ព្រឹកថ្ងៃថ្មីដ៏ស្រស់ស្អាតសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាតែមិនមែនសម្រាប់jung-eនោះទេពេលនេះនាងកំពុងតែអង្គុយយំនៅក្នុងបន្ទប់ដែលនាងបានធ្វេីរឿងគួអោយអាម៉ាស់ជាមួយកូនចៅបងប្រុសយប់មិញនេះ
«ហឹក ហឹកហេតុអី ហេតុអីៗតេីខ្ញុំមានមុខឯណាទៅជួបបងjungkookនិងអ៊ុំស្រីទៅហឹក ហឹក»jung-eដោយសារតែសំឡេងយំបែបនេះទេីបធ្វេីអោយរំខានដំណេករបស់pen
«អ្នកនាង...»penនាយហៅនាងសឹងតែមិនចង់លឺព្រោះតែដឹងខ្លួនខុស
«ហេតុអីឯងធ្វេីបែបនេះ ហឹកហឹក អាចង្រៃហឹក ហឹក»jung-eងៀកមកមេីលpenរួចក៏វៃនាយយកវៃយកៗតែម្តង
«បានហេីយអ្នកនាងខ្ញុំនិងទទួលខុសត្រូវនៅអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វេី»pen
«អែងគិតថាអែងនិយាយបែបនេះយេីងក៏ព្រមយកអែងរឺ អែងចិញ្ចឹមយេីងរស់ទេ អែងអាចអោយផ្តល់ក្តីសុខអោយយេីងបានទេចម្លេីយគឺអត់នោះទេព្រោះអែងត្រឹមតែជាកញ្ចះគេមានសមត្ថភាពអ្វីមកទទួលខុសត្រូវយេីងទៅបានហេីយយេីងចាត់ទុកថាដាក់ទានអោយឆ្កែចុះ»jung-eនិយាយយកៗហេីយក៏ប្រុងនិងងេីបចេញតែដោយសារឈឺផ្នែកខាងក្រោមទេីបធ្វេីអោយនាងងេីបមិនរួច
«ហឹក ហឹកចង្រៃណាស់»jung-eយំសារជាថ្មីនៅពេលវាឈឺបែបនេះ
«មកខ្ញុំជួយ»penប្រុងនិងលេីកនាងតែនាងមិនអោយលេីកថែមទាំងថាអោយទៀតផង
«កុំយកដៃគគ្រិចរបស់អែងមកប៉ះយេីង»jung-e
«ចុះអាគគ្រិចនិងតាសហីធ្វេីអោយអ្នកនាងថ្ងូពេញមួយយប់»pen
«បិទមាត់ឆ្កែរបស់អែងហេីយកុំមកប៉ះយេីង»jung-eនិយាយរួចក៏ប្រុងនិងទាញភួយងេីបម្តងទៀតតែនៅតែងេីបមិនរួចដដែលព្រោះវាជាលេីកដំបូងនាងក៏ប្រុងទុកវាអោយjungkookប៉ះពាល់មុនគេតែបែរជាមិនមែនjungkookទៅវិញ
«បេីមិនអោយប៉ះអ្នកនាងងេីបរួចរឺអត់»penសួឌឺរួចក៏បីនាងទៅបន្ទប់ទឹកចំណែកjung-eគ្រាន់តែមកដល់អាងទឹកភ្លាមក៏គេងលក់តែម្តងព្រោះអស់កម្លាំង
«ទោះអ្នកនាងមេីលងាយខ្ញុំក៏ខ្ញុំមិនខ្វល់អ្វីដែលសំខាន់ខ្ញុំជាមនុស្សមានទំនួលខុសត្រូវធ្វេីខុសក៏ត្រូវទទួល»penជួយងូតទឹកអោយនាងរួចក៏លេីកនាងមកដាក់លេីពូកព្រមទាំងជួយស្លៀកពាក់អោយទៀតផងតែពាក់សម្លៀកបំពាក់យប់មិញក្រោយស្លៀកពាក់អោយនាងរួចគេក៏ទៅសម្អាតខ្លួនម្តងរួចក៏callអោយគេយកអាហារមកអោយ...
