NAZAR-I AŞK ( Askıya Alındı. Devam Edecek)+18 Kitaptır

Bölüm. 22: Dünyam sensin.

Gecenin şavkından şayıklanarak uyandı. "Kendimden çok seviyorum."

Nefel nefese safirlerini örten göz kapakları açılıp hızla yerinden doğruldu. Rüyanın etkisinde kalan bedeni kan ter içinde kalmış, nefes nefese kalmıştı. Çıplak koluyla alnındaki teri silip sakinleşmek adına derin nefesler almaya başlarken gözleri yanındaki boşluğa kaydı.

Nazar yoktu!

Gözleri irilesip korktuğunun başına gelmesinden korktu. Boşu boşuna bu rüyayı görmemişti ki Nazar sabah sabah hiçbir yeri tanımadan yanından uzaklaşsın, gitsin.

Hızla üzerine siyah saten sabahlığını giyip yataktan hızla çıktı. Denizde, kumsalda göz gezdirdi. Lanet olsun hiçbir yerde yoktu. Köşkte olabileceğini düşünüp yeri göğü titreten adımlarla köşke ilerledi. Köşkün her bir yanını gezip baktı ama yer ayrılmıştı Nazar içine gitmişti sanki. Köşkten çıkıp bahçesinde durup büyük öfkeyle kükredi.

" Nazaaaar! "

Bağırışını duyan adamları hızla bahçeye dolaşmuşlardı. Önüne el pençe divan durup; sıraya dizildiler.

" Nazar nerde! "

Bağırsa ancak bu kadar etkili olurdu. Ölümcül bir sesle tıslamıstı. Birbirlerine baktılar. Bu durum Malik'i daha da öfkelendirmisti. Bir kız tek başına çıkıp gidiyordu ve bunca adam bir kızı görmüyordu. Boğazını patlatacak kadar bağırdı.

" Ben sizi buraya bostan korkuluğu diye mi diktim lan! "

" Bir kız kaçıyor ve bunca adam görmüyor."

En yakın ve sadık adamına doğru ilerledi. Huzeyfe başını eğmişti karşısında. İkinci kez bu hatayı işliyordu. Nazar'ın ikinci kez kaçmasına rağmen kaçtığını görmemişti.

" Ya sen Huzeyfe? Ben sana koruma sayısı iki katına çıkacak demedim mi? "

Başını sallayarak onayladı. " Dediniz efendim."

Malik yakasını tutarak yüzüne karşı kükredi.
" O zaman nasıl kaçıyor bu kız Huzeyfe? "

" Efendim, " dedi başını eğerken. " Nasıl oldu bilmiyoruz. Adamlarımız köşkün, bahçenin, kumsalın her yerindeydi ama Nazar hanım nasıl kaçtı bilmiyoruz. "

Yakasını iterek serbest bıraktı Mâlik ve sesinin son raddesine kadar bağırarak emir verdi. " Hemen bana köşkün etrafına yerleştirilen kameraları açıyorsunuz. Ben gelip izleyeceğim. "

Huzeyfe başını sallayarak hızla uzaklaşırken ayağının dibindeki taşa tekme attı. Çıldıracaktı. Sabahın erken vakitlerinde Nazar nereye gitmiş olabilirdi? Üstelik hiçbir yeri tanımıyor, kimseyi tanımıyorken. Dillerini bile bilmiyordu birisiyle konuşup anlaşsın. Ne olmuştu da düğün sabahı Nazar yanından ayrılmıştı? Tüm gerçekleri bilmiyordu bile yanından kaçmak için bir sebep olsun. Düşündükçe kafayı yiyecekti. Mutlu bir sabaha uyanmayı dilerken gördüğü kabusla birlikte sabahı zehir olmuştu. Öfkeyle burnunun kemiğini sıkarken adamı Huzeyfe koşarak yanına geldi.

" Efendim, kamera sistemi devre dışı bırakılmış, "

Lafını bitirmişti ki hısımla Huzeyfe'ye döndü.

" Bu nasıl olabilir? Hangi canına susamış biri ta buraya kadar gelip bunları yapmaya cesaret eder? " Düşündü ve aklına Nazar'ın kaçırabileceği ihtimali geldi. Düğün sabahı hiçbir gerekçe yokken kaçmayacağına göre kaçırılmış olmalı. " O halde köşküme kadar gidebilecek kadar yürek yiyenler karımı kaçırmış olmalı. "