VACATION TOGETHER ?

✶ FOUR ✶

Olivia's POV

«Εντάξει πες μου ότι απλά μου κάνεις πλάκα», τσιρίζω εκνευρισμένη στην μαμά μου που δέχτηκε να κοιμηθεί ο Φίλιππος στο δωμάτιο ΜΟΥ.

Με κοιτάζει σαν να είμαι υπερβολική και ρολάρει τα μάτια της προσπερνώντας με.

«Εμ, το ξέρεις ότι σου μιλάω, ε;», φωνάζω και πάλι σαν υστερική ακολουθώντας την.

Αναστενάζει πετώντας καθαρά σεντόνια πάνω στο κρεβάτι που προορίζεται για τον Φίλιππο.

«Ολίβια, γιατί τέτοια συμπεριφορά; Κάνεις σαν πεντάχρονο», σχολιάζει σαρκαστικά, δένοντας τα χέρια της κάτω από το στήθος της. «Και επιπλέον, δεν το πρότεινα εγώ αλλά η αδερφή σου».

Αυτή η ύπουλη οχιά η Τζέσικα, της αρέσει να τυραννάει την ψυχική μου υγεία.

Τρίβω τα μινιγγια μου. Χαλάρωσε Ολίβια, χαλάρωσε. Πάρε βαθιές αναπνοές- ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ ΟΛΑ

«Δεν γουστάρω τη μάπα του, εντάξει; Δεν φτάνει που με έσυρες στη Χίο με ένα πανηλίθιο ανεγκέφαλο πλάσμα που αμφιβάλλω αν είναι άνθρωπος ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΗΝΑ, τώρα τον φέρνεις και στο δωμάτιο μου;»

Η μαμά μου κλείνει το στόμα μου με την παλάμη της. «Σταμάτα να φωνάζεις. Είναι έντεκα το βράδυ».

ΜΑΝΤΕΨΕ

ΔΕ ΔΙΝΩ ΔΕΚΑΡΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΕΚΑΡΑ

«Εδώ ο κώλος μας καίγεται και εσύ μου λες για την ώρα; Εξάλλου είναι καλοκαίρι, ποιος κοιμάται από τις έντεκα;»

ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΘΑ ΛΕΜΕ;

Παίρνει μια βαθιά ανάσα και ταρακουνάει τους ώμους μου και, για κάποια δευτερόλεπτα νόμιζα ότι γινόταν σεισμός αλλά όχι, η μαμά μου προσπαθεί να με επαναφέρει από την κρίση που παθαίνω.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να φωνάζεις. Θα μας διώξουν από το ξενοδοχείο!»

ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΧΗ

Η πόρτα του δωματίου ανοίγει και η Τζέσικα μας πλησιάζει.

«Καλώς την προδότρια», αναφωνώ ειρωνικά και πετάω το σεντόνι στο πρόσωπο της για να κάνω τον εκνευρισμό μου εμφανή, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΕΜΦΑΝΗΣ ΉΔΗ.

Με κοιτάζει με μισό μάτι και τρέχει πάνω μου όταν η μαμά μου την πιάνει το χέρι.

Τυχερή είσαι, βλαμμένη...

«Θα έπρεπε να με ευχαριστείς», μου κλείνει πονηρά το μάτι και εξακολουθώ να την κοιτάζω σαν μπούφος προσπαθώντας να βρω έναν λόγο για να την ευχαριστήσω όπως λέει.