"Hyunjin ağaçtan uzak dur."
Yılın son gününde, Chan hariç, herkes Seungmin'in evindeydi. Hyunjin geçireceği ilk yıl başı olduğu için heyecanlıydı ve herkesi çağırmak istemişti. Şu an ise Hyunjin çam ağacının üstündeki süslerle oynuyor, Jeongin biraz sonra gelecek olan Chan'ı dört gözle bekliyor, Minho Felix'i gördüğünden beri yanından ayrılmayıp, kulaklarıyla oynuyordu. Jisung ve Changbin'in ne yaptığını sormayın.
"Yeni yıl dilekleriniz neler?"
Felix'in sorduğu soru ile ortamda bulunan herkes düşünmeye başlamıştı. Changbin öne atılıp, Jisung'a olan aşkı ile ilgili bir sürü şey saymış, diğerleri onu zor durdurmuştu. Herkes sırayla sağlık, mutluluk gibi benzer şeyler söyledikten sonra sıra Hyunjin'e gelmişti.
"Eee şey, yeni yıl için dileğim.."
"Söyle artık!"
"SEUNGMİNLE EVLENMEK"
----
"Chan'ım hâlâ gelmedi. Chan'ım da Chan'ım!"
Jeongin oturduğu yerden söylenirken, saat 00.00'a yaklaşmış, herkesi garip bir his kaplamıştı.
"Tombala oynayalım!"
"Çok sıkıcıı"
"Film?"
"Hepimizin zevki farklı, seçene kadar sabah olur. Başka?"
Onlar konuşurken, kapının çalması ile Seungmin açmak için ayaklanmıştı. Gelen, tahmin etmesi zor olmasa gerek, Chandı. Jeongin onu görmesiyle üzerine atlamış, sonra da sorguya çekmişti.
"Nerdeydin?"
"Dansöz ayarlıyordum."
"Ne?"
"Şaka yapıyorum. Siz her şeyi hemen bitirirsiniz diye markete uğramıştım."
İkisi içeri geçtiğinde artık herkes burdaydı. Tek sorun hâlâ sıkılmalarıydı. Hyunjin ortaya hediyeleri verme fikrini attığında herkes getirdiği hediyeyi seçtiği birine vermeye başlamıştı.
Hyunjin, Seungmin'in önüne eğilip, elindeki yüzük kutusunu açtığında Jisung'un çığlığı duyulmuştu. Herkes ona dönmüştü, o ise Chanbine dönüp 'neden bana böyle şeyler yapmıyorsun!' diye ağlamaya başlamıştı. Minho 'çocuklarım büyüyor' diye bağırmış, sonra Felix'e dönüp 'çocuklarımın anası olmak ister misin?' demişti.
Hepsi bir arada olunca kaos kaçınılmaz oluyordu, ama onlar her kaostan bir eğlence bulup, mutlu olmayı biliyorlardı.
Seneye görüşürüz.
