Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuma yazmayı öğrendiğim zamandan beri, babamın oğlu olduğumu herkesin gözüne sokmak ister gibi yazmayı çok severim, biriktirmek zaten benim için ekstra bir şey de değil çünkü kendimi bildim bileli her zaman bir şeyleri biriktirmekten hoşlanırdım ama şu zamana dek biriktirmekten en hoşlandığım şey, Taehyung'la birlikte çekindiğimiz fotoğraflar ve küçük kağıtlara yazarak kavanozumun içine doldurduğum anılarımız oldu. Yine de, tüm hayatı boyunca bir şeyleri yazarak yaşamış biri olarak bu defter için öyle heyecanlıyım ki kendime anlam veremiyorum. Bu defteri sonra ne yapacağımızı bile bilmiyorum, ileride hayatımızın nasıl bir şekil alacağını bilmiyorum, onunla tüm hayatımı geçirebilme şansına sahip olur muyum yoksa bir şekilde ölüm hayatlarımızı ayırır mı bilmiyorum ama tek düşündüğüm şey, yaşlandığımızda ve artık hayranı olduğum bedeni buruştuğunda bile onun elini tutarak bu defteri, belki de hayatımızı renklendirecek ve bizi kabul ederek sevecek çocuklarımıza göstermek istediğim. Bu defteri hayatımın sonuna dek yanımda taşıyarak onu anlatabilir, onun için binlerce kitap yazabilir, Taehyung'u tüm dünyaya anlatabilirim ama aynı zamanda öyle kıskancım ki ona karşı, birilerinin varlığını fark ederek onu hayal edecek olma düşüncesi bile tüm bedenimi titretiyor. Ve Taehyung, eğer bu defteri sen bulursan ve okursan bil ki, hayatımda senden başka hiç kimseyi bu kadar sevemem.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu defteri kim okuyacak? Kime seslenmeliyim bilmiyorum ama eğer bir kızım varsa ve o okuyorsa eminim babası kadar güzel değildir ve oğlum, sen varsan ve okuyorsan üzgünüm, onun kadar yakışıklı başka hiçbir erkek var olmayacak. Ona bakın, Taehyung, sen okuyorsan eğer kendine bak, sadece bir pijamanın içinde ve dudakların yamuk bir şekilde dondurma yiyorken bile her şeyim gibi görünüyorsun, kendine baksana, sadece sana yoldan geçerken öylesine aldığım bilekliği bir an bile bileğinden çıkarmıyorsun ve biliyorum, sen de beni çok seviyorsun ama sana yemin ederim fotoğrafta kendime bir kez dahi bakamadım. Senden başka hiçbir şeye ve kimseye bakamıyorum, başka hiçbir şeyi göremeyecek kadar körüm ve sen, tatilimiz için bir şeyler ayarlamaya çalışırken şu an yanımda telefonda konuşuyorsun, ses tonundan sinirli olduğunu anlayabiliyorum ama şu an bile, bunları yazarken saçlarımı okşuyor ve bana saygından deftere bir kere bakmıyorsun bile. Halbuki baksan, eminim sen de benden başka hiçbir şey görmezsin. Çünkü ben senden başka hiçbir şey göremiyorum.
