16

73 18 0
                                    

Damn, I hate long distance relationship, but what can I do? 

"Edi, long distance kayo?" tanong ni Danica habang naglalakad papuntang ref para kumuha ng chichirya

"Dalahan mo din ako" sigaw ko bago sinagot yung tanong nya "Yes, I think so" simpleng sago ko bago sumandal sa sofa

"Anong I think so?" parang inis na sagot nya "Dapat sure ka, tandaan mo mahirap ang long distance relationship lalo na't wala kang experience" sabi nya pa bago umupo sa tabi ko kaya isinandal ko ang ulo ko sa balikat nya

"Yeah, I know and I also know how hard it is because of what I read in pocket books and I believe that if we really love the person, either it's ldr or whatsoever if they're love is true to each other it won't fade" I seriously said before opening the chips she gave to me

"Yeah, I believe to that too" she agreed. 

Sometimes I don't know if I deserve this kind of treatment that they give to me, because I see myself as weak, soft, and I don't want to see people to be hurt because I already feel that, I was bullied when I was grade six because of answering those questions of my teachers, but why did they do that? to satisfy them selves?, one day I found myself crying, even my Dad gets mad about it, he even help me surving my deppression because of those bullies. With the help of him, natutu akong mas maging malakas, since then I hate seeing people beeing bullied and seeing people who we're crying becouse of someone or something

"Mauna na ako, mag-eempake pa ako e, hindi ka pa ba matutulog?" tanong ko sakanya pero imbes na sumagot e tinanong nya din ako

"Saan ka pupunta?" tanong nya habang ngumunguya padin ng chips

"Vacation with Keiko" I simply answered before standing up 

"Ah, sige mag impake kana, and no mamaya pa ako matutulog" yun lang ang isinagot nya kaya dumeretso na ako sa kwarto ko, pagka-tapos ko'ng mag-empake naligo muna ako bago ginawa yung skincare routine ko. 

11:00 PM na pero hindi padin ako maka-tulog iniisip ko padin yung pinag-usapan namin kanina about sa pag-aaral nya sa ibang bansa, and now I'm overthinking of things that will happen in future and I hate it. I thinking of this freaking month, is one month enough for us to make more memories?

Is one month enough for 3 years that he will study there and I know our time for each other isn't enough because we're on second year, more on school work, he will take some introductory training flight, and of course me I have a flight attendant training programs one I graduated argh, I hate overthinking. 

Kinabukasan, late na ako nagising at pag-labas ko ng kwarto ko nakita ko si Danica sa balcony na may kausap sa phone, at maganda pa ang ngiti, sino naman kayang kausap neto?.

"Oh, Achlys may pupuntahan ako, btw sabi ni Keiko mag-kita nalang daw kayo sa MOA para maka-bili pa kayo ng mga gamit, may kikitain din daw kasi sya" mahabang paliwanag pa nito sakin bago ako halikan sa pisngi

"Kumain kana?" tanong ko habang ina-ayos nya yung heels nya

"Yuh, ipinagluyo nadin kita" sagot nya

"Thanks, sige mauna kana mag-aayos pa ako" paalam ko bago dumeretso sa kusina para kumuha ng maling at toasted bread na niluto nya 

Naligo lang ako bago, nagbihis at inihanda ang mga gamit na dadalahin ko, nagpasundo na lang ako kay Kuya Don dahil hindi ko alam kung saan iiwan yung kotse ko kapag dumeretso kami sa resort nila Jayden, we decided na doon muna kami mag-stay for one week dahil maganda ang view don, we both love sunrise and sunset.

"Thanks kuya Don" maikling sagot ko bago pumunta sa coffee shop na napag-usapan namin ni Keiko, pero laking gulat ko ng hindi lang si Keiko ang nakita ko doon, why the hell he's with Keiko, lumapit ako nang bahagya sa kanila at umupo sa table na malapit sa kanila kung saan makikita bawat reaksyon ng mga mukha nila, umupo ako para pakinggan ang pinag-uusapan nilang dalawa

Fly Your Dream (Drudgery Series 1)Where stories live. Discover now