ក្រោយពីe-suមិនព្រមទទួលទូរស័ព្ទរបស់នាយ..នាយកម្លោះក៏បេីនឡានចេញទៅរកនាងដេីម្បីនិយាយគ្នាអោយដឹងរឿងតែជិៈឡានសុខៗនាយក៏ងោកព្រោះជាតិស្រាទេីបធ្វេីអោយនាងជ្រុលចង្កូតទៅបុកនិងដេីមឈេីក្បែរផ្លូវ
ផាំង!!!!!វ៉ាវៗៗៗៗ
ក្រោយពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះបានកេីតឡេីងក៏មានឡានពេទ្យនិងអ្នករោគមេីលជាច្រេីនហេីយក៏មានបូ៉លីសនិងអ្នកកាសែតមកយ៉ាងច្រេីនព័ត៌មានក៏ចុះភ្លាមៗ
ងៀកមកមេីលe-suនេះវិញចិត្តនៅមិនស្ងប់សោះខួក្បាលគិតពីជុងគុកមិនឈប់ចេះឯដៃកំពុងអូសចុះអូសឡេីងក៏ឃេីញព័ត៌មានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍គ្រាន់តែឃេីងភ្លាមនាងក៏គាំងនិយាយអ្វីមិនចេញសោះព្រោះតែម្នាក់នោះជាjungkookនេះអែង...
«e-suអែងកេីតអីទេីបយំe-su»young-suងៀកមកមេីលមិត្តក៏ឃេីញថាe-suយំទេីបសួរ
«young-su....jung!!!jungkookគេគ្រោះថ្នាក់ហិក ហិកjungkookគេគ្រោះថ្នាក់ហេីយហិក ហិក»e-suក្រោយនិយាយរួចក៏យំចេញមកតែម្តង
«អែងថាមិចjungkookគេកេីតអី»young-su
«គេគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ហិក ហិកមកពីយេីងហិក ហិកមកពីយេីងមិនលេីកទូរស័ព្ទគេហិក ហិក»e-suរឹតតែយំលេីសដេីម្បីហេីយក៏បន្ទោសខ្លួនអែងមិនឈប់
«ឈប់យំហេីយតាំងអារម្មណ៍ឡេីង»young-suព្យាយាមលួមលោមមិត្តកុំអោយយំ
«ហិកហិកយេីងចង់ទៅមេីលគេហិក ហិកyoung-suជូនយេីងទៅបន្តិចទៅហិក ហិក»e-suនាងគិតតែយំមិនឈប់សោះ
«បានៗយេីងនិងជូនអែងទៅអែងឈប់យំទៅមិនល្អទេអែងឈប់យំទៅណា»young-suនិយាយរួចនាងក៏ជូនe-suទៅមន្ទីពេទ្យដែលjungkookកំពុងសម្រាកព្យាបាលពួកគេមកមិនផ្លាស់ខោអាវគេងយប់ចេញទេព្រោះe-suមិនព្រមប្រាប់ថាចង់ទៅមេីលមិនឈប់ទោះប៉ានិងម៉ែដោះនាងហាមក៏មិនស្តាប់...
