsimula naman akong kumain. Nang matapos kong kainin ang ibinigay ni Dash na pagkain. Nagulat ako nang itulak ni kuya Elias ang kanyang plato sa harap ko.

"Sa'yo na iyan." Binalingan ko naman siya.

"Hindi na po.. okay na po ako dito."

"Dammit! Just accept it." Nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi.

"Are you cursing on me po?" Mas lalo atang siyang nainis sa sinabi ko. I don't like guys that are always grumpy.

"Dash, mag babanyo lang ako," pagpapalam ko dahil hindi ko na kakayanin ang mga titig ng mga matang iyon.

Hindi ko alam kung bakit lahat sila ay napatingin din sa akin nang tumayo ako.

"Dash huh?" he said in a sarcastic tone.

"Stop it Elias. You're making her uncomfortable," suway ni Xavier.

"Sasamahan na kita."

"Hindi na Dash, kaya ko naman." Tumayo ako at nagtungo sa restroom.

Pagkabukas ko ng pinto ng restroom ay may nadatnan akong dalawang babae sa harap ng salamin, nilingon naman nila ako.

Pumasok ako sa cubicle at naririnig kong may pinag-uusapan sila.

"Siya iyong malandi 'diba?"

"Yes, siya 'yong kasama ni Zero na nagpapacute pa sa mga magpipinsang Montellano."

"Ugh! She's just a newbie right... and she has the guts na lumapit kay Zero. Ghaad!"

I just ignored them.. hanggang sa lumabas na sila. I don't really care about what they're saying as long as they're not hurting me physically.. palalampasin ko ang lahat ng iyon.

Lumabas ako ng restroom at nakita kong umalis sa pagkakasandal si kuya Elias sa pader. What is he doing here?

Naglakad siya palapit sa akin kaya ako naman ang napasandal ngayon. Aalis na sana ako pero ihinarang niya ang kanyang mga kamay. He smirked.

"K-kuya a-ano pong k-kailangan niyo?" What the? Bakit ba ako kinakabahan?

Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang unti-unti niyang inilapit ang kaniyang mukha. Ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi kaya iniwas ko ang aking mukha at pumikit.