BLINDED BY THE RAINBOW (Montellano Series #1)

Chapter 14

***
Chapter 14

Kiss

Nang magising ako ay alas sais na nang umaga. Iniwan ko si Elias sa kwarto na mahimbing pang natutulog. Naligo ako bago nagtungo sa kusina para magluto.

I was wearing a big shirt and a short shorts.

Nagulat ako nang may yumakap sa akin mula sa likod. Lumingon ako at sumalubong sa akin ang mukha ni Elias. He placed his chin on my shoulder that's why his face is just few inches away from mine.

"Ano ba Elias nakakagulat ka naman!" He chuckled.

"You took a bath, hmm?" At inamoy amoy niya ang leeg ko.

"Nakikiliti ako Elias!" Gosh! "Get off now.. para makapagluto ako nang maayos." Instead of getting off he even hugged me tighter.

Nang matapos kong magluto ay inayos na ni Elias ang hapag kainan. We ate together. Nagpaalam naman siya na uuwi muna pagkatapos ay nagbihis na ako dahil may klase pa ako ngayon.

"Okay ka na ba Maj?" I smiled at Nisha. She's so worried to me when she knew I'm sick. I'm lucky I have her.

"Okay na ako Nisha." I answered.

"Mabuti naman.. Pumunta pala kahapon si Elias dito at hinahanap ka. I think he's worried. At alam mo ba nang sinabi kong umuwi ka dahil may lagnat ka agad ba naman akong iniwan. Pumunta ba siya sa inyo?" I nodded at her.

"Actually siya ang nag-alaga sa akin." I told her.

Nang matapos ang klase ay sabay kaming naglakad palabas ng eskwelahan.

I got a mini heart attack when I saw Elias leaning on his car. He's wearing a black shirt paired with a cargo shorts. He's also wearing his sunglasses. Damn, boy. He's like a model that's currently on a photo shoot in his posture right now.

Naglakad siya papalapit sa amin. Kumikinang at nakakasilaw ang piercing niya sa kaniyang tenga.

"Hey baby." He greeted me and kissed my cheek. Namula agad ako sa kaniyang ginawa. Pinalo-palo pa ako ni Nisha sa braso na halatang kinilig.

Narinig ko ang mga bulungan ng mga nasa paligid namin.

"Ano ba Elias! May mga nanonood!" Mahinang sigaw ko sa kaniya. He chuckled at that.

"Let's go?" Pag-aaya niya.

Niyaya ko si Nisha na sumama na sa amin pero ang sabi niya ay ayaw niya daw makaistorbo sa amin. I'm nervous okay? Everytime Elias is around, my heart is thumping rapidly.

Huminto ang sasakyan sa harap ng isang mamahaling restaurant. Nagulat ako nang pumasok kami doon.

"Elias, pwede namang sa bahay nalang tayo kumain." I suggested. Pero nagpatuloy lang kami sa paglalakad sa kung saan kami iginaya ng waiter.

Nang makaupo kami ay hinayaan ko nalang siya mag-order para sa akin.

"It's our date Majestia. Kaya pagbigyan mo na ako.. And maybe we'll just eat dinner at your house." Nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi. May balak pa siyang makikain mamyang hapunan.

"Baka gusto mo ding matulog sa bahay?" I said with sarcasm.

"Are you inviting me? Okay, I have spare clo-"

"My god Elias! What are you thinking?" I cut him off.

He chuckled at my reaction. "It's a joke, baby."

My jaw dropped when the food he ordered are infront of us now.

"Ang dami naman nito.. Magpapapiyesta ka ba? O may iba pa ba tayong kasamang kumain." Gulat kong tanong.