«ហិកហិកបងpen....jung...jungkookគេយ៉ាងមិចទៅហេីយហិកហិក»e-suមកដល់ភ្លាមក៏រត់ទៅសួpenតែម្តង
«គាត់កំពុងចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់អ្នកនាង»penនាយសឹងតែយំដូចគ្នាពេលដែលលឺដំណឹងថាចាហ្វាយគ្រោះថ្នាក់បែបនេះចំណែកឯអ្នកស្រីjeonក្រោយលឺដំណឹងនេះក៏សន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួនទេព្រោះតែកូនសំណព្វរបស់គាត់គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បែបនេះ
«គេនិងមិនកេីតអីមែនទេបងpenហិក ហិក»e-suគិតតែពីយំយកៗមិនគិតខ្មាស់គេសោះ
«បានហេីយe-suអែងអង្គុយសិនទៅjungkookគេនិងមិនកេីតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ»young-suក៏លួមលោមមិត្តម្តងទៀតតែយ៉ាងណានាងក៏មិនបាត់យំយំរហូតដល់ច្រេីនម៉ោងកន្លងផុតទៅក៏នៅតែមិនឃេីញលោកគ្រូពេទ្យចេញមកទៀត
#3h ago
ពេលនេះគឺម៉ោងមួយយប់ទៅហេីយនៅតែមិនទាន់បានដំណឹងអីសោះ...មួយសន្ទុះក្រោយមកគ្រូពេទ្យក៏ចេញមកe-suស្ទុះទៅសួតែម្តង
«លោកគ្រូពេទ្យគេយ៉ាងមិចទៅហេីយហិក ហិក»e-su
«គាត់ឆ្លងផុតគ្រោះថ្នាក់ហេីយតែថារឿងមួយទៀតនោះគឺ...»គ្រូពេទ្យនិយាយមិនទាន់ចប់ផងe-suក៏កាត់
«គឺយ៉ាងមិចគ្រូពេទ្យ ក្រែងលោកនិយាយថាគេផុតគ្រោះថ្នាក់នោះអីហិក ហិក»e-suក៏ស្រែកខ្លាំងៗអោយគ្រូពេទ្យ
«បានហេីយe-suអោយគាត់និយាយសិនទៅjungkookរបស់អែងប្រាកដជាមិនអីទេ»young-su
«ត្រូវហេីយ!!!លោកគ្រូពេទ្យឆាប់និយាយមកគឺអ្វី»pen
«គឺអាចនិងបាត់ការចងចាំតែខាងយេីងនៅមិនទាន់ប្រកដនោះទេគឺសុីសងលេីអ្នកជម្ងឺផ្ទាល់»លោកគ្រូ
«ចុះគេនិងដឹងខ្លួនក៏ពេលណាដែល»young-su
«រឿងនេះខ្ញុំក៏មិនទាន់ប្រាកដដូចគ្នា»លោកគ្រូ
«លោកធ្វេីជាពេទ្យបែបណាទេីបស្អីក៏មិនដឹងៗៗបែបនេះ»e-suក៏ស្រែកអោយពេទ្យម្តងទៀត
«មិនមែនបែបនោះទេអ្នកនាងគឺយេីងនៅតាមដានអាការៈរបស់គេសិនព្រោះគេប៉ះពាល់ផ្នែកខួក្បាលធ្ងន់ធ្ងរ»លោកគ្រូនិយាយពន្យល់បកស្រាយអោយនាងបានយល់កុំអោយនាងច្រឡោត
«បាតចឹងអរគុណលោកតេីខ្ញុំអាចទៅមេីលគាត់បានទេ»pen
«បាតបានតែសុំកុំមានសំឡេងសំខានច្រេីនព្រោះវាអាចប៉ះពាល់ដល់អ្នកជម្ងឺ ហេីយខ្ញុំនិងយកគាត់ទៅបន្ទប់ធម្មតាវិញបេីចឹងខ្ញុំសុំទៅសិនហេីយ»គ្រូពេទ្យនិយាយរួចក៏ចេញទៅបាត់
«គេនិងមិនបាត់ការចងចាំមែនទេហិក ហិក»e-suយំលេីសដេីមក្រោយលឺសំដីពេទ្យមុននេះក្រោយនិយាយមិនបានប៉ុន្មានផងនាងក៏ដួលសន្លប់បាត់ស្មារតី
«e-su/អ្នកនាងe-su»pen/young
«e-suងេីបឡេីងe-suលោកឆាប់ទៅហៅពេទ្យ»young-suនិយាយរួចpenក៏រត់ទៅហៅពេទ្យអោយមកមេីលអាការៈរបស់e-suចំណែកjungkookត្រូវបានគេប្តូមកបន្ទប់ធម្មតាវិញហេីយ
«នាងគ្រាន់តែយំច្រេីនពេកក៏ធ្វេីអោយខ្សោះកម្លាំងទេីបសន្លប់បែបទេ»អ្នកគ្រូក្រោយពិនិត្យអាការៈរបស់e-suរួចក៏និយាយប្រាប់ទៅpen&young-su
«ចា៎អរគុណអ្នកគ្រូពេទ្យហេីយ»young-su
«មិនអីទេព្រោះជាតួនាទី»អ្នកគ្រូពេទ្យនិយាយរួចគាត់ក៏ដេីរចេញទៅបាត់នៅសល់តែ3នាក់pen young-su &e-suដែលកំពុងសន្លប់នេះប៉ុណ្ណោះe-suនាងសន្លប់មិនដឹងខ្លួនទល់តែសោះរហូតដល់ព្រឹក...
«អាយ....ហិក ហិក»e-suភ្ញាក់ឡេីងក៏ស្រែកហេីយយំតែម្តងចំណែកឯyoung-suដែលគេងមុននេះក៏ភ្ញាក់ឡេីងក្រោយលែសំឡេងនាងស្រែក
«មិនកេីតអីរឺអត់e-su»young-suសួទៅមិត្តដែលបែបញេីសជោគក្បាល
«យេីងសុបន្តិអាក្រក់ហិក ហិក»e-su
«មិនអីទេៗណាយេីងនៅទីនេះហេីយ»young-suនិយាយលួងនាងអោយនាងបាត់យំក្រោយយំមួយសន្ទុះនាងក៏ចាប់អារម្មណ៍ថាមិនឃេីញpenទេីបសួ
«បងpenទៅណារឺមួយjungkookដឹងខ្លួនហេីយ»e-su
«គេទៅមេីលjungkookចំណែករឿងដឹងខ្លួននោះនៅមិនទាន់ដឹងនៅឡេីយទេ»young-su
«ជូនយេីងទៅមេីលគេបន្តិចទៅយេីងចង់ទៅមេីលគេ»e-suសុំមិត្តអោយជូនទៅមេីលjungkookចំណែកyoung-suក៏មិនប្រកែកព្រោះមិនចង់អោយមិត្តយំច្រេីនជាងនេះពេលមកដល់បន្ទប់jungkookក៏ឃេីញថាអ្នកស្រីjeonក៏នៅទីនោះដែលគាត់កំពុងតែកាន់ដៃកូនប្រុសគាត់តែម្នាក់រួចក៏យំ
«ម៉ាក់!!!!»e-suស្រែកហៅអ្នកស្រីjeon
«e-su!!!លឺpenថាកូនសន្លប់កូនមិនអីទេហេ៎»អ្នកស្រីjeonក្រោយឃេីញe-suចូលមកក៏ជូតទឹកភ្នែកចេញហេីយក៏សួពីអាការៈរបស់នាង
«កូនមិនអីទេចុះjungkookពេលនេះយ៉ាងមិចទៅហេីយ»e-suងៀកមកមេីលអ្នកដែលដេីរលេីគ្រែអ្នកជម្ងឺដែលមានបង់រុំរបួសពេញក្បាល
«គេមិនអីទេតែនៅមិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡេីយទេ»អ្នកស្រីjeonរៀបរាប់ទាំងក្រៀមក្រំ
«ចុះនាងជាអ្នកណា»អ្នកស្រីjeonសួទៅe-su
«នាងជាមិត្តជិតស្និតកូន»e-su
«ជម្រាបសួអ៊ុំស្រីខ្ញុំkim young-su»young-suអ្នកស្រីjeonបានត្រឹមតែញញឹម
«ខ្ញុំថាម៉ាក់ទៅសម្រាកសិនទៅទុកអោយខ្ញុំនៅមេីលគេចុះ»e-su
«បានចឹងក៏បានព្រោះថ្ងៃនេះលឺថាមានប្រជុំនៅក្រុមហ៊ុនបេីjungkookទៅមិនបានមានតែម៉ាក់និងហេីយ»អ្នកjeon
«ចា៎ម៉ាក់»e-su
«ចឹងម៉ាក់ទៅហេីយតោះpenក្មួយអ៊ុំផ្ញេីរមេីលe-suផងណា»អ្នកស្រីjeonនិយាយរួចក៏ចេញទៅបាត់ចំណែកyoung-suបានត្រឹមតែងក់ក្បាលរួចក៏មកនិយាយជាមួយe-suវិញ