«អឹម ហេតុអីក៏វានៅតែឈឺមិនព្រមបាត់ហឹក ហឹក»jung-eដែលដេកលង់លក់មិញនេះក៏ភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡេីងក៏យំម្តងទៀត«គេទៅណាហេីយសុីយេីងរួចក៏បោះចោលហីមិនគិតជួយទេរឺ(ម្តងចេះម្តងចុះ😩)»jung-eដោយសារតែខឹងខ្លួនអែងងេីបមិនរួចក៏និយាយពាក្យនេះចេញមក
«អ្នកណាថាខ្ញុំមិនថាទទួលខុសត្រូវគឺទទួលហេីយមិនមែនចេះតែនិយាយទេ»penដេីរចូលមកជិតនាងដោយនៅក្នុងដៃមានដាក់អាហារមកជាមួយផងដែល
«អែងមិនបាច់ទទួលខុសត្រូវនោះទេ»jung-eជូតទឹកភ្នែករបស់ខ្លួនរួចក៏និយាយ
«អ្នកនាងចង់បានន័យថាយ៉ាងមិច»penសួបញ្ជាក់គេស្ទេីតែមិនជឿថាjung-eហ៊ាននិយាយពាក្យនេះចេញមកនេះនាងកំពុងធ្វេីអោយគេខ្លាចជាមនុស្សអាត្មានិយមហេីយ
«បានន័យថាអែងមិនបាច់មកទទួលខុសត្រូវទេចាត់ទុកថាវាជាសុបិន្តអាក្រក់របស់យេីងទៅចុះ»jung-eនាងនឹកឃេីញរឿងនេះពេលណាក៏ឈឺក្នុងទ្រូងពេលនិងនេះបេីគិតទៅjungkookគ្មានចិត្តបារម្មណ៍ពីនាងសូម្បីបន្តិចរឺទេីបបណ្តោយអោយកូនចៅមកទទួលនាងទៅវិញបេីគេធ្វេីបែបនេះទៅហេីយនាងក៏គ្មានសិទ្ធិរឺហេតុផលអ្វីទៅបំបែកបំបាក់ក្តីស្រលាញ់របស់jungkook&e-suទេនាងទទួលស្គាល់ហេីយថានាងមិនល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អោយjungkookមេីលឃេីញពីក្តីស្រលាញ់នាងទៅកាន់គេនោះទេ...ហេីយនេះរឺជាកម្មផលដែលនាងទទួលបានបន្ទាប់ពីព្យាយាមបំបែកបំបាក់គូស្នេហ៍អ្នកដទៃ
«ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមិនល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកនាងនោះទេ ខ្ញុំមិនមានដល់ចាហ្វាយនោះទេ ខ្ញុំមិនសង្ហារដូចចាហ្វាយទេហេីយខ្ញុំក៏ដឹងថាអ្នកនាងស្រលាញ់ចាហ្វាយមិនមែនខ្ញុំតែអ្វីដែលខ្ញុំធ្វេីខ្ញុំត្រូវតែទទួលខុសត្រូវខ្ញុំនិងប្រាប់លោកស្រីពីរឿងខ្ញុំនិងអ្នកនាងហេីយខ្ញុំក៏ប្រាកដចិត្តដូចគ្នាថាខ្ញុំអាចផ្តល់ក្តីសុខអោយអ្នកនាងបានបេីអ្នកនាងមិនគិតពីរូបរាងរឺទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្ញុំ»penនិយាយតែប៉ុណ្នឹងក៏ប្រុងនិងដេីរចេញតែjung-eហាមឃាត់
«អរគុណហឹក ហឹកអរគុណអែងណាស់ដែលអោយតម្លៃយេីងហឹក ហឹកយេីងសុំទោសដែលមេីលងាយអែងហឹក ហឹកយេីងសុំទោស»jung-eយំម្តងហេីយម្តងទៀតពេលនេះនាងក៏កំពុងតែច្របូកច្របល់ក្នុងចិត្តជាខ្លាំង
«អ្នកនាងមិនបាច់អរគុណទេខ្ញុំធ្វេីព្រោះតែ ការទទួលខុសត្រូវប៉ុណ្ណោះ....អឹម»penនិយាយមិនទាន់ចប់ផងjung-eក៏ចាប់ថេីបមាត់នាយកម្លោះបាត់ទៅហេីយ
«ឈប់និយាយទៅ»jung-e
«ឈប់មិនបានព្រោះខ្ញុំមិនទាន់និយាយទេថាខ្ញុំស្រលាញ់នាងខ្ញុំស្រលាញ់អ្នកនាងjeon jung-eខ្ញុំនិងទទួលខុសត្រូវនៅរឿងគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំបានធ្វេីកាលពីយប់មិញនិងថ្ងៃនេះដូចគ្នា»penក៏ចាប់ថេីបjung-eម្តងតែម្តងនេះគឺកាថេីបដល់រោលរាលអាចថាលេីសយប់មិញទៅទៀតសម្លៀកបំពាក់ដែលពាក់មុននេះក៏ត្រូវដោះចេញសារជាថ្មី...
