Chapter 26

161 12 0
                                    

"riddle"

My hand cressed the soft and almost fragile color from the shades of Pink of it's sides that is supporting the hour glass to which is releasing bits of blood that are almost like tears if it isn't colored red. para siyang kwintas mayroon itong diyamante sa tuktok at ibaba. ang taas naman nito ay pinaghahawakan ng tali na naging kwintas.

isang oras at kalahati ng wala si cayden sa tabi ko, lumabas na ang araw na tumatama na ngayon sa aking kamay pati sa aking mukha. isang malaking tanong sa akin ay kung papaano ito nanakaw ni draven.

isang hourglass na sahalip ay buhangin ang pinanlolooban nito naging dugo. isang dugo ng di pangkaraniwang kundi ng isang diyosa, napahinga ako ng malalim at ipinikit ang aking mga mata. my eyes are still tired same as my body.

I needed sleep so I closed my eyes and layed on the grass. hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

.

.

"you think she can survive in this situation!"aning pasigaw ng isang lalaki na hindi makita ng aking mga mata. sinubukan kong gumalaw ngunit nakakadena ito ng napaka bigat na bakal, bakal na hindi manlang makita ng aking mga mata sapagka't ito'y nakapiring ng isang tela na kulay itim"You're crazy! she's injured and all you can do is tie her up? what kind of a--"

"Will you fuckin Let her be! She deserves all this pain because she's nothing but an abomination!"he shouted back with anger the one who he is talking to him never spoke, and after that hard and long footsteps walked away from where I am, they were two but it seems like the one stayed. hindi manlang ako natatakot o kinakabahan parang wala lang sa akin ang lagay ko, parang napaka normal ng mga bagay na ito. 

i felt a bit of movement of someone's step's I got alarmed tumaas ang ulo ko kahit hindi ko alam kung sino ito, he said"I'm sorry... I don't know what to do"and after that i heard his footsteps away from me.

hindi ko maintindihan parang bulaklak kung bumuka. ang isang emosyon sa aking dibdib na maiihalintulad sa pagbuka ng isang bulaklak emosyon na puno ng galit at pagkamunhi, lumabas ito ng isang napakalakas na sigaw.

isang sigaw na dahilan upang magising ang aking diwa.

my eyes opened in a seemingly familiar room, the open veranda let out a blew of morning air blowing the white curtains of this room, nakahiga ako ng my maramdaman na hayop na dumapa sa aking tiyan medyo napa buga ako ng hangin sa bigat ni callie.

"hello"binati ko ang fox at itinabi sa aking hinihigaan"We've never played for a while now eh?"I chuckled by myself when she purred. I miss waking up in the morning with her on my side. it seems like a very long time since we last slept together when it was just days but still i miss her fur.

Callie looks so clean even after days of incomfort, i was still laying in the bed when the door suddenly opened by a man holding a tray of food and coffee. ngumiti sa akin si axel"You're already awake"i smiled and nodded, kumuha ito ng patungan sa side table at inilapag sa kama"how are you feeling?"bahadyang tumaas ang aking kilay sa tanong nito. what does he mean?"You've been sleeping for a day after cayden saw you sleeping under that tree"turo niya sa labas.

"really?"kumunot ang noo ko, he nodded.

"we even thought that you're dead"tumaas ang kilay ko"I, pala not them"he chuckle and winked at me. ngunit bigla nalang nanlaki ang mga mata ko ng my tumama na towel sa kaniyang ulo.

"OUT!"sigaw ni cayden na nakatapis lang, biglang naginit ang pisngi ko I looked away tatakbo namang tawa ng tawa si Axel, I can't believe it! his body is at show again still at bed when a smell his scent getting closer to me that's when I expected that he's gana hug me. pipigilan ko sana siya ng isang napaka higpit na yapos ang ginawad niya sa akin.

The Moon's Twilight(COMPLETED)(HALFYNX SEASON 1)Where stories live. Discover now