«គ្នាគិតថានិងទៅផ្ទះយកខោអាវអោយអែង»young-suព្រោះថាe-suមិនមានខោអាវប្តូទេ
«យេីងថាអែងសម្រាកចុះ»e-su
«មិនអីទេយេីងជាមិត្តនិងគ្នាអែងកេីតទុកអោយយេីងសម្រាកបានយ៉ាងមិចចាំយេីងទៅយកសម្លៀកបំពាក់អោយហេីយចាំអោយម៉ែដោះធ្វេីស៊ុបអោយអែងព្រោះមេីលទៅអែងខ្សោយណាស់»young-su
«អឹមចឹងក៏បាន»e-suនិយាយទាំងដៃក៏កាន់ដៃjungkookជាប់ចំណែកឯyoung-suក៏បេីកឡានទៅភូមិគ្រឹៈpark...ពេលនេះនៅក្នុងបន្ទប់vipនៅសល់តែjungkook&e-suតែប៉ុណ្ណោះ
«jung...ពេលណាបងក្រោកមកបញ្ចាអូនដូចមុនហិក ហិកពេលណាមកបន្តកិច្ចសន្យារបស់យេីងទៀត ពេលណាមកនិងជូនអូនទៅbusanទៀតហិក ហិកបងអាចខឹងនិងអូនបានតែបងកុំគេងបែបនេះអីអូន...ហិក..ហិកអស្សុកណាស់ដឹងទេjungហិកហិក»e-suយំរៀបរាប់គ្រប់យ៉ាងទៅjungkookចំណែកឯទឹកភ្នែកនាងក៏ហូស្រក់ពេញដៃjungkookព្រោះតែនាងយកដៃjungkookមកកាន់ជាប់ដូចខ្លាចមានអ្នកដណ្តេីមយ៉ាងចឹងនាងនៅអង្គុយរងចាំមេីលjungkookរហូតដល់young-suយកសម្លៀកបំពាក់និងស៊ុបយកមកអោយនាង.....
«អែងប្តូសម្លៀកបំពាក់រួចហេីយចឹងក៏ញាុំវាសិនទៅ»young-su
«យេីងមិនឃ្លាននោះទេyoung»e-suក្រវិលក្បាលមិនព្រមញាុំស៊ុបដែលម៉ែដោះចម្អិតអោយ
«មិនបានទេបេីអែងគិតតែពីយំហេីយមិនព្រមញាុំអីបែបនេះអែងនិងឈឺទៀតមិនខាន»young-su
«តែ...»e-su
«បេីអែងមិនញាុំពេលjungkookដឹងគេនិងមិនសប្បាយចិត្តទេ»young-suនិយាយយកjungkookធ្វេីជាលេសដេីម្បីអោយនាងញាុំ
«ok okយេីងញាុំក៏បានដែល»e-suនិយាយរួចក៏ញាុំមួយម៉ាត់ពីម៉ាត់ក៏លែងហេីយក៏មកបន្តកាន់ដៃjungkookម្តងទៀតកាន់រហូតដល់គេងលក់ចំណែកឯyoung-suក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញព្រោះe-suដេញអោយទៅសម្រាកព្រោះនាងហត់មកច្រេីនហេីយ.....(រកមិត្តណាបានដូចyoung-su:)
To be continue ....
