Olivia's POV:
«Δεν ήταν και πολλά τα σκαλιά, έτσι;», μου ρίχνει μια κλέφτη ματιά, στρέφοντας τον φακό στο πρόσωπο μου.
Κοιτάζω τον Φίλλιπο σαν χάνος, κάνοντας πιο έντονη την αναπνοή μου.
«Με δουλεύεις έτσι;»
Εκείνος γελάει φέρνοντας τον φακό του κινητού του κάτω από το πηγούνι του.
«Ίσως», γελάει γλείφοντας τα χείλια του.
«Φαντασου, κουράστηκα και εγώ που είμαι αθλητής», περηφανεύεται και του πετάω την κουβέρτα η οποία πέφτει στο πάτωμα πριν την πιάσει.
Ω ελάτε τώρα του άξιζε.
«Συγγνώμη, στόχευα τα μούτρα σου», πεταρίζω τα βλέφαρα μου χαμογελώντας αθώα.
Εκείνος γλείφει τα χείλια του πριν την σηκώσει. «Δεν έχεις καλό στόχο δηλαδή», το βλέμμα του πέφτει πάνω μου, σηκώνοντας τάχα έκπληκτα τα φρύδια του.
«Fair enough, εσύ δεν έχεις καλά αντανακλαστικά», ανασηκώνω τους ώμους μου παίζοντας την αδιάφορη.
Ο Φίλλιπος γελάει. «Ναι, εδώ κάνεις λάθος. Έχω πολύ καλά αντανακλαστικά και…»
Χωρίς να τον αφήσω να ολοκληρώσει, εξφενδονίζω το πακέτο με τις τσίχλες μου προς το μέρος του και εκείνος το πιάνει στον αέρα, με το ένα του χέρι.
Not what I expecting…
Οκ για να είμαι ειλικρινής πίστευα -ή ήλπιζα- ότι θα του έπεφτε και χεχε κάτι τέτοιο δεν έγινε ουψι.
«Με τεσταρες;», γυρίζει το κεφάλι του κρατώντας το πακέτο ανάμεσα από τα δύο του δάχτυλα.
Χωρίς να περιμένει την απάντηση μου με πλησιάζει αργά και εγώ σαν έξυπνη που είμαι, κάνω μερικά βήματα πίσω.
Αμμμμ
«Πφ τι; Όχι βέβαια», λέω ψέματα.
Το βλέμμα του Φίλλιπου συνεχίζει να με κοιτάζει ξέροντας πως λέω ψέματα.
«Uh καλά, ήμουν σίγουρη ότι θα σου έπεφτε και ήθελα να βγεις λάθος για να έχω εγώ δίκιο», ρολαρω τα μάτια μου.
Χωρίς να το καταλάβω έχουμε σχεδόν φθάσει τον τοίχο του φάρου και εκείνος στηρίζει το χέρι του δίπλα από το κεφάλι μου.
Χωρίς να πει κάτι, ανοίγει το πακέτο και φέρνει μια τσίχλα στα χείλια του, χωρίς να την βάλει ολοκληρωτικά στο στόμα του.
Ει, ήταν η τελευταία μου.
«Κλέφτη τσιχλων», ρολαρω τα μάτια μου.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
VACATION TOGETHER ?
Fanfiction«Γιατί το 'κανες αυτό;» «Έδιωξα τον πέφτουλα κερασάκι. Δεν κάνει τίποτα», γελάει και κάθεται αραχτός στην ξαπλώστρα, ρουφώντας ενοχλητικά το μοχίτο του. Άμα σε ταίσω στα ψάρια θα σου πω εγώ, ηλίθια σαύρα που σέρνεται. «Κάνεις λίγο πιο πέρα; Μου κρύβ...
