မနက္ခင္း၏ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေလးဆိုသည္မွာ
ခ်န္းေယာလ္အတြက္ကေတာ့ သူ၏ေခါင္းျပာေလးကို
ကင္ဂ်ံဳအင္မပါဘဲ တစ္ေယာက္ထဲေတြ႔ရျခင္းပင္ ျဖစ္
သည္ ။ စိတ္ေကာက္ေနလို႔ အသည္းအသန္ ေခ်ာ့ယူ
ထားရတဲ့ ေခါင္းျပာေလးက ဒီေန႔မွာေတာ့ မ်က္ႏွာ
ေလးက ၾကည္လင္ေနသည္ ။ ေခါင္းျပာေလး၏ေဘး
တြင္ေတာ့ ကင္ဂ်ံဳအင္ပါမလာျခင္းသည္ ေန႔ေကာင္း
ေန႔ျမက္တစ္ရက္ဟု သူ ဝမ္းသာအားရ ၾကံဳးဝါးလိုက္
သည္ ။အေရာင္စိုလဲ့လဲ့ အျပာေရာင္ဆံပင္ေလးေတြ
က ေနေရာင္ေအာက္တြင္ လွလိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း ။
ၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာျပည့္ျပည့္႐ွင္း႐ွင္းေလးႏွင့္
လိုက္ဖက္လွသည္ ။ ကိုယ့္ေကာင္ကေလးကို တေမ့
တေမာ ျပန္ေငးယူရင္း ရင္ခုန္သံေတြက စီးခ်က္က်က်။ နာရီေလးေတြဆီမွ ထြက္တဲ့အသံေလးေတြ အ
တ္ုိင္း တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ တဒိန္းဒိန္း ။
" ဒီေန႔ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဟိုသတၱဝါေလး
မပါပါ့လား ရန္ျဖစ္ထားၾကလို႔လား "
ဟြန္ေဆာင္းသည္ပင္ ဒီႏွစ္ေယာက္ကို တြဲမေတြ႔ရ
ေတာ့ အံ့ၾသရသည္ ။ စြယ္ေတာ္ရြက္ကေလးေတြ ပူး
ကပ္ေနတဲ့ ညီအကိုေတြမဟုတ္လား ။ တကယ္ေတာ့
ကင္ဂ်ံဳအင္က သူေတြ႔ဖူးသမ်ွထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပ
သာနာ႐ွာေပးတတ္ေသာ ငေမႊေကာင္ေလး ။
" မေန႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ရန္ျဖစ္ၾကတဲ့ အထိမ္း
အမွတ္အေနနဲ႔တဲ့ ေအာင္ပြဲခံၿပီး သီခ်င္းသြားဆိုလိုက္
တာ ဒီေန႔မနက္ေတာ့ အသံေတာင္မထြက္ႏိုင္ဘူးေလ
ပ႐ွဲပ႐ွဲနဲ႔ ဆိတ္ကေလးေအာ္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ ဟား "
ဘတ္ဟြၽန္းက သူ႔ဝမ္းကြဲညီအေၾကာင္း ေျပာရင္း ထ,
ရယ္သည္ ။ ဒီမနက္ ကင္ဂ်ံဳအင္ရဲ႕ အသံကို ၾကားၿပီး
ထဲက သူလဲ အသံဝင္မတတ္ ရယ္ခဲ့ရတာ ဗိုက္ေၾကာ
ေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးနာေနၿပီ ။အခုထိေတာင္
သူ အေတာသတ္ႏိုင္ေသးတာမဟုတ္ဘူး ။ နားထဲ
ဆိတ္ကေလးတစ္ေကာင္ ထ,ထေအာ္ေနတဲ့အတိုင္း
ပဲ ။ ဂ်ံဳအင္ကေတာ့ သူ႔ကိုရယ္လို႔ စူပုတ္ပုတ္႐ုပ္နဲ႔
စိတ္ဆ္ုိးၿပီး က်န္ေနခဲ့တယ္ ။ ဒီအသံနဲ႔ သူ ေက်ာင္း
လာရမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္ ။
" သူက ေအာင္ပြဲေတာင္ခံလိုက္ေသးတယ္ဟုတ္လား
ဟာ ဒီေကာင္ေတာ့မ်ားၿပီ ၊ သူပဲ ေမႊသြားၿပီး သူက
ေပ်ာ္ေနႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့ ဒီေကာင္ ဘာေကာင္လဲ "
