"Sanki tüm hayatım boyunca yanlış melodiyle dans etmiş gibiyim."
Serçe ruhuna sahip bir insan...
O, aydınlık ile karanlığın bir biri üzerinden süzülerek yok olmasını sağlayan lânetli...
O, ızdırap dolu bir geçmişin, geleceğe taşıdığı izleri söküp...
Merhaba ben geldim! Bu bölüm benim için çok güzel geçti umarım sizlerde çok seversiniz. Lütfen yorum yapmayı ve o parmaklarınızın altında olan yıldıza dokunmayı unutmayın.
Şarkılar: Taladro Ft. Özge Şabo - yarım kalanlar
Keyifli okumalar! Sizleri seviyorum.♡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
• R u h u k ı r ı k b e d e n l e r •
Harabe olan bir evin duvarında asılan yırtık, eski bir takvimin son yaprağı gibiydim. Zamanın ağladığı dikiş tutmayan rakamların arasında kaybolan, bedenimin incesızısınıhissedendim.
Şarkının en güzel nekaratındadöktüğünüz göz yaşlarının, içinde bulunan hüzündüm.
Elimde tuttuğum kar küresinden ıslak gözlerimi ayıramıyordum. Hafif bir müzik eşliğinde dönen minik serçeye bakarken dudaklarımın ölüm kıyısına uzanmasınıengelleyemedim.Omuzumun üstünde hafifliğine rağmen, ruhunun ağırlığı zor gelen serçe elimdeki kar küresinin üzerine uçarak durmaya çalıştı; lâkin kaygan olan yüzeyden dolayı üzerinde durmayı başaramayıp yeri boylaması kaçınılmazdı. Birkaç denemenin sonunda pes eden serçe, kendime doğru çektiğim dizlerimin üzerine yerleşerek bana baktı.
Dakikalarca baktı aklımdan geçenleri okumak ister gibi... Ben ne kadar iyiyim desem de bedenim aynı tepkiyi vermiyordu ve onun bunu hissettiğini biliyorudum. Her zaman hissederdi. Başımı dikleştirip ona doğru uzanarak başındaki yumuşak kısa kahve tüylerine dudaklarımı dokundurdum iyi olduğumdan emin olabilsin diye.
O kadar doluydu ki kafamın içi... Canım kesinlikle yanıyordu.
Kapımın birkaç kez tıklatılıp açılması ile bakışlarımın odağını kapıya çevirdim. Annem elinde tuttuğu yemek tepsisi ile bana bakıyordu. Gözleri saniyelik dizimde duran serçeye kaysada tekrar bana döndü.
"Hâlâ mı yanında,"diyerek, bezmiş bir yüz ifadesiyle içeri girdi annem. Kaşlarım anında hissettiğim dürtü ile çatıldı.
"Anne," dedim gözlerimde ki yaşlarla. "Onu sevmesen bile bunu yanımda belli etme, lütfen," dedim. Annemin hiçbir zaman Esfwr'isevmeyeceğini adım gibi biliyordum. Neden sorularım her zaman yanıtsız kaldığından bırakmıştım sormayı. Dizlerimdeki ağırlık yok olunca gözlerimi Esfwr'e çevirdim. Kendisinden bahsedildiğini anlayan Esfwr bir iki zıplama ile omuzuma konmuştu bile. Gözlerine güven verircesine baktım.
