"Βανέσα, εεεε με ακούς;" Είπε ο Γουίλ και κούνησε το χέρι του μπροστά από τα μάτια μου.
"Ναι απλά αφαιρέθηκα" είπα και κοίταξα το χαρτί με τους στοίχους στο χέρι μου.
"Πώς σου φαίνεται το τραγούδι;" Με ρώτησε ο Νόα.
Αυτούς τους στίχους μας τους έφερε ο Τιμ από την δισκογραφική για να δούμε αν μας αρέσουν και να του πούμε την γνώμη μας.
"Ναι καλοί είναι" είπα και τους ξανακοίταξα. Δεν ένιωθα πολύ καλά για κάποιο λόγο. Όλη μέρα σήμερα ήμουν κάπως.
"Θέλετε να το κάνουμε μια πρόβα;" Είπε ο Γουίλ.
"Να το κάνουμε αύριο είμαι πολύ κουρασμένη" είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα του γραφείου του Νόα.
"Αύριο είναι Σάββατο" είπε ο Γουίλ.
"Α ναι; Καλά θα δούμε" είπα και πήγα προς την πόρτα
"Είσαι καλά;" Με ρώτησε ο Νόα και έπιασε το χέρι μου για να με σταματήσει πριν ανοίξω την πόρτα του δωματίου του. Το χέρι του είναι τόσο ζεστό. Τον κοίταξα στα υπέροχα μάτια του και είπα ένα "ναι"
"Σίγουρα;" Με ρώτησε.
"Ναι καλέ, άντε τα λέμε" τους είπα και αρχίσα να πηγαίνω προς το δωμάτιο μου.
Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Νίκολας με την Λιβ στο κρεβάτι να φασονονται. Ξεροβηξα για να καταλάβουν ότι είμαι εκεί και πετάχτηκαν και οι δύο.
"Βανέσα γειά" είπε η Λιβ.
"Γειά" είπα άβολα.
"Πώς από εδώ;" Είπε ο Νίκολας.
"Εδώ μένω"
"Α ναι" είπε.
"Είστε τόσο αφηρημένοι όταν είστε μαζί ξερναω" είπα και ακούμπησα τα κλειδιά μου στο γραφείο αλλά εκείνη την στιγμή ένιωσα όλο το φαγητό που έχω φάει της τελευταίες δυο μέρες να ανεβαίνει.
Έτρεξα στο μπάνιο και όλο το φαγητό βγήκε από το στόμα μου και πήγε στην λεκάνη. ( Ξέρω αηδία, δεν το περιγράφω παραπάνω)
"Όταν είπες ότι ξερνας δεν περίμενα να το κάνεις όντως" είπε η Λιβ και ήρθε και μου κράτησε τα μαλλιά πίσω.
"Ούτε εγώ" είπα.
"Είσαι καλά;" Είπε ο Νικόλας και η Λιβ έπιασε το κούτελο μου.
"Καίει" είπε στον Νίκολας και με βοήθησαν να σηκωθώ. Έπλυνα τα δόντια μου και πήγα και έκατσα στο κρεβάτι μου.
