Potato Files

Suicide

🍁\\𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭 - 𝐒𝐮𝐢𝐜𝐢𝐝𝐞//🍂

Warning: This One shot story contains self harm and death. If you're uncomfortable reading that part, you can skip it or skip the whole chapter. Thank you!

Solita's POV

It's my birthday!! Pero parang hindi.. I miss my friend.. May kaibigan akong babae. Mabait, magalang, maganda, lahat nasa kanya na.. kaso nasa ibang bansa siya. Kasama niya magulang niya, doon na siya nag-aaral.

"Hoy! Babaita! Nakikinig ka ba?!", sigaw ng kaibigan ko.

"Oo.." wala akong gana ngayon.. pwede ba wag niyo muna ako sermonan?

Yan ang kaibigan kong plastic wala naman na akong kaibigan kaya wala na akong choice kundi i-treasure sila.

Ngayon ko pina-plano ang aking pagpapakamatay. Masama 'yun pero 'di ko na mapigilan.. ayoko na.

Nag-bell na.

"Bye na pala.. uuwi na ako.. kailangan ako sa bahay", tipid na sabi ko at tumayo na.

"Sige bye, bes." Mga plastic.

Umuwi na ako. Pero may nabangga akong lalaki kaya nalaglag ang mga gamit na hawak ko pero tinulungan niya naman akong kuhain ito.

"Salamat."

"Wala yun."

Umalis niya siya at ako din. Sayang nga at 'di ko natanong ang pangalan, pero hindi na 'yun mahalaga dahil maririnig ko nanaman ang nakakabinging sermon ng aking ina.

"Ma.. Nandito na ako.."

"Oh?! San ka nag pupunta ha?!! May gawa ka pang mag lagalag?! Ayusin mo muna grado mo bago ka maglagalag! Gago!" si mama.

Araw-araw ganiyan si mama pero di parin ako sanay at laging naiiyak.

(Pero gago lang ah? Kasi sa school siya galing puta. ako gumawa nito pero naguguluhan din ako putakte.)

•••

I set everything planned and handa na ako. Ayoko na. Wala. No one loves and appreciate me. Ayoko na..

Nilagay ko ang lubid sa leeg ko pero nakatayo pa rin ako sa upuan. Kinakabahan ako.

Aalis na sana ako sa upuan ng may kumatok sa... bintana? Umalis ako sa lubid.

Binuksan ko ang bintana at nandoon ang lalaki na naka bangga ko.

"Hi.. Akala mo umuwi na ako kanina ano? Pero sinundan kita.. Kasi alam ko ang binabalak mo.. Mag papakamatay ka ano? Dahil pagod ka na? Dahil walang nag mamahal sayo? But, i'm telling you.. Pagkakita ko palang sayo napamahal na agad ako sayo kaya wag mo na ituloy ang binabalak mo.. please.." naiiyak ako. Ansakit lang. Pero ang saya ko dahil may nagmamahal sa akin, kahit kakikilala pa lang sa akin.

"Ginagawa mo lang 'to para di ako mamatay.. wag mo na sabihin na mahal mo ako, itutuloy ko pa rin ito."

"Hays.. Please.. Wag..? Mahal kita.. Alam mo ba at lagi akong naka tanaw sayo? Lagi kitang pinag-mamasdan at lagi kong nakikita ang plastic na ngiti mo at.. Napamahal na ako sayo.. Kaya ako nandito para sabihin yun. Kaya please wag mo na ituloy.. May nag mamahal sayo.. Ang mama mo ginagawa niya yun para matauhan ka hindi para mamatay ka.. Mahal ka din ng kapatid mo. Kaya please."

Naiyak na nga ako ng tuluyan.

"S-s-salamat.."

"It's ok, love. Nung makita kita.. My instincts told me that you need me.. And i'm here for you.. I'll help you to study.. And at the same time mag-trabaho.. para sa pamilya mo.."