"ωραία θέα έχει εδώ" είπα και άναψα το τσιγάρο μου. Αυτή τη φορά ο Νόα δεν μου το πήρε γιατί είχε το δικό του.
"Δεν έχετε ξανά ανέβει εδώ πάνω;" ρώτησε ο Νίκολας.
"Όχι" του απάντησε η Λιβ
"Εμείς ερχόμαστε πολύ συχνά εδώ" είπε ο Νόα.
"Όταν δεν πάμε στην τραπεζαρία είμαστε εδώ" είπε ο Άαρον.
"Τι ωραία που είναι η ταράτσα του σχολείο δεν το περίμενα" είπε η Τσάρλι και έβγαλε λίγο καπνό από το στόμα της.
Τώρα είναι η ώρα του φαγητού και από ότι καταλάβατε αποφασίσαμε να πάμε στην ταράτσα του σχολείου για να καπνίσουμε.
"Πώς και δεν έχετε έρθει ποτέ εδω;" Ρώτησε ο Γουίλ.
"Δεν τους αρέσει να σπάνε τους κανόνες δεν το έχεις καταλάβει;" Είπε ο Νόα.
"Δεν είμαστε εμείς αυτές που όταν αργουσαμε να γυρίσουμε χτυπαγαμε το κουδούνι" είπα και γέλασα.
"Σιγά πόσες φορές έχεις μπει εσύ τιμωρία;" Είπε ο Νόα.
"Σίγουρα λιγότερες από εσένα γιατί είμαι ποίο έξυπνη και όταν σπάω τους κανόνες δεν με πιάνουν" είπα και χαμογέλασα και όλοι οι άλλοι ήταν σε φάση "ΟΟΟΟΟΟΟΟ"
"Τι σου είπεεε" είπε ο Άαρον και του έχωσε μια φιλική μπουνιά στον ώμο.
"Ρισπεκτ" μου είπε ο Γουίλ και έκανε ότι υποκλίνεται. Ο Νόα δεν έλεγε τίποτα, δεν τον συμφέρει και όλας.
"Ποιος θέλει;" Είπε η Κάμι, άνοιξε την πόρτα προς την ταράτσα και ήρθε με πέντε σακουλάκια πατατάκια στα χέρια της.
Τι τέλειο να μην τρώμε τις βλακείες που ετοιμάζουν στην τραπεζαρία, να τρώμε πατατάκια και να καπνίζουμε. Την καλύτερη ζωή κάνουμε.
"Το μόνο που λείπει τώρα είναι μπύρες" είπε ο Άαρον και έφαγε ένα πατατακι.
"Δεν πάω να πάρω" είπαν πάλι όλοι εκτός από εμένα.
"Που θα βρω μπύρες μέσα στο σχολείο ρε;" Τους είπα.
"Είμαι σίγουρη ότι έχεις κρυμμένες στο δωμάτιο σού" είπε ο Γουίλ.
"Γιατί να κρύβω μπύρες στο δωμάτιο μου;"
"Γιατί όχι;" Είπε ο Άαρον.
"Έχουν ένα δίκιο" πετάχτηκε ο Νόα.
"Γιατί έχετε εσείς;" Είπα εγώ.
"Ναι" είπαν και οι τέσσερις μαζί.
"Με αλκοολικούς μπλέξαμε" είπε η Κάμι και την κοιτάξαμε όλοι.
