10

28 3 4
                                    









JAM's POV

Standing in front of the Ground Zero's directory board gave me an unknown feeling.
Everything occurred so fast.
Almost-abduction of my grandfather.
Being part if this group.
Alfonso's marked number.
Suicide bombing incident.
Everything of that just happened in the midst of autumn.
The sequence of events and scenarios played in my head in fast forward as if I'm watching a block buster movie.

Neville Del Luna.

The name of the director instantly gave me an uncanny feeling.
Hindi ko alam kung bakit, pero sobrang pamilyar ng pangalan sa'kin.

"Kape?"

"Nako Poch, tuwing kakausapin mo ba ako—
I immediately stopped speaking when I realized that Toni was the one who was offering me a cup of coffee.
Shet.

"Poch mo ulo mo, ikaw Jam ha."

Napailing na lang ako ng simulan niya akong asarin, sinisiko siko pa ako na parang baliw.

"Nako Tones, kagabi pa 'yan sila nag momoment ni Pochero"
I frowned when Andrew butt in our conversation, napalingon din tuloy sila Pat at Agnes na nagbi-braid ng buhok sa sofa.

"Ano?! Alam niyo ang i-issue ninyo! Magkaibigan lang kami!"
Di ko na napigilan ang sarili ko ng ulanin nila ako ng tukso at mga tingin—lalo na si Pat.

"E bakit defensive?"
Nagulat ako ng biglang sumulpot si Paolo sa likod ko habang nag hihikab.

"Ewan ko sa inyo!"

Nagumpisa na kaming mag breakfast nang wala ang tatlo, may aasikasuhin pa daw sila kasama ang Ground Zero.
Tahimik lang kaming kumakain ng mapalingon kaming lahat kay Pat ng bila siyang tumawa—tumawa si Pat?!

"W-what?!"
Puna niya samin, raising her eyebrows of course.

"Kumain na kayo, masarap yung luto ni Andrew."
Andrew even scoffed after hearing those words from her, nasapian na ba 'tong babae na 'to?

"P-pat, s-smile!"
Toni tried her luck and guess what?
Nagpa picture ang bruha.

Lahat kami ay hindi pa nakakamove on sa pangyayari nang biglang dumating sila Miguel, Keifer loosen his neck tie when they sat down with us.
Mukha silang problemado, pero ang ipinag tataka ko ay noong ioffer ko kay Poch ang bakanteng upuan sa tabi ko pero doon siya umupo sa kabilang side.
Malayo sa'kin.

Anong problema no'n?


•••



Pagkatapos mag almusal ay pina diretso na kami dito sa conference room, tumabi ako kay Keifer dahil hinila niya ako para umupo sa tabi niya.
Abnormal din ata 'to.

"Look, you're good at reading right?"
Mahinang bulong niya sa'kin ng maka upo kami.

"Bakit?" I asked.

"Shush! Lower your voice, Jam"
Nakunot ang noo ko, bakit ba niya kailangan bumulong?

"Observe the director once he entered in this room."
Ano namang koneksyon ng pag-oobserve sa pag babasa?
Naguguluhan man ay tumango na lang ako.

Ilang sandali pa ay lalaking nasa early 40's ang pumasok sa conference room, bumigat ang pakiramdam ko sa paligid.

Puno ang mga daliri niya ng singsing, he's wearing a corporate attire, making him to look more a politician in the 20th century.
Masyado ko siyang pinagtuunan ng pansin kaya hindi ko naramdaman na nakatayo na pala silang lahat bukod sakin.

PROJECT: LMSW (Under Revision)Where stories live. Discover now