Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jeongin ve Seungmin'in iki saatlik dışarı gezisinden sonra ikisi de eve gelmiş, geldiklerinde gördükleri şey de onları şaşırtmıştı.
O karşılarındaki Hyunjin miydi?
Hayır Hyunjin olamazdı, çünkü karşılarında duran bu kedi Hyunjin'in aksine sarı tüylüydü ve ondan uzundu.
"Sen de kimsin? Hyunjin nerde? Evime nasıl ve ne için girdin?!"
Seungmin önündeki çocuğun üstüne yürümeye başlamıştı. Jeongin onu durdurmak yerine arkadan izlerken, çocuk ona yardım iztercesine bakıyordu.
Tam çocuğun yakalarını kavramıştı ki aralarına biri girip ikisini de ayırmıştı.
Dur evet, bu sefer Hyunjin'di.
Seungmin, Hyunjin'i görür görmez gözleri büyümüş, ağzı sonuna kadar açılmıştı. Kendine çimdik attıktan sonra gördüklerinin gerçek olduğunu anlamış, hemen Hyunjin'in yanına gidip konuştu.
Sadece boyu uzamış gibi görünüyordu. Ama değişikti işte.
"Bu nasıl oldu?"
"Ben televizyon izliyordum. Uyuya kalmışım ve uyandığımda böyle oldu Seungmin. Yakışıklı olmuşum değil mi? Ve senin kıyafetlerinden aldım, benimkiler küçük oldu. Seninkilerdr büyük ama olsun. Hem sana hâlâ küsüm ayrıca, beni tek bırakıp gittin."
"Nefes al bücür, uzamış olabilirsin ama yeterince değil. Haha hâlâ bizden kısasın."
Hyunjin kızgın gözlerle Jeongin'e bakarken Seungmin'in sesli nefes verişi duyuldu. Hyunjin'e üzgün gözlerle bakıyordu. Sonra gözleri onları kenardan izleyen kişiye kaydı ve kaşlarını çattı.
"Bu da kim?"
Seungmin'den önce konuşan Jeongin aynı Seungmin gibiydi, anlamaz bakışlarını karşısındaki sarı kediye atıyordu.
"O Felix, arkadaşım! Ne yapacağımı bilemedim, camdan bakarken onu gördüm ve buraya gelmesini söyledim.. kızdın mı Seungmin?"
"Hayır kızmadım. Hadi arkadaşını yolcu edelim. Sonra konuşacaklarımız var